मुंडण

मुंडण-१.५

कार्यालय सुरु केल्यानंतरचा दुसरा दिवस.
आय्.सी.एस्.सी च्या पालकसभेचे आमंत्रण आले.
५,६ ७ ऑक्टोबर संध्याकाळी ५ ते ९ मधे रोज ३ सभा.
ब्लेझर, टाय ची विनंती पुढे आली.
गाडी पण येणार होती घ्यायला.
खरे तर शंका तेंव्हाच यायला हवी होती.
सेंसर्स चा 'ऑफ डे' होता.
मी नेहमी असतो तसाच येइन.
ब्लेझर वगैरे काही नाही.
दहावी चे सर्व पालक सारखेच.
मी कळवले.
कफ परेड, मलबार हील, लोखंडवाला मंडळी होती.
मी माझ्या भाषेत काहीही फरक केला नाही.
समोर कोण आहे त्याचा मला काहीही फरक पडत नाही.
कार्यक्रम संपल्या वर एक ताई भेटायला आल्या.
आयोजकांच्या केबिन मधे.
आयोजक पण बरोबर होते.
कार्यक्रम जरा लांबला होता.
पुढची मंडळी खोळंबली होती.
" मी अस्मिता ........
कार्यक्रम खरोखर छान झाला सर.
डोळ्यात झणझणीत अंजन पडले.
उगाच ट़क्क्याच्या मागे लागुन मुलीशी नाते संबंध बिघडवत होते.(माझी वाक्ये मलाच)
धन्यवाद"
ठीक आहे.- मी
"जरा आणखी एक सल्ला हवा होता"
आयोजकाच्या भुवया वाकड्या झाल्या.
त्याला पुढे जाउन प्रस्तावना करायला सांगितली.
तो जड पावलाने उठला.

"बोला काय सल्ला हवा "मी ताई ना विचारले.
"मुलीच्या शाळेत आय. बी चा कार्यक्रम सुरु होत आहे. हे पहीलेच वर्ष. तुमचे काय मत आहे. ४८ तासात कळवायचे आहे."
नको.
"तुम्ही आय्.बी विरोधक का"
नाही. चौकट माहीत नाही म्हणुन नको म्ह्टले.
"कसली चौकट"?

१. तुमच्या मुलीला आपल्याला दहावी नंतर नेमके काय करायचे आहे ते माहीत आहे का? तुम्हाला काय वाटते ते द्या सोडुन. साधारण दहावीच्या परिक्षेनंतर ही प्रगल्भता येते. तेंव्हा हा निर्णय तेंव्हा घेतलेला बरा. हत्ती घोडे शाळा पाठवते आहे. त्यामुळे ते ४८ तास वगैरे बोगस आहे.
२.आय. बी ची फी तुम्हाला परवडणार आहे का? त्यांनी आठ लाख सांगितली असेल. पण ती साधारण ११ पर्यंत जाते.
३. समजा ती तुम्हाला परवडते असे गृहीत धरु. पण परदेशात ग्रॅज्युएशन चा खर्च परवडेल का?
४. तो पण परवडतो असे गृहीत धरु. पण वयाच्या १६ व्या वर्षी एकटी परदेशी राहील, कल्चरल शॉक सहन करेल एवढी मानसिक रित्या सशक्त आहे का?
५. हे पण आहे असे गृहीत धरु. तुम्हाला मुलगी परदेशी गेलेली चालेल का?
६. आणि सर्वात शेवटी डीग्री घेउन बेकार असलेले 'भुमीपुत्र" परदेशात काही कमी आहेत का? त्यात आणखी एका भारतीयाची भर घालयची.
" अहो पण शाळेच्या काउंसेलिंग मधे हे सर्व काही चर्चेत आलेच नाही.
ते काउंसेलिंग नव्हते. ते 'कॉन सेलींग' होते. सामुदायिक मुंडण. तिरुपतीला करतात तसे.
" धन्यवाद सर. एवरी पेनी आय हॅव स्पेंड ऑन युअर प्रोग्राम इज वर्थ"
आता थक्क व्हायची पाळी माझी होती. मी काही बोललो नाही.
पुढच्या सभेत मधेच एक दहा मिनिटाचा ब्रेक घेतला.
कार्यक्रम संपल्यावर आयोजकाच्या गाडीतुन घरी येताना साकी नाक्याला गाडी थांबवली. एका ३ स्टार हॉटेल मधे जाउन पोटातली कळ शमवली.
"काय सर, काही प्रॉब्लेम"? आयोजक काळजीत.
चहात बहुतेक दुध कच्चे होते. मला अ‍ॅलर्जी आहे. आज कठीण दिसते आहे. कांजुर मार्ग ला गाडी थांबवा. डॉक्टर कडे जाउन औषध घेतलेले बरे. उद्या पण कार्यक्रम आहे. रद्द करायला नको.

मुंडण-०.५

रात्री घरी पोचल्यावर बायकोला सांगितले. सकाळी बरोबर ७.३० ला आयोजकाचा फोन येईल. काल आय व्ही घ्यायला लागली. झोपले आहेत म्हणुन सांग.
दुसर्‍या दिवशी ९.३० वाजताचा आयोजकाचा ४ था फोन मी घेतला.
" काय सर, तब्बेत कशी काय"?
एकदम खराब. आता पर्यंत ३० धावा झाल्या. आजचा कार्यक्रम रद्द करा.
"अहो सर, बसुन करा. रद्द करता येणार नाही. लोक जोडे मारतील"
जमणार नाही.
"अस करु नका सर. काहीतरी उपाय काढा"
बघु. दुपारी २ ला फोन करा.
बरोब्बर २ वाजता फोन आला.
" येताय ना"
एक उपाय आहे. आताच डॉक्टर कडे जाउन आलो. त्यांनी एक इंजेक्शन सुचवले आहे. फॉरीन चे आहे. २४००० रुपये लागतील म्हणाला. तुम्ही म्हणत असाल तर लगेच घेतो. नाहीतरी तुम्ही मला न कळवता माझ्या तत्वाविरुद्ध पालकांकडुन ७०० रुपये घेतले आहेत ना. ३०० पालकांचे २,१०,००० होतात. खर्चात मांडा. ड्रायवर बरोबर रोख पाठवा. आणि बरोबर उकळलेल्या दुधाचा चहा द्या आज.
"सर चोवीस जास्त होतात"
आणखी काही बोलाल तर तीस होतील. पाटावर बसवताना ज्याला बसवता त्याची हिश्ट्री जाणुन घ्यायची असते मिश्टर.
त्याने एक मोठा सुस्कारा सोडला.
ड्रायवर बरोबर रोख २४००० आले.
पाटावर बसवणारा पाटावर बसला.
बर्‍याच दिवसानी कपाटात ठेवलेला 'परबु भाई' बाहेर आला.
मास्तर ची दिवाळी यंदा जोरात जाणार.