“ रात्र यौवनांत ”

“ रात्र यौवनांत ”

गंध सुगंधि, परिचित वारा,
आभासले, आली प्रिया,
प्राजक्त बरसले आज नभातून,
चंद्र साक्षीला अन उभी प्रिया..

स्पर्शून पाहीन तुज
आस होती ही जिवनी
आज सामोरी तू अशी
जाग आली स्वप्नातुनी

“ दूर इतुकी का उभी ” ?
आज जवळी असूनही
ये अशीच मज समिप
याद राहील रात्र ही

रात आहे यौवनांत
अन अधिरता ही अंतरी
लाज हृदयीं का वृथा
जाईल वाया रात्र ही

आज बहरू दे प्रितवसंता,
फुले गुलाबी, धुंद प्रितिचे,
जतन करू या सदैव हृदयीं
क्षण सोनेरी अन गंध प्रितिचे.

निरंजन वहाळेकर