एस्कीमो

काल दुपारची गोष्ट.... साधारण साडेतीन चार.....

आळशीपणाची दुलई अंगावर पांघरून मस्तपैकी पुस्तक वाचत लोळत पडलो होतो....

आज आंघोळ होणार आहे की नाही?....कमरेवर दोन्ही हात ठेऊन मान तिरकी करत तिने विचारलं
खरं म्हणजे तो प्रष्ण नव्हता....
ती धमकी होती.....

काळ आंघोळ केली होती ना!...आज नाही केली तर नाही चालणार का?
काल जेवण केलं होतं ना,मग आज केलं नाहीतर चालणार नाही का?...हातात टॉवेल कोंबत तिने विचारलं

मी आता पुढच्या जन्मी एस्कीमोच होणार आहे....मी हसत म्हणालो
काहो बाबा?...एक्सिमो कशाला?...छोटे नवाब का एंट्री के साथ सवाल....

आबे येडे....वहां पे ईत्ती ठंडी मे कोयी एक्सिमो नहाता होगा क्या ?...
वा,बाबा मी पण तुमच्या बरोबर एक्सिमो होणार....त्याने लगेच आपली पण ऍडव्हान्स बुकींग करून टाकली....

एक्सिमो होऊन कायमस्वरूपी आंघोळीला कट मारायची आयडीया त्याला भयंकर आवडली असावी....

कपाळावर हात मारत ती हतबलपणे हसली....आणी ओठातल्या ओठात काहीतरी पुटपुटली....

तो शब्द मी लगेच ओळखला....
बेशरम....
आता, इतक्या वर्षात एव्हडा गेस तर येतो ना राव....

तिने दिलेलं अवॉर्ड मी लगेच त्याच्या बरोबर शेअर करून टाकलं....
फिफ्टी फिफ्टी...एक पर्सेंट भी कम नही...
मनावरचं ओझं लगेच पन्नास टक्क्यांनी हलकं झालं....

आपण नेहमी ईतके सुखी आणी आनंदी का असतो ह्या रहस्याचा शोध लागला

निर्लज्जम सदासुखी....

गालातल्या गालात हसत मी बाथरूम चं दार ढकललं.....