तळतेस भजी तू जेव्हां -

(चाल: नसतेस घरी तू जेव्हां -)

तळतेस भजी तू जेव्हां -
जीव 'सुटका सुटका' म्हणतो..
मिरच्यांचे वरती तुकडे
तोंडात घास का फिरतो ?

बघ फेटून पीठ- कसाही
का गोळा कच्चा जळतो !
ही जिव्हा रुचीहीन होते -
अन् तोंड पोळता कण्हतो !

येताच कुणी दाराशी..
क्षणभरात सरती मागे
खिडकीशी धुरकट वारा-
तो वांधा करून जातो !

तव तेलीं विरघळणाऱ्या
मज दिसती कायम गुठळ्या -
त्रासाधिन खारट गोळे
मी तसाच गुपचचुप खातो !

तू लांब सखे मज धाड
नच सांगू ही भजी खाण्या -
कढईचा जीव उगाच..
माझ्यासह कुरकुर करतो !

का अजून गॅसही मोठा !
ना तंत्रच जमले अजुनी ?
भजी का तू तळतच पिडते -
भजी खाऊन जीवच रडतो !!