३ चारोळ्या

छंदांच्या बाबतीत माझंही तेच आहे - कानाला गेय, नादमय लागलं आणि म्हणताना विशिष्ट चालीवर, तालावर फारशी ओढाताण न करता म्हणता आलं की झालं.

मी विडंबन केलं त्याला तुमची कविता केवळ आधार म्हणून घेतली होती. तुमची कविता चांगली आहे, आणि खरोखरच अतिशय नादबद्ध आहे. छंदाविषयी तक्रार केली ती खरी तर इतर अनेक कविता अशा दिसतात, तुम्हालाही दिसत असतील - की त्यांच्यात गेयता शून्य असते. किंवा खूप ओढाताण करून नियमात बसवलेली असते. अशा कवितांची चेष्टा होती. तुमच्या कवितेच्या आधारावर ती केली म्हणून तुमच्याच कवितेतलं उदाहरण वापरलं. ते थोडं अन्याय्य झालं.

मुळात कविता चांगली असण्यासाठी गेय असण्याची, छंदात असण्याची गरज नाही. कोलटकरांची "अरे तुझी टोपी" मुक्तछंद आहे. कवीला भिडलेली, दिसलेली रूपकं वाचकापर्यंत पोचवण्याचा मनापासून प्रयत्न केला की झालं.

मी लहानपणी चित्रं काढायचो - मासिकांमधले फोटो बघून. मला जेव्हा नीट येत नव्हती, तेव्हा सगळेजण हमखास सांगायचे "डोळे चुकलेले आहेत" आणि खरं तर ते बरोबर नसायचं. बहुतेक वेळा प्रमाणं, ओठांचे आकार वगैरे चुकलेले असायचे. पण मी चित्रं काढत गेलो. आणि ती चांगली जमायला लागली. मुद्दा असा आहे की प्रतिसाद देणाऱ्याला सर्वच वेळी कळतंच असं नाही. तेव्हा तुम्ही प्रामाणिक राहून तुमचे स्वत:चे विचार, भावनाकल्लोळ, प्रश्न लिहीत जा. छंद वगैरे पाळायचे की नाही, असल्या दुय्यम गोष्टींवर टीका करणाऱ्याकडे लक्ष द्यायचं की नाही हे तुमच्या हातात आहे.

असो. त्यात मीही विरघळावे मधला विरघळणे शब्दात येतं ते मिसळण्यात येत नाही.
विरघळून मी जावे हे कसं वाटतं?