सालगिराह मुबारक हो 'गुलाम अली साहब'.

वाह!! झकास धागा.. आवारगी माझ्या आवडीच्या ग़झल पैकी एक..
अंदाज़ अपने देखते हैं आईने में वो
और ये भी देखते हैं कि कोई देखता न हो।

इक अजनबी झोंके ने जब पूछा, मेरे ग़म का सबब
सहरा की भीगी रेत मैंने लिखा.. आवारगी..

मस्ती भरी नजर का नशा है मुझे अभी,
ए जाम दुर रख दो
पिलुंगा फिर कभी...

ब्लॉग दुवा

तुमच्या पोस्ट वरून प्रेरणा घेऊन मीही शुभेच्छा दिल्या.

चुपके चुपके आमच्या आयुष्यात आलात
मनात हंगामा करून आवारगी चं दान दिलंत
भावनांची बिन बारिश बरसात केलीत
आम्ही अपनी धुन में रहायला लागलो
कुणी ए हुस्न-ए-बेपर्वाह शोधायला लागलो
बेचैन बहुत फिरना, अपनी तस्वीर को देखना
नेहमीचंच झालं मग, खुशबू जैसे लोग मिलना
वो कभी मिल जाए तो म्हणत ये दिल, ये पागल दिल होणं
इतनी मुद्दत बाद मिले तो हाल ऐसा नही के म्हणणं
महफिल में बार बार, उनसे नैन मिला कर बघणं
पत्ता पत्ता बूटा शोधत फासल्यांची बोच सलणं
मनातलं मग न सांगता, तुमच्या त्या ग़ज़लेला कळणं

आमचं सुदैव, तुम्हाला याची देही ऐकू शकलो
शब्दसुरांचा अजोड मिलाफ प्रत्यक्षात जगू शकलो
ग़ज़ल ऐकली ना, की दिल धडकने का सबब काय ते कळतं
काढलंच कुणी वेड्यात, तर मेरे शौक़ दा नै इतबार तैनु ओठी येतं
खुली जो आंख तो जाना, की गोष्टी बाकी राहिल्यात काही
फिरून येतो पुन्हा हुरूप की, ये कहानी फिर सही

माझ्यापुरतं सांगायचं तर ग़ज़ल = ग़ुलाम अली = दैवत.
ये कहने के लिये भी हम बहोत छोटे है, पर
सालगिरह मुबारक ग़ुलाम अली साहब!
५ डिसेंबर १९४०

सालगिराह मुबारक हो 'गुलाम अली साहब'.
हमे तो ये सुनकर " दिलमें इक लहेरसी उठी है अभी, कोई ताजा हवा चली है अभी " ऐसा ही महसूस हुआ.
फिर मनमें गीत आने लगा, " फिर तुम्हारी याद आयी ऐ सनम,ऐ सनम, हम ना भुलेंगे तुम्हें , अल्ला कसम ,"

गुलाम अली साहेबांनी जे दिलंय ते वर्णनापलीकडलं आणि आभार मानण्यापलीकडलं आहे. जे ऐकत ऐकत मोठा झालो ते सर्व आता स्वतःच्या आठवणींचा अविभाज्य भाग बनलंय. ते आता आमच्यासोबतच जाणार.

जियो साहब...

पाक कलाकारांवर घातलेली बंदी आठवली !
म्हणजे यांचा कलेचा आस्वाद तर हवा पण त्याचे पैसे त्यांना द्यायला नको !

"का करू सजनी आये ना बालम" हे बडे गुलाम अली खान यांच्या आवाजात ऐकल्यानंतर परत दुसऱ्या कोणाच्या आवाजात ऐकायला जड जाते. येशुदास ने पण त्याचे एक व्हर्जन म्हटले आहे पण फारसे खास नाही.