मला आवडलेले पुस्तक

नक्कीच... आपण... हा उपक्रम सुरु करुया.....
इथे बर्‍याच जणांना ... त्याची जाण आहे..
:)

मला आवडलेले पुस्तक -

व्यक्ति आणि वल्ली!

लेखक - पुरुषोत्तम लक्ष्मण देशपांडे.

आपला,
(व्यक्तिचित्रप्रेमी) तात्या.

हो तोत्तोचान मी वाचले आहे, मला ते आवडले होते अजुन चिपर बाय डसन हे ही मस्त आहे.
मला आवडलेली पुस्तके
नॊट विदाऊट माय डॊटर
दि ग्रेट एस्केप
चारचैघी (नाव लक्षात येत नाही पण हेच असावे )(शांता शेळके यांनी अनुवादित केले आहे.)

आवडते पुस्तक

झपाटलेल्या गोष्टी
लेखकः रत्नाकर मतकरी
याच्याबद्दल काय सांगू?एकदा वाचूनच पहा.

(पिंपळावरचा) इन्या वेताळ
कर्मण्ये वाधिकारस्ते | मां फलकेशू कदाचनं
: कार्यकर्त्यांनी कर्म करीत रहावे,आपल्या नावाचे फलक लागतील अशी अपेक्षा करु नये.
-इनोबा म्हणे -मराठमोळे वॉलपेपर

मला आवडलेले पुस्तक -
संभाजी -- लेखक - विश्वास पाटील
ही एक अतिशय छान ऐतिहासिक कादंबरी आहे.
विश्वास पाटील यांची शैली इतकी छान आहे की ते प्रसंग प्रत्यक्ष डोळ्यासमोर उभे राहतात.
ही कादंबरी वाचताना संभाजी महाराजांचे उमदे व्यक्तिमत्व आपल्या डोळ्यांसमोर उभे राहते.
पुस्तकाच्या शेवटच्या प्रकरणातील संभाजी महाराजांचे औरंगजेबाने केलेले हाल पाहून तर अंगावर काटा उभा राहतो.
संभाजी महाराजांविषयीचे पसरलेले अथवा जाणूनबुजून पसरवलेले गैरसमज लेखकाने अतिशय परखडपणे दूर केले आहेत.

बटाट्याची चाळ
लेखक:आपले भाईकाका- पु. लं देशपांडे

कोसला
लेखक : भालचंद्र नेमाडे
मला (माझ्या आवडीला) आवडले. इतरांनी ते वाचावे(च) असा माझा आग्रह नसतो.

तोत्तोचान, चिपर बाय डझन,
शाळा, झेन गार्डन -> मिलिंद बोकील,
नॉट विदाऊट माय डॉटर, चौघीजणी(ओरिजिनल नॉव्हेल - Little Women by Louisa May Alcott) अनुवाद शांता शेळके.
माझे लंडन, चिनिमाती, दक्षिणरंग, मेक्सिकोपर्व्,इजिप्तायन्,ग्रीकांजली,तुर्कनामा - प्रवासवर्णनं -> मीना प्रभु..
पुलंची सर्व, एकेकाळी वपुंची सर्व..गौरी देशपांडे, सानिया यांची सर्व.. आहे मनोहर तरी, सोयरे सकळ -> सुनीता देशपांडे
fountainhead, all dan brown collection, all of jeffery archer, हॅरी पॉटर सिरीज..
मोस्ट फेव : The goal by Dr. Eliyahu Goldratt

एंडलेस लिस्ट.. !

लिहीता लिहीता एका पुस्तकाची अट लक्षातच राहीली नाही! :|

मस्त धागा आहे विजुभौ. आपल्याला एखादी गोष्ट करावी असं वाटत असताना दुसर्‍या कुणी ती करावी आणि आपल्याला कसल्याही कष्टांविना आयती मिळावी, याहून जास्त सुखाचं काही असतं का?!

माझं सध्याचं आवडतं पुस्तक -

(कित्तीतरी लोकांना हे नाव सुचवून सुचवून दमले. कुण्णी म्हणता कुण्णी वाचलं नाही. मग शेवटी मीच खरडतेय त्याच्याबद्दल. :()

नाटक - एक पडदा आणि तीन घंटा
नाटकातील काल आणि अवकाश यांचा अभ्यास
राजीव नाईक
अक्षर प्रकाशन

काही काही नाटकं एका रात्रीत घडतात. काही जवळपास पन्नास-साठ वर्षांचा कालावधी साकारतात. काही किती काळात घडतात याला काही महत्त्वच नसतं. काही नेमक्या कोणत्या काळात घडतात, यावर नाटकाचं नाटकपण ठरतं. काही एकाच वेळी दोन काळांत. काही काळाच्या गोठलेल्या पोकळीत. त्यासाठी वापरलेल्या नाट्यांतर्गत क्लृप्त्या तर कितीक. हे काळाचं झालं.
काही नाटकं राजमहालात घडतात. काही बेडरुममधे. बरीचशी दिवाणखान्यात! शिवाय त्यांचे प्रयोग निरनिराळ्या मंचांवर होतात. कमानी सेट, ग्रीक नाट्यघर, निकट मंच, कधी थेट रस्त्यावर होणारं पथनाट्य. पीटर ब्रुक यांच्या महाभारतासारखी काही तळ्याकाठचा उसना अवकाश नाटकासाठी वापरणारी. हा अवकाश.
या स्थळ-काळाचे लागेबांधे काय असतात नाटकातल्या आशयाशी? त्यामुळे प्रेक्षकांना नक्की काय बदल जाणवतो? कसं ठरतं हे सगळं?
निरनिराळ्या नाटकांची उदाहरणं देत अगदी साध्यासोप्या भाषेत केलेली ही चिकित्सा एखाद्या कादंबरीइतकी मनोरंजक आहे. त्यामुळे घाट आणि निरनिराळी साधनं यांच्याही फार चटकन परिचय होतो आणि ते सिनेमे पाहताना वा इतर पुस्तकं वाचतानाही फार फार उपयोगी पडतं.

मला आवडलेलं सर्वात पहिलं पुस्तक, 'मी पाहिलेला रशिया' लेखकः जादूगार रघुवीर.
फार लहानपणी वाचलं आहे.
आवडण्याचे कारण त्या वयात (इयत्ता ७वी किंवा ८वी) जादूगार रघुवीर हे माझे दैवत होते. दूसरे कारण घरबसल्या परदेशदर्शन.
आईने लावलेली वाचनाची आवड जोपासताना पुढील आयुष्यात अनेक पुस्तके आवडली, पण विजूभाऊंनी एका प्रतिसादात एकाच पुस्तकाचे बंधन घातले आहे.

शोभा डे यांचे स्पाऊज हे पुस्तक देखिल सुरेख आहे.
नवरा बायकोंचा नात्याची विण छान मांडली आहे.

आई..........आई म्हटलं की डोळ्यासमोर येते ती आपली आई.  आईबद्दल आपण कितीही बोललो, लिहिले तरी ते व्यक्त होत नाही, अर्थात आईचं प्रेम अनुभव, सर्वच मिळण्यासाठीही नशीब असावं लागतं.  मॅक्झिम गार्कीच्या आईपासून साने गुरुजींच्या शामच्या आईपर्यंत ....यशवंताच्या आईपासून नारायन सुर्व्यांना बाळगणार्‍या आईपर्यंत. कितीही वाचायला मिळालं तरी ते अपुर्णच वाटत असते.

'आई समजून घेतांना' हे उत्तम कांबळेचे (दै. सकाळचे संपादक ) पुस्तक वाचतांना आणखि एका आईची ओळख होते. वयाच्या पन्नासाव्या वर्षी आठवणी तानत लिहिलेले हे पुस्तक. जसे आठवत गेले तसे लिहित गेल्यामुळे आठवणींना अनुक्रमणिका नाहीत. लेखकाच्या आयुष्यात प्रकाशवाटा घडविण्यासाठी आयुष्यभर राबलेली लेखकाची 'अक्का' स्वतःसाठी वर्तमान घडवू शकली नाही ही लेखकाची तक्रार. स्वतः अतिशय कष्ट घेऊन मुलांचा वारेमाप खर्चामुळे अस्वस्थ होणारी आई.  ' तुझ्या लहाणपणी आपन दोघं रोजगाराला गेलो आणि दिवसभर राबलो तर फक्त चार-पाच रुपये मिळायचे. इथं तुझं पोरगा तर दहा रुपयाचा चॉकलेटचा एकच घास करतो तुला मागचं दिवस कसं आठवत नाही'' लेखकाला वारंवार भुतकाळात नेणारी लेखकाची आई. भाकरीच्या तुकड्यासाथी लहाणपणाची लाचारी आठवायला लावायची, तोंडातून लाळ गळेपर्यंत विनवण्या आठवायला लावायची. माणसाच्या दुखा:चे कारण इच्छाच असते हे तत्त्वज्ञान सांगणारी आईच असते. लेखक आणि त्यांच्या आईचा संवाद सतत तुसड्यासारखा दिसतो. उदा. लेखकाने विचारले जेवलीस का ? ती  म्हणायची, ढकलंलं दोन तुकडं पोटात...कशी आहेस ? असे विचारल्यावर म्हणायची 'कसंचं काय, मरण जवळ आलंय.....'' डॉक्टरांकडे जाऊया का ? ' डॉक्टर का कुणाचं मरण कायमचं रोखतो ? असे संवाद पुस्तकात जागोजागी दिसतात. अर्थात ती असे का बोलते त्याचा शोध लेखक घेतांना त्यांना जाणवते की, आईने अपार घेतलेले कष्ट तिच्यासमोर आजच्या सुखात भुतकाळातील  भाकरी मिळवण्याची युद्धगाणी आठवायची आणि लेखक 'आई' ने घेतलेल्या कष्टाच्या आठवणी रमुन जातो. पैसे नसल्यामुळ डोक्याचे केसांचा पु़ंजका विकुन मिळालेल्या पैशातून बुड्ढी के बाल (मिठाई ) मुलांना देणारी आई.  फ्लॅट मधे राहत असल्यामुळे लेखकाच्या आईला बोलण्यासाठी जेव्हा कोणी मिळत नाही तेव्हा रस्त्यावर कोणत्याही बाईमाणसाशी गप्पा मारणारी लेखकाची आई.  असे करतांना ऑकवर्ड वाटणारा लेखक. टी. बी. झाल्याचे कळलेले पाहुन स्वतःहुन नातवंडापासून दूर राहणारी लेखकाची आई. या आणि अशा कितीतरी प्रसंगातून ' आई समजून घेतांना लेखाकाची दमझाक होते. पुस्तक वाचल्यानंतर तोंडावर पुस्तक टाकून शुन्य अवस्थेत वाचकांना घेऊन  जाणार्‍या पुस्तकांपैकी हे नक्कीच नाही.   हे पुस्तक वाचतांना मधेच कंटाळा येतो. पुस्तक सोडून द्यावेसे वाटते. तरीही एक वेगळे पुस्तक वाचण्यासाठी वाचकांनी हे पुस्तक चुकवू नये असेही प्रामाणिकपणे वाटते.

बार्बेरीअन्स ऍट द गेट.
सिल्वेर बेअर्स.
ब्युटीफूल माईंड.
जत्रा साप्ताहीकात क्रमशा कादंबरी यायची.प्र. वा.बोधे(कोयनानगर)नावाचे लेखक होते.या लेखकांच्या सगळ्या कादंबर्‍या.एव्हढा ओरीजीनल स्टफ परत वाचला नाही.

यादी खूप मोठी आहे विजूभाऊ
प्रभाकर पे॑ढारकरा॑चे रार॑ग ढा॑ग (मौज प्रका.) हे माझे अतिशय आवडते पुस्तक आहे. लेखक स्वतः पटकथा लेखक व दिग्दर्शक असल्याने (शिवाय वडील साक्षात भालजी पे॑ढारकर!) हे पुस्तक वाचता॑ना आपण एखादा चित्रपट पाहात आहोत असे वाटते. अतिशय ओघवती शैली आणि अचूक शब्द फेक ही पे॑ढारकरा॑ची खासियत. सगळ्यात महत्वाचे कथासार- स्वतःच्या सदसदविवेकबुद्धीला जी गोष्ट पटली नाही त्याच्याविरूद्ध सगळ्या सिस्टीमशी लढा द्यायची कथानायकाची जिद्द पाहून मन स्तिमीत होते.
मी ती काद॑बरी खूपदा वाचली. ऍक्च्युअल रार॑ग ढा॑ग व त्याच्याशी स॑बधित काही सत्य माहीती माझ्या हाती लागल्यावर मी अशा निष्कर्षाप्रत आलो की ही गोष्ट बरीचशी खरी आहे. मी लेखकाची भेटही घेतली व खातरजमा करून घेतली.
ह्या निता॑तसु॑दर काद॑बरीवर चित्रपट होणे अत्य॑त गरजेचे आहे.

यादी बरीच मोठ्ठी आहे, तरीही काही निवडक लेखकांची निवडक पुस्तके सांगतो ...

१. भाईकाका : एक शुन्य मी [ त्यांचे सगळ्यात मास्टरपीस ], व्यक्ती आणि वल्ली, असा मी असामी.
२. गोनीदा : कुण्या एकाची भ्रमणगाथा, महाराष्ट्रदर्शन, अजुन एक आह एपण नाव आठवत नाही.
३. ग. वा. बेहरे : एक ललितलेखसंग्रह - नाव माहित नाही पण त्या काळच्या सामाजीक व राजकीय परिस्थीतीवर अतिशय रोखठोक व मौलीक भाष्य. संदर्भ जरी आता बदलले असले तरी अजुन सुद्धा आवडते.
४. प्र. के. अत्रे : मी कसा घडलो, साष्टांग नमस्कार, भ्रमाचा भोपळा.
५. फ्रीडम ऍट मिडनाईट : लॉरी कॉलीन्स आणि डोमनीक लाऽपेरी
भारतीय स्वातंत्रसंग्रामाचे एका त्रयस्थाच्या दॄष्टीतुन केलेले विवेचन. गांधी, गोडसे, नेहरु , जीना व ब्रीटीश सत्ताधार्‍यांचे
अनेक आपल्याला माहित नसलेले पैलु सापडले. अप्रतिम !
६. संभाजी -- लेखक - विश्वास पाटील
७. वि. ग. कानिटकर : नाझी भस्मासुराचा उदयास्त,
८. बाकी शुन्य : कमलेश वालावलकर
९. शिरीष कणेकर : डो. कणेकरांचा मुलगा, डॉलरच्या देशा [ अप्रतिम ]
१०. अविनाश धर्माधिकारी : अस्वस्थ दशकाची डायरी

अशी लिस्ट पुर्ण होऊच शकणार नाही.
पण "इति लेखनसीमा"

छोटा डॉन
[ अपने अड्डे पे जरूर आना http://chhota-don.blogspot.com/ ]
बाकी अपनी किसी "गँग" के साथ सेटिंग नही है .....

दांडेकर

वास्तव रामायण
लेखक - डॉ. प. वि. वर्तक

यात त्यानी आकाशातील ग्रह-ता-यांच्या स्थिती वरुन रामायणाची कालनिश्चिती केली आहे.
तसेच रामायणातील अनेक घटना , ज्या आपण केवळ पुराण कथा म्हणून ऐकतो/ वाचतो आणि काही वेळा त्याचा विपर्यास केला जातो, त्याचे अतिशय तर्कशुद्ध विश्लेश्ण केले आहे.
तसेच रामायण हे नुसते काल्पनीक पुराण नसुन सत्यकथा आहे या बद्दल सुद्धा खूप चांगली माहिती दिली आहे.
तसेच रामायण नक्की कुठे घडले.. सीतेला शोधण्यासाठी राम कुठे आणि कसा गेला हे सुद्धा त्यानी अनेक पुरावे देउन सांगीतले आहे..

सुधा मूर्ती यांचे वाईज ऍण्ड आदर वाईज.. तसेच त्यांचेच गोष्टी माणसांच्या...
वाईज ऍण्ड आदर मध्ये सुधा मूर्तींना इन्फोसिस फाऊंडेशनच्या वतीने समाजकार्य करताना आलेले माणसांचे अनुभव लिहिलेले आहेत. तर सुधा मूर्तीना लहानपणापासून ज्या व्यक्तींचा त्यांच्यावर प्रभाव पाडला त्यांच्याबद्दल लिहिले आहे. या पुस्तकात जे आर डी टाटा, रतन टाटा, माजी राष्ट्रपती डॉ. ए. पी. जे अब्दुल कलाम , नारायण मूर्ती.. यांच्याशिवाय बर्‍याच मोठमोठ्या व्यक्तींबद्दल लिहिले आहे. अतिशय सुंदर पुस्तके आहेत दोन्ही.
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

एका प्रतिसादात केवळ एकाच पुस्तकाचा उल्लेख करावा म्हणजे त्या पुस्तकात काय आवडले हे सांगता येईल

२ विज्ञान कादंबर्‍या स्तके एकाच प्रतिसादात सांगून प्रतिसादाची संख्या मर्यादीत करत आहे. तेंव्हा क्षमस्व!

फाउंडेशन मालीका - आयझॅक ऍसिमोव्ह. रोबोची संकल्पना त्यात शेवटी शेवटी आली आहे असे धरले जाते (मला विशेष जाणवले नाही, पण त्या काळात वाटले असेल). बाकी त्यात अशा अनेक गोष्टी आहेत ज्यांचा संबंध आपण आपल्या जगाला लावू शकतो. मिपावर सुरवातीस मी यावर लिहीले होते. आवडते वाक्य - "व्हायलन्स इज द लास्ट रेफ्यूज ऑफ इन्कॉपिटंट". (पेशन्स ठेवून) शेवटच्या पुस्तकापर्यंत वाचल्यास, "चराचर सृष्टीएकमेकांशी संलग्न आहे आणि त्या अर्थाने विश्व हे एकच जीव आहे ," असा यात अर्थ समजतो.

२००१ ए स्पेस ओडीसी - आर्थर सी क्लर्क. यात हॅल कॉम्प्यूटरचा जो आत्ताच्या काळातील सूपर काँप्यूटर आहे आणि स्पेसशिपचे वर्णन आहे जेंव्हा काहीच अस्तित्वात नव्हते. यात शेवटी - पुनरपी जननम पुनरपी मरणम ही संकल्पना सांगितली आहे.

मराठीत "यक्षाची देणगी" हे नारळीकरांचे पुस्तक आवडले होते.

गोनीदांचं छोटंसं पुस्तक आहे. त्यांची सगळीच पुस्तकं सुंदर आहेत पडघवली, मॄण्मयी, रानभुली, कुण्या एकाची भ्रमणगाथा, जैत रे जैत... पण हा बुधा त्याच्या अतिशय साध्या निसर्गाच्या जवळ अशा आयुष्यानं फार कुठे तरी हलवून जातो..
जरूर वाचा...
नियम मोडून दुसरं पुस्तक म्हणजे विजय देवधरांचं अनुवादित डेझर्टर...

पुलंचे 'एक शुन्य मी'. अगदी प्रत्यकाने वाचावेच असे पुस्तक आहे.

फक्त एक पुस्तक निवडणं शक्य नाही....

१) व्यक्ति आणि वल्ली, असा मी असा मी = पु.ल.देशपांडे
२) माणदेशी माणसं, बनगरवाडी - व्यंकटेश माडगूळकर
३) शाळा - मिलिंद बोकील
४) आणि मी - मंगला गोडबोले
५) पार्टनर - व.पु.काळे
६) दिवसेंदिवस - शं. ना. नवरे (एका लग्न न झालेल्या मुलाची डायरी.... मस्त आहे.)
७) अनुवादितः डेझर्टर, पॅपिलॉन, नॉट विदाऊट माय डॉटर
८) गारंबीचा बापू - श्री. ना. पेंडसे

Finally I will be so matured that I will react to nothing.
अनुदिनी: http://sucheltas.blogspot.com

प्रकाश नारायण संत - शारदा संगीत, पंखा, वनवास

एक होता कार्व्हर
अनुवाद :- वीणा गव्हाणकर..
हयामध्ये जॉर्ज कार्व्हर ह्या अमेरिकेतिल निग्रो शास्त्रज्ञाच्या जिद्दिचि कथा आहे.. वाचायला सुरवात केलि आणि पुर्ण करुनच उटले..

जिथे कमी तिथे आम्ही ..:)

जी. ए. च्या पुस्तकान्चा कुणीच कसा उल्लेख केला नाही. त्यान्च्या सगळ्या पुस्तकातल मला आवडलेल ' माणसे: अरभाट अणि चिल्लर'. मी शाळेत असताना वाचल होत, पण अजुनी त्यातले सन्वाद जसेच्या तसे लक्शात आहेत. इथे कोणी वाचलय का?

स्टुडीओ - सुभाष अवचट यांचे पुस्तक. माझे अतिशय आवडते.
सृजनाची प्रक्रीया, कलाकार म्हणून वाढणे, कलाकाराच्या व्यक्तित्वातली गंमत... आणि अजून बरंच काही या पुस्तकात आहे.
तसं काही हे आत्मचरीत्र नाही पण त्यांच्या जगण्याच्या अनुभवाशी निगडीत आहे.

हे पुस्तक म्हणजे सिप बाय सिप हळू हळू घशात उतरणारी आणि कणाकणाने हळूहळू नशा चढवणारी ही एक वाईन आहे असं म्हणायला हरकत नाही.
- नी
http://saaneedhapa.googlepages.com/home

१. शाळा - मिलिंद बोकील
२. एम. टी. आयवा मारु - अनंत सामंत
३. बाकी शुन्य - कमलेश वालावलकर
४. कोसला, जरीला, झुल - भालचन्द्र नेमाडे
५. बरसात चांदण्याची - सु.शि.

बाकी या यादीत व.पुं. च नाव नसल्याचे बघुन विशेष आनंद झाला.

१. शाळा - मिलिंद बोकील
२. एम. टी. आयवा मारु - अनंत सामंत
३. बाकी शुन्य - कमलेश वालावलकर
४. कोसला, जरीला, झुल - भालचन्द्र नेमाडे
५. बरसात चांदण्याची - सु.शि.

बाकी सर्व प्रतिक्रियांमधे व.पुं. च नाव नसल्याचे बघुन विशेष आनंद झाला.

'लस्ट फॉर लाइफ'
कादंबरीचे मूळ लेखक - आयर्व्हिंग स्टोन
स्वैर अनुवाद 'व्हिन्सेंट व्हॅन गॉग'
- माधुरी पुरंदरे

अप्रतिम पुस्तक. कलंदर आणि झपाटलेला अश्या चावून चोथा झालेल्या शब्दांच्या कैक योजने पलिकडे असलेल्या रंग आणि रेषा जगणार्‍या गॉग च्या आयुष्यावरची कादंबरी. प्रत्येकाने वाचावी अशी.
गॉग आवडत असेलच तर परत त्याच्या प्रेमात पडाल. (त्याच्याबाबत प्रेमात पडणे नाहीतर पाठ फिरवणे ह्या दोनच गोष्टी होऊ शकतात. हा ठिक आहे म्हणत गॉगला ओलांडू शकत नाही आपण.)

गॉग माहीत नसेल तर नवीन जग तुमच्यापुढे उलगडेल.

गॉग आवडत नसेल तर तुम्हाला तो समजायला मदत होईल.

काही असो. वाचा नक्की.

अवांतरः कोणी अ‍ॅमस्टरडॅमला असेल, जाणार असेल तर तिथलं गॉग म्युझियम न चुकता बघा.

- नी
http://saaneedhapa.googlepages.com/home

माची वरला बुधा .... गो.नि.दा.

फार छान लिहीलय.... भटकायची आवड असल्या मुळं मला ते जाम आवडत... आणि गो.नि.दा. एकदम सोप्या भाशेत लिहीतात...

वाचलेली सगळी पुस्तकांची यादी करणे शक्यच नाही , पण तरीही..

कादंबरी :
१. रथचक्र : श्री. ना. पेंडसे
२. क्यालिडोस्कोप : अच्युत बर्वे
३.रारंग ढांग : प्रभाकर पेंढारकर
४. ब्र : कवित महाजन.
५.बलुत : दया पवार
६.स्वामी : अर्थात रणजीत देशमुख
७. ईजाळं : ऊत्तम बंडू तुपे
८.राहीच्या स्वप्नांचा ऊलगडा : भारत सासणे
९.धर्मांनंद : जयवंत दळवी.
१०. बनगरवाडी : धाकटे माडगुळकर

कादंबरी : अनुवादित
१.वंशव्रुक्ष : एस. एल्.भैरप्पा ( कादंबरीचा राजा) अनु: ऊमा कुलकर्णी.
२.पाडस : अनु : राम पटवरधन
३. नेमसेक : जुंपा लाहीरी
४. अरण्यक : बिभुती भूशण बंदोपध्याय
५. संस्कार : यु. आर. अनंतमूर्ती

आठवणी /(आत्म)चरीत्राऐवजी / तत्सम
१.तो प्रवास सुंदर होता : के.र्.शिरवाडकर
२."रामुभैया च्या आठवणी" (नाव आठवत नाही :क्षमा) : रवी दाते.
३.के.ई.एम. वार्ड नं १६ : डॉ.रवी बापट.
४.पोरवय : गुरूदेव टागोर : अनु : पु.ल.
५.आहे मनोहर तरी : सुनिताबाई देशपांडे.
६.माझ्या जीवनाची सरगम : सी.रामचन्द्र.
७.ईडली ऑर्किड आणि मी : विट्टळ कामत.
८. मैत्र : पु. ल.
९. बायंडर चे दिवस : कमलाकर सारंग
१०. कार्यरत : डॉ. अनिल अवचट

प्रवास-वर्णन
पु.लं ची चार : अपूर्वाई / पूर्वरंग / बंगचित्रे / जावे त्यान्च्या देशा /
{ म्हैस !(?)}

कथासंग्रह
१. काजळ माया : जी.ए.
२. सांज शकुन :जी.ए
३.पिंगळा वेळ : जी.ए.
४.रक्त चन्दन :जी .ए.
५. हंस अकेला : मेघना पेठे

नाटक
१. आत्मकथा : महेश एलकुंचवार
२.पुरूष : जयवंत दळवी
३. सूर्याची पिल्ले : वसंत कानेटकर
४.किरवंत : प्रेमानंद गज्वी.
५.ती फुलराणी : पु.ल.
६. लग्न : जयवंत दळवी
७. घाशिराम कोतवाल : विजय तेंडुलकर
८. तुज आहे तुज पाशी : पु.ल.
९.रायगडाला जेव्हा जाग येते : वसंत कानेटकर
१०. नटस्म्राट : शिरवाडकर

खाता -खाता "वाचण्याबद्दल" बोलणे आणि "खाण्याबद्दल" वाचणे आवड्त असेल , तर अवश्य भेटु या म्हटलं !!!