प्रश्न साधासाच होता,
त्याने उत्तर टाळले..
आणि अबोलीचे फूल
तिच्या केसात माळले.
त्याचा रोजचाच खेळ,
चार दाणे पक्ष्यांसाठी..
पाखरांच्या नकळत,
त्याने हक्काने पाळले.
क्षणभर विसावला
जीव बकुळीच्या खाली..
सडे अनाम दु:खाचे
तिने पायाशी ढाळले.
आहे सुखाचा पाऊस,
डोळे भरले कशाने?
वेडे मन तुझे का ग
मृगजळास भाळले?
प्रतिक्रिया
16 Jan 2018 - 3:30 pm | राघव
माय.. खूप सुंदर लिहितेस गो! निरतिशय आवडले.
यानिमित्तानं तुझ्या काही जुन्या कविताही वाचल्यात परत.. छान वाटले. लिहित रहा! :-)
17 Jan 2018 - 11:53 am | प्राची अश्विनी
माय म्हटलंत, भरून पावले.
मनापासून धन्यवाद.
16 Jan 2018 - 4:53 pm | विशाल कुलकर्णी
सुंदर !
16 Jan 2018 - 5:19 pm | सस्नेह
...हे अगदी खास !!
17 Jan 2018 - 12:38 am | आनंदयात्री
वाह, कविता आवडली.
17 Jan 2018 - 11:45 am | अत्रुप्त आत्मा
अप्रतीम
17 Jan 2018 - 2:52 pm | ज्ञानोबाचे पैजार
आवडेश...
सुरेख जमली आहे
पैजारबुवा,
17 Jan 2018 - 8:22 pm | प्राची अश्विनी
पैजारबुवा, अ.आ., स्नेहांकिता, आनंदयात्री, विशाल कुलकर्णी सर्वांना धन्यवाद.
17 Jan 2018 - 9:43 pm | पैसा
खूप सुंदर कविता!
18 Jan 2018 - 8:10 pm | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता.
-दिलीप बिरुटे
18 Jan 2018 - 8:57 pm | माधुरी विनायक
...फक्त त्यांची उत्तरं सापडणं दुरापास्त होत जातं काही वेळा..
सुरेख कविता...
20 Jan 2018 - 6:18 pm | प्राची अश्विनी
पैताई, बिरुटे सर, माधुरी..... धन्यवाद.
21 Jan 2018 - 2:32 pm | नाखु
शेवटचं कडवं खास
नाखु वाचकांचीही पत्रेवाला
22 Jan 2018 - 12:05 am | मुक्त विहारि
आवडेश.
2 Feb 2018 - 12:32 pm | प्राची अश्विनी
नाखु, मुवि. __/\__
3 Feb 2018 - 10:08 am | mr.pandit
अप्रतिम अगदी