राखी.

आधी राहुल गांधी आणि मग रामदेव बाबां बरोबर विवाह करायला उत्सुक असलेली बाला
तनु आणि नानुच्या वादात नानुड्याची बाजू घेणारी निर्भिड कलीका,
आपल्याच स्वयंवराचा टिव्ही वर बाजार मांडणारी विवाहोत्सुक स्त्री
चूंबनाचे उत्तर कानाखाली आवाज काढत देणारी विद्युल्लता
या चारही रुपांना एकत्र ओवणारी तरीही अलगद विलगणारी पण खुलवणारी,
ती राखी!

"खिलते है गुल यहा" म्हणत "मदहोश" होणारी प्रेमिका
"झिल मील सितारोंका आंगन होगा" अशा स्वप्नात रंगलेली दिपशिखा
"नाली का पानी कभी गंगाजल नही बन सकता" असे कडाडणारी सौदामिनी
"मेरे बेटे आयेंगे, जमीन की छाती फाडके आयेंगे" असा दुर्दम्य आत्मविश्वास असलेली माता
या चारही रुपांना एकत्र ओवणारी तरीही अलगद विलगणारी पण खुलवणारी,
ती राखी!

पैजारबुवा,

अजून काही रूपांची वर्णनं आलीत तर "अष्टसात्विक भाव" जागृत व्हायचे!

अवांतरः
छ्या.. बहिणींवरून एवढी वर्णनं आलीत.. त्यामानाने भाऊ म्हणजे सगळे एकाच साच्यात घडवलेलेत का काय, असं वाटायला लागलंय..!

मूळ कविता आणि पैजार बुवांची भर सगळेच मस्तं :)

छान जुगलबंदी.