उन्मादूनी उसळतो आनंद अंतरीचा
सारी नवी उ भारी, हा स्पंद फुलण्याचा
हातात पावसाची
ओली फुले उमलती
पाण्यात नाचताना
जणू थेंब ताल होती
झाडांतूनी पसरतो
नवश्वास पालवीचा
सारी नवी उ भारी, हा स्पंद फुलण्याचा
आरश्यात पाहताना
प्रतिबिंब रोज हासे
माझे मलास सांगे,
हे दिवस श्रावणाचे
अंगातूनी फिरे मग,
स्वरनाद बासरीचा
सारी नवी उ भारी, हा स्पंद फुलण्याचा
लपुनी पुन्हा पुन्हा मी,
मलाच साद देई
थरकून पैंजणांना,
हलकेच नाद देई
लडीवाळ स्पर्श होतो,
गालांवरी फुलांचा
सारी नवी उ भारी हा स्पंद फुलण्याचा
प्रतिक्रिया
6 Nov 2008 - 4:02 pm | मनीषा
सुंदर कविता ..
लयबद्ध ... आणि अर्थपूर्ण !!
6 Nov 2008 - 4:43 pm | विसोबा खेचर
सुरेख कविता..!
आपला,
(श्रावणप्रेमी) तात्या.
6 Nov 2008 - 6:10 pm | मीनल
आवडली .
थरकून पैंजणांना,
हलकेच नाद देई
मस्त आहे .
मीनल.
7 Nov 2008 - 7:08 am | चन्द्रशेखर गोखले
अप्रतिम कविता..!
24 Oct 2024 - 10:44 pm | राघव
पहिल्यांदाच वाचली.. अप्रतीम आहे! :-)
25 Oct 2024 - 11:40 am | कर्नलतपस्वी
भावपूर्ण अशी कवीता.