अवखळ वारा
रिमझिम धारा
हळूहळू सांजावता
वाटतं ... तू येशील आता.
पावसानं झालंय
ओलंचिंब रान
मातीलाही सुचलंय
दरवळणारं गाणं.
मन माझं हेलकावतंय
विरहाच्या लाटेवर
नजर लावून बसलंय
तुझ्या नेहमीच्या वाटेवर.
असेच एकदा आठवणींचे
मेघ भरून आलेले
नकळत डोळ्यातून
झरुन गेलेले.
तुझी वाट पाहत तिथे
भिजलो होतो चिंब
म्हणून कुणा दिसले नाहीत
आसवांचे थेंब.
नाहीतर मित्रांना
हे गुपित कळलं असतं
खरं सांगतो त्यांनी मला
खूप-खूप छळलं असतं.
आता हळूहळू
होऊ लागलेय रात
मंद मंद जळते आहे
दिव्यामधील वात.
झोपलीत पाखरं
गाणं गात गात
मन माझं सैरभैर
तुझी वाट पाहत.
प्रतिक्रिया
23 Feb 2022 - 6:15 pm | कर्नलतपस्वी
आवडली
23 Feb 2022 - 8:20 pm | Deepak Pawar
कर्नलतपस्वी साहेब आपले मनःपूर्वक आभार.
23 Feb 2022 - 7:02 pm | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता.
प्रेमात पडलात की वाट पाहणे आलंच.
मंद मंद जळते दिव्यामधील वात हे आवडलं.
खासच. लिहिते राहा.
-दिलीप बिरुटे
(मंद मंद तेवत असलेला )
23 Feb 2022 - 8:21 pm | Deepak Pawar
प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे साहेब आपले मनःपूर्वक आभार.
16 Mar 2022 - 4:28 pm | राघव
सहमत. छान रचना! आवडली.