ऎसा खत में लिखो

नक्की अर्थ लागत नाही ...

पंकज,
नारायण सुर्वेंची 'पत्रात लिव्हा' नावाची कविता त्यांच्याच तोंडून मी ऐकलेली आहे.
नवरा शिकण्याच्या निमित्ताने बाहेरगावी की परदेशात असतो आणि त्याची बायको त्याला असेच काही तरी प्रश्न विचारते.
ती कविता जर कोणास माहिती असेल तर तिचा दुवा किंवा 'कविता' इथे दिली तर बरे होईल.

कविता भयन्कर आहे.
इथे कोपि पेस्त करनारा त्याहून्.....

टिकाकार

शैनाज श्येक - गीता म्हाजन कोन असंल ती असंल..पर ही कविता लै आवडली राव आपल्याला.

पंकज राव, आता म्हराटि स्वैर अनुवाद बी येउं द्या लवकर.
प्रकाश घाटपांडे

पहिल्यांदा वाचताना गडबडीत नीट वाचली नाही म्हणून कळली नाही.

काही गोष्टी लिही आणि काही गोष्टी लिहू नकोस असे म्हणत असल्याचा भास झाला -
"मैं पानी को जाऊ क्या; नको ऎसा खत में लिखो ।" अशी "नको" ची साईड वाचताना मी चुकवली.
असा चुकीचा ";" घालून मी अर्थाचा अनर्थ केला! त्यामुळे ही बाई बंडखोर खरेच आहे की नाही, की नवर्‍यापासून बंड लपवते आहे, लपवतच असेल तर काही गोष्टी मुद्दाम का सांगते आहे... वगैरे नुसता मनात गोंधळ.

नीट वाचल्यावर मस्त वाटली. स्वैर अनुवादाची वाट पाहातो आहे.

हिंदीच्या दक्खनी बोलीभाषेत "नको" हा मराठी शब्द वापरतात असे वाटते.
उदा. हैदराबादी.

वो लाल वाली मर्सिडिझ बेंझ नक्को रे बावा... वो सफेद वाली भिजा दे... मेरे को कामा है बहुत कामा है मेरे को.

क्या बात है ! अरे याच कवितेबद्दल म्हणत होतो.

मला वाटले मुळ कविता नारायण सुर्वेंची आणि त्याचा हिंदी अनुवाद शहनाज शेख व गीता महाजन यांनी केला.
चला ही नवीन माहिती आहे माझ्यासाठी !
धन्यवाद !

मराठीतील कविता जास्त कळली आणि (बहुधा त्यामुळेच) आवडली..

खूप शोधत होते. ही अनवट कविता वर आणते आहे.

स्त्रीमुक्ती संघटना हे गीत त्यांच्या पथनाट्यांच्या आधी सादर करीत असे. (आणि ते "वर ढगाला लागली कळ, पानी थेंबथेंब गळं" या चालीत).

अर्रे वाह. छान कविता आणली राव वर..
आवडली कविता पुन्हा.

-दिलीप बिरुटे

हे एक भारी सापडलं!!

लेखिका/अनुवादकर्ते आणि इथे देणार्‍यास धन्यवाद!!

उपक्रम या मराठी संकेतस्थळावर या पंकजशी माझं खुप भांडण झालं होतं अजिबात एकमेकांमधुन वारं जात नव्हतं ते भांडण वैचारिक वरुन व्यक्तिगत होत होतं. एकमेकांना लॉग इन दिसल्यावर एकमेकांची चिड यावी इतका द्वेष पण दै.सकाळ मधील सप्तरंग मधील आई-वडीलांना, आजी आजोबांना पत्र लिहा या सदरात माझ्या मुलीनेही पत्र लिहिलं होतं. माझ्या मुलीचं पत्र आवडलं आणि ते मी निवडलं आणि दै सकाळ मधे त्याचं माझं भांडण विसरुन ते पत्र छापून आणलं, सर, हे पत्र मीच सलेक्ट करतो हे व्य नि ने सांगणारा दै सकाळ मधील पंकज कोनाला भेटला तर प्रा डॉच्या लेकीला जो आनंद दिला त्याबद्द्ल पंकज तुमचे आभार प्रा.डॉ.ला मानायचे आहेत म्हणावं........!

आठवण येते रे पंकज......

-दिलीप बिरुटे

मराठी हिंदी दोन्ही कविता मस्त!!!

मला तर अजूनही वाटतंय की मूळ कविता नारायण सुर्वे यांचीच असावी. अनेकांकडून ती नारायण सुर्वे यांची म्हणूनच ऐकली आहे. खुद्द श्री सुर्वे यांच्या शोकसभेतही ही मराठी कविता आणि तिचा आणखी एका भाषेतला अनुवाद (बहुधा मलयालम)दोन्ही वाचले गेल्याचं आठवतंय. या कवितेचा अनेक भाषांत अनुवाद झालेला आहे असंही तिथे सांगितलं गेलं. आता पुन्हा मूळ स्रोत पाहायला पाहिजे.
कुणाचीही का असेना, कविता छानच आहे. (पण बहुधा श्री सुर्वे यांचीच.)

ही नारायण सुर्व्यांची कविता म्हणूनच माहित होती पण ती अनुवादित होती हे नव्याने कळलं. अर्थात त्याने काहीही फरक पडत नाही. मास्तरांनी कविता इतकी आपलीशी केली की ती त्यांचीच झाली असं म्हणायला हवं.

एक सुंदर कविता वर आणल्याबद्दल धन्यवाद!