चवींचा "जिव्हा" ळा...... माझ्या मनातला!

जिभेवर आणि पोटावर प्रेम करणार्‍या साध्या साध्या पण मनात कायम रेंगाळणार्‍या जिव्हा स्मृती...तुमच्याशी share कराव्या वाटल्या....

आणि त्या आधी लिहिलंय

नवर्‍यांची लाडकी बायको ....

कोणाच्या नवर्‍याची? आणि लाडकी बायको म्हणजे एक आवडती, एक नावडती असा प्रकार तर नाही ना? (ह.घ्या)

बाकी काही चवी जीभेवर रेंगाळत राहतात खर्‍या. लहानपणी डब्यात नेलेली किंवा घरीच खाल्लेली तूप-साखर्-पोळी काही केल्या रिप्लेस करता येत नाही.

लेख आवडला. तों. च. (चळचळून) पा सु.
साधा दही भात आणि गोड लिंबाचं लोणचं किती मस्त लागतं ते आठवलं.
साय साखरेची वाटी
खरवस
गरम गरम तूप-मीठ-वरण-भात
उपासाचं थालीपीठ
सगळं आठवलं. आज काही खरं नाही.

ए, गप्प बैस ना माझे बाई!:)
हे असं काहीतरी लिहून मोकळं व्हायचं आणि दुसर्‍याला त्रास!;)
कितीही नको वाटत होतं तरी आज दुपारी १० मिनिटं वेळ होता म्हणून तेल लावलय मी डोक्याला.......तुझ्या वेगळ्या रेशिप्यांचा परिणाम, दुसरं काय? संध्याकाळी टोमॅटो चिरताना त्याचा रस चेहेर्‍याला लावावा काय? असा प्रश्न मनात आला....त्याला प्रयासानं बाजूला सारलं.;) सगळे प्रयोग एकाच दिवशी नकोत!

चवींचा 'जिव्हा'ळा आवडला ...

लेखाइतकेच लेखाचे शिर्षकही सुंदर - म्हणजे अगदी "खमंगपणावर" लिहिलेले.

आम्ही काही वेळेला " दडपे पोहे" करतो.....

पातळ पोहे + तिखट +थोडी साखर + लिंबू +कांदा + टोमाटो+ चाट मसाला

बास्स...(अजून कोणाला काही वाटलं तर add करा )

सगळं एकत्र करून ताव मारायचा

जाई........अग मा़झेच बालपण उभे केलेस माझ्यासमोर............खरोखरच आईने आग्रहाने वाढलेला
गरम गरम गुरगुट्टा भात-त्यावर भरपुर तुप, मेतकूट.....अहाहा.मस्तच,
आणी एक विशेष आठवण आईची......दुधावरची घट्ट साय ...आणी सायीचे पातेले फक्त माझ्यासाठीच
असायचे..मला आवडते म्हणून..नंतर माहेरी जाईन तेव्हा पण फक्त माझाच तो हक्क, बाजूलाच काढून
ठेवायची माझी आई...
आणी तु म्हण्तेस ते पोळीचा लाडू,आणी असे असंख्य पदार्थ आईच्या हातचे, त्याला जगात तोड नाही.
डोळ्यात पाणी आले बघ माझ्या............कारण हे सर्व करणारी माझी आईच आता नाहीय...
आणी अपार माया करणारे माझे बाबा (दादा) पण नाहीयत आता.
पण हा चवींचा 'जिव्हा'ळा आपण आपल्या मुलांना तर देत आहोतच न ,,यातच खुप आनंद...हो, ना , जाई.

वरण आणि भात. वरणाच्या निम्म्याने तूप, एक लिंबाची फोड. वरण जरा घट्टंसं पाहीजे. कैरीच्या लोणच्यातले वरचे थोडे तेल. असा आरोग्य घातक आहार मला फार आवडतो. मग तो भात खाता खाता भले मेलो तरी बेहत्तर.

चवदार लेख..

तात्या.

.

(ही प्रतिक्रिया त्या इतक्या सगळ्या टिंबांना नसून, लेख वाचून शब्दातीत अवस्थेत गेल्याने आहे. :) )

मस्त लेख !
सगळ्या चवी अजून रेंगाळतातः)

हिच्या पाठीत धपाटे घाला रे कोणी तरी.
एकदा पकडून ठेवा हिला, दहा-पंधरा मिपाकर जमवून सगळ्यांची 'जिव्हा'ळ्यानं सरबराई करण्याची शिक्षा द्या हिला.
नाही तर, हिंमत असेल तर संपादकांनी हा धागा उडवून लावावा.
च्यायला पाच मिनिटांसाठी यावं तर हा छळ! :)
*&^%$#@!!@#$%^&*(
पुढं काही बोलता येत नाहीये.

लिखाण आवडल आणि तुमच्या आईचे शब्दही.

मला आवडणार म्हणजे
आईच्या हातचे कांदेपोहे,
आईच्या हातचा कालवणाचा रस्सा.
साखर साय मी पण खायचे लहानपणी
वडीलांनी तव्यावर तळतातळता बशीत आणून दिलेले बोंबिल
फोडणीचा भात अजुनही आवडतो. वेळ मिळाल्यावर करतेच. पण आजीच्या हातचा फोडणीचा भात आणि तिच्या हातची ताकाची कढी आणि तिनेच बनवलेले लोणचे एकदम जबराट. ती लोणच बनवायची त्यात मिठाचे छोटे छोटे खडे लागायचे. ते लोणच खुपच चविष्ट लागायच.
कांदाभजी

!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(!@^%$#%*&!#%^&^#&@!)(&*&*#!^&*%^#!&%#&*%^#!*^(

मस्तच लेख आहे.. अगदी चित्रदर्शी वर्णन. :)

अवलिया मला सगळी @ घालुन रांगोळी दिसत आहे.

छ्या, हे काही खरं नाही. भात करावा लागला शेवटी. हे असलं लिहून दुसर्‍यांच्या घरचा मेन्यू परस्पर ठरवणं चांगलंय का?

लेख अतिशय चविष्ट आणि जिव्हा'ळ्याचा झालेला आहे.
आवडला.

त्रास होईल लेख वाचून हे माहित होते पण शेवटी राहवले नाहीच.

मला भात जास्त आवडत नाही पण मेतकुट भात आणी गरम गरम 'वरण भात तुप लिंबु' आवडते....

मस्त लेख.... :)

मी हा धागा उघडलाच नव्हता.

मी ह्यातलं वर्णन वाचलंच नाही...

मला भूक लागल्यासारखं झालंच नाही.......

मला कोणत्याच आठवणी आल्याच नाहीत.........

जाईडे.....गप की! का असलं काहीतरी लिहून जळवतेस. एक तर इथं किती महिने झाले नुसत्या खिचडीवर आयुष्य काढतोय आणि हिची आपली वेगळीच घाई...

जाई आणखी कोणाला जळवायचय?

मस्त चवींनी आठवणींचा फेर धरला मनात आणि जिभेवर!
चांगली हिरव्या मिरच्या आणि भरपूर दाणे घालून केलेली खमंग फोपो (फोडणीची पोळी) हा माझा वीकप्वाईंट! त्याकरता मी आईला पोळ्या उरवायला सांगायचा. त्यात सुद्धा खाताना दोन हप्ते, पहिला गरमागरम पोळीचा लिंबू पिळून आणि दुसरा घट्ट कवडीदार दह्याबरोबर! आहाहा! स्वर्गसुख.
थंडगार दहीभात सोबत लिंबाचे लोणचे ही तर ओळख झाली पण त्याची पुढची आवृत्ती म्हणजे घोंगुरा पिक्कल (अंबाडीचे लोणचे)! हे त्रिकूट पोटात लिंपून न झोपणे हा त्या पदार्थांचा अपमान आहे! :)
माझी मावशी खमंग खायला घालण्यात तरबेज! एकतर ती सगळेच्या सगळे मसाले म्हणजे अगदी काळ्या मसाल्यापासून ते कांद्याच्या पेश्शल मसाल्यापर्यंत सगळे घरी बनवणार त्यामुळे त्याची लज्जत काही औरच. शिवाय आम्ही सगळी आत्ते, मामे, मावस भावंड तिच्याकडे जमलो की जेवायला घालायची तिची पद्धत अशी; कृष्णाकाठच्या हिरव्या वांग्यांची चमचमीत भरली वांगी केलेली, सोबत गरमागरम पोळीचा चतकोर चतकोर प्रत्येकाला वाढत राहायची. एक संपेतो पुढचा आलेला असायचा. बरं तिची पोळीही भक्कम असायची त्यामुळे तो चतकोर भरपूर असायचा. "अरे घे रे अजून एक चतकोर, एवढा काही जास्त नाही!" असं म्हणत ती वाढत जायची आणि आम्ही हादडत रहायचो. एकदा तर माझ्या एका मावसभावाने एवढा आडवा हात मारला की पाटावरुन उठताना त्याच्या पायजम्याची नाडी चक्क तुटली! ;)
मुगाची खमंग खिचडी त्यावर लोणकढे तूप, सोबत पोह्याचा पापड आणि वाटी तोंडाला लावूनच प्यायची अशी लाल मिरची आणि आलं लावलेली गरमागरम कढी हा पावसाळ्यातला बेत ठरलेला.
गरमागरम पोळी आणि केळ्याचे काप घातलेला तितकाच उनून सुधारस हा सुद्धा माझा अतीव आवडता मेन्यू आहे.
गरमगरम तूपभात आणि कैरीच्या लोणच्याचा तिखटजाळ खार हासुद्धा मला भावणारा प्रकार पण हल्ली तिखट सोसणे कमी झाले आहे! :(
गरमगरम बाजरीची भाकरी, ताजे लोणी आणि लसणाची खमंग चटणी हा आदल्या दिवशीचा मेन्यू दुसर्‍या दिवशी बाजरीच्या शिळ्या भाकरीचा कुस्करा आणि दूध अशा अफलातून भैरवीनेच संपवयचा असतो!
असो. आठवणींच्या लडींना उलगडायला वेळ तो कितीसा!

(हरवलेला)रंगा

आहाहाहाहा.........
बै का छळ लावलाहेस?
हम्म........ गेला तासभर मी नुस्ता भाताचे वेगवेगळे प्रकार आठवत बस्लोय. काम ठप्प....

मस्त लेख!!
मेतकुट ...मस्तच!

जिभेवर आणि पोटावर प्रेम करणार्‍या साध्या साध्या पण मनात कायम रेंगाळणार्‍या जिव्हा स्मृती...तुमच्याशी share कराव्या वाटल्या....
जिव्हाळ्याचा लेख ग जाई, खूप आवडला.
स्वाती

आयला या धाग्यावर वरणफळं(चाकोल्यांची) आठवण नाही झाली का कोणाला? भरपूर तूप घालून खाल्लेल्या चाकोल्या अशाच दीर्घकाळ स्मरणात राहतात.
तसेच कच्चे ते व गोडा मसाला एकत्र करून त्यात थोडंसं मीठ घालून सदर मिश्रण शिळ्या भाकरीबरोबर खायचे. केवळ अप्रतिम.

सुंदर लेख जाई!!!

आणि तितकेच सुंदर प्रतिसाद.

जळगावची तापीच्या काठावरची मोठी हिरवी वांगी शेतात भाजली जातायत, एक-एक वांगं अर्धा-एक किलो वजनाचं! वांग्यांच्या भाजण्याचा दरवळ पसरलायं, शेजारी कुणीतरी गरम-गरम पुर्‍या तळतयं, एक जण ताजे, रसरशीत टोमॅटो, हिरव्या (आणि तिखट) मिरच्या चिरून कोशिंबीरीची तयारी करतोय, कुणीतरी कांदे, मुळा चिरून ठेवतयं....दिवाळीच्या आगे-मागे असलेले थंड दिवस....शेतावर विहीरीशेजारी चाललेला जिभेचे चोचले पुरवण्याचा थाट....मग कुणीतरी हाळी देतं.

"चला, जेवण तयार आहे"

नंतर समोर ठेवलेले केळीचे पान अस्सल खान्देशी वांग्यांचे, मिरच्यांच्या आणि कोथिंबिरीच्या हिरव्या रंगाची आणि सुटलेल्या तेलाची ऐट मिरवत चकाकणारे खान्देशी भरीत, गरम पुर्‍या, कोशिंबिर आणि कापलेले कांदे-मुळे या जीभेचा ताबा घेणार्‍या पदार्थांनी सजते. भरताचा पहिला घास चित्त प्रफुल्लित आणि वृत्ती राक्षसी करून जातो. अर्ध्या-पाऊण तासाने पोट धीर सोडू लागते पण मन अजूनही धाडस करण्यास उद्युक्त करते. या तुंबळ युद्धात ५-७ पुर्‍यांचा आणि दोन डाव भरताचा अजून फडशा पडतो. मग हळू-हळू डोळे जड होतात; शरीर सैलावते; डेरेदार झाडाखालची सावली खुणावते; पान-सुपारी चघळत डुलत-डुलत चालतांना दिवस सत्कारणी लागल्याचे समाधान मिळते. ....

अशीच मजा लालभडक शेवेच्या भाजीची आणि गरम भाकरीची. कपाळावर (आता टकलावर म्हणायला पाहिजे) घर्मबिंदू ठिबकसिंचन करत असतात पण जबराट तिखट खान्देशी शेवेची भाजी जिभेचा ताबा सोडत नाही.

कळण्याची भाकरी आणि तिखट झणझणीत हिरव्या मिरच्यांचा ठेचा असो की तापीच्या खोर्‍यातली फौजदारी डाळ असो...आडदांड खाणे आणि पचवणे हीच या पदार्थांच्या चवीची पावती.

विठठलाच्या मंदीरातला भंडारा असो की कुणाच्या घरी पोरं जन्मल्याचे जेवण, गंगाफळाची भाजी, बट्ट्या आणि साधे वरण हा बेत जे. डब्ल्यू. मॅरियटच्या तमाम मेन्युंच्या कानफटात सणसणीत चमाट हाणतो. गंगाफळ म्हणजे लाल भोपळा. आणि ही भाजी खावी तर खान्देशातल्या शेतकर्‍याच्या घरात नाही तर कधी खाऊच नये.

अशीच मजा बिबडी, खिशीच्या पापडांची, डाळगंडोरीची आणि मसाला वांग्यांची. डाळगंडोरी म्हणजे खर्‍याखुर्‍या तिखट हिरव्या मिरच्यांचे वरण. यालाच मिरच्यांची भाजी देखील म्हणतात. शेतात पार्ट्या करतांना हे पदार्थ हमखास असतात. पुण्याकडच्या हिरव्या मिरच्यांपेक्षा गाजरे बरी असे म्हणावेसे वाटते. नुसत्या कचाकचा खाल्ल्या तरी तिखटपणा जाणवत नाही तोंडात. मी जेवतांना ८-१० खाऊन जातो पण मेंदू उघडत नाही.

--समीर

वादच नाही खांदेशातील भरीत पार्टी म्हणजे एक नंबर.......
फुलटू झंझणीत..........

अजुन एक पदार्थ आठवला तो म्हणजे शेव भाजी...............
मस्त वर तेलाचा थर आणि ज्वालामुखी सारखी तिखट्ट भाजी ......व्वा.........
ती खाल्ल्या नंतर माझ्या नाका कानातुन अक्षरक्षः धूर निघाला होता.........

मी असाच शिड्ला आहे...

का रे भोssss सम्या... (भोssss ही शीवी नसुन खान्देशात भाऊ म्हणायची पद्ध्त )
तु बी खान्देशी काssss???
तडी गेलता का रे??

कुठे???? कुठे ????? कुठे फेडशील हे पाप ??????

माझ्या कडक उपवासामधे अशा गोष्टी माझ्या मनात आणल्यास??????

स्व पा
कडक उपवासाने अशक्त झालेला.......

लेखातील मेतकूट भातासह १,२,४ हे जीवघेणे पदार्थ माझे सगळ्यात लाडके!
लेख एकदम फर्मास, चवदार!!! केवळ वाचूनच लगेचच भूक चाळवणारा - भूक नसतानाही!
(खवय्या)बेसनलाडू