फोन मेसेज

पण अगदीच राहवलं नाही म्हणून विचारते....यामध्ये कविता कुठे आहे..?
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

:)
सह्ही .. मस्त आहे कविता !!

कविता आवडली.

जर का आपण हायकूचा आस्वाद घेत असू तर या अशा कवितांचाही घ्यायला हरकत नाही. आपल्या आयुष्यातल्या अनेकानेक फ्रॅगमेंट्सपैकी काही ओझरत्या क्षणांमधले सौंदर्य म्हणा , पण काहीतरी अर्थपूर्ण असे टिपण्याचा प्रयत्न - जो केवळ काव्यातच होऊ शकतो.

प्रस्तुत कवितेत कोण कुणासाठी मेसेज ठेवतो/ठेवते ? काही संदर्भ नाहीत. "कुणास्त्व कुणीतरी येरझार्‍या घाली" अशा अर्थाची रेव्हरंड टिळकांची कविता आहे. त्या जातीचा अनुभव.

टिळकांच्या ओळी :

सरोष घन वर्षती, तरुलतांशि वारा झुंजे
विराम नच ठाउका क्षणहि नाचताना विजे;
भयानकचि संचरे, सकल सृष्टि हो घाबरी
कुणास्तव कुणीतरी सभय वाट पाहे घरी !

रवप्रतिरवामुळे बधिर जीव सारे जरी,
निनाद करिते अहा ! श्रवण चाहुलीचा तरी;
उठे दचकुनी तडित दुसरि नर्तनाला करी,
कुणास्तव कुणीतरी कितिक येरझारा करी !

टिळकांची कविता खूप मोठी आहे. आणि अर्थातच खूप जुनी. पण वरील ओळींमधले भाव "फोन मेसेज" च्या भावाशी मिळतेजुळते :-)

कविता.
नाहीतर आमच्या कडे?
उशिरा आलात तर टेबलवर ठेवले ते गुपचुप गिळा.
उगाच खुड्बुड करुन झोपमोड करु नका.
असा मेसेज असतो की हो.
विंडंबन करावे काय?

चष्मा लावावा ज्ञानाचा, चष्मा लावावा दुरदृष्टीचा, योग्य अयोग्य ओळखण्याचा, माणसे पारखण्याचा, जवळच्या माणसांच्या मनातले भाव जाणण्याचा तर कधी आपल्या डोळ्यातले दु:ख लपवण्याचा.

असा चष्मा आपल्याकडे नसल्याने वरील प्रतिसाद वाचायास मिळतील..........

मस्त कविता. काळजला भिडणारी.........

दोन प्रियजनांची एकमेकांविषयीची आंतरिक प्रेम व्यक्त करणारी छोटीशी सुंदर कविता !
अशा कवितांचे एक वैशिष्टे असे असावे की, सोप्या वाटणार्‍या शब्दातून एक सुंदर-खोलवर आशय व्यक्त व्हावा !

कवी दासू वैद्यांच्या भाषेत म्हणायचे तर-

''कुठेच काही जळत नाहीये
मग हा जळक्या मांसासारखा
वास कसा ? ""

-दिलीप बिरुटे

ए धन्या, ही कविता काही कळली नाय बुवा! असो, तरीही तुझ्या प्रतिभेवर माझा विश्वास आहे! :)

(फ्यॅन) तात्या.

;)

प्रतिक्रिया

आवडला ...
विशेषत: 'नेहमीसारखा -- खुडबुडीने माझी झोप मोडेल म्हणून' या ओळी

रचना प्रचंड आवडली.. उगाच ३-४दा वाचली.. खरंतर पुन्हा पुन्हा वाचाविशी वाटली..
साधा भाव अगदी अलगद टिपला आहे..

या प्रकारच्या अधिक रचना वाचायला आवडतील

जाता जाता: शिर्षकामधे "मेसेज" शब्द खटकला.. 'निरोप' का टाळला? काहि विषेश कारण?

ऋषिकेश

एखादा विचार कमी शब्दांत, पण प्रभावीपणे मांडणार्‍या लेखाला/प्रकटनाला आपण जसे स्फुट म्हणतो, त्याप्रमाणे या फाऊंड पोएट्रीला 'स्फुटिका' म्हणावेसे वाटले. :)

रचना आवडली, अशा स्वरूपाच्या अधिक कविता वाचायला आवडतील.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

अतिशय थोडक्या शब्दात अर्थपूर्ण रचना हे वैशिष्ठ्य जाणवते.
आपल्या माणसाबद्दल वाटणारी काळजी कोणताही काळजी दर्शवणारा शब्द न वापरतासुद्धा व्यक्त होणे हीच ह्यातली खरी गंमत आहे!
मस्त, धनंजय तुझ्या अशा प्रयोगांनी मजा येते आहे. अजून येऊदेत.

चतुरंग

कवितेतील भावार्थ एकदम सह्ही आहे. :)

मलाही कविता म्हणायची का नाही, ते कळले नव्हते, पण अर्थात कमी शब्दांत एवढे सगळे व्यक्त करता येणे कठीणच. एकच प्रसंग नाही, तर नाते कसे असेल याचीही कल्पना करता येऊ शकते.

(तरी, धनंजय या व्यक्तीने ही कविता न लिहीता अन्य कोणी लिहीली असती तर मी ती इतक्या गंभीरपणे वाचली असती का, असा मनापासून प्रश्न पडला - पण 'परिचया' मुळे रसग्रहणाचे स्वरूप बदलते. असे होऊ नये, खरे तर. पण, कविता आवडली. ).

काही वर्षांपूर्वी वाचलेल्या कविता दशकाची या कवितासंग्रहात अशा प्रकारचे प्रयोग असलेल्या काही कवींच्या कविता होत्या.त्यात एक कवी कोण ते नाव नक्क्की आठवत नाही पण जोशी बहुतेक यांची अशीच प्रयोगशील कविता होती
तुझं

माझं

काही

नाही
अशा प्रकारे खूप लांब अंतरावर शब्द लिहुन वेगळा परिणाम साधता येतो असे त्यांचे मत होते.तसेच एक कविता चक्क दोन शब्द एकमेकांत घुसवून केलेली होती. अर्थात हे प्रकार डोक्यावरून गेले होते. आता हे फाऊंड पोएट्री काय आहे हे अजून काही अशी उदाहरणे आल्यशिवाय कळणे आणि आवडणे तर शक्य नाही.

हा कवितेचा प्रकार मला नविन आहे तरी पण अशा छोट्या कविता लिहून त्यात पुरेसे डायनामाईट गच्च भरणारे कवि धन्य होत.

पण एक प्रयत्न करून पाहतो.

****
बोलावून
येत नाहीत.
आलेले
जात नाहीत.
भिंतीची उंची
वाढवा कशाला
कब्रस्तानाच्या.
*****

प्रयत्न केल्यावर ही कविता आठवली.

मनात नाही
माझ्या काही
फक्त
वाजते आहे
पाउल.
नितळ ओल्या थेंबाचे.
पाडगावकरांची ही कविता स्मरणशक्तीच्या आधारे लिहीली आहे.चूभूद्याघ्या.

धनंजय, रचना अतिशय आवडली. क्या बात है! मोजक्या ओळीत काय सांगायचे ते आहे ते नेमके आणि रोखठोक!
सोनाली

छोट्या कवितेला, मेंदूचा किस पाडून, लायनी भरभरून मिळालेल्या मोठ्या प्रतिसादांबद्द्ल आश्चर्य वाटले.

फक्त मनात प्रश्न निर्माण झाला कि,

हिच कविता शरदिनी ह्यांनी केली असती तर, . . . . .?

कदाचित, ह्याच्यापेक्षा जास्त प्रतिसाद आणि विडंबने पाडली गेली असती.

अरे हलो,
फोन उचलत नाहीस
म्हणजे तिच्याकडेच आहेस अजून.
नाहीतर येशील,
अजूनही अतृप्त,
आणि स्पर्श,
इकडे तिकडे.
आधीच सांगून ठेवते
आज तारीख १९,
अजून चार दिवस
जमायचे नाय.

-- मिसळभोक्ता