सात-आठ महिन्यांपासून स्टॉक मार्केटमध्ये महिना ८० हजार कमावलेत

वाह.

काँग्रॅच्युलेशन्स.

९ लाख भांडवलावर महिना ८० हजार म्हणजे वर्षाचे ९लाख साठ हजार म्हणजे 106% हुन अधिक वार्षिक परतावा.... या बद्दल अभिनंदन
हे फार कठीण आहे, (हो अगदी ऑप्शन मधील लिव्हरेज धरले तरी )
हरकत नसेल तर काही प्रश्न

- यात सातत्य किती आहे ( सरासरी ८० हजार असेल तरी मोठे खड्डे आणि उंचावतटे किती आहेत ? Draw down
- या साठी आपण जोखीम किती पत्करता म्हणजे काय "विकता"
१) नेकेड ऑप्शन विकणे
२) कवर्ड ऑप्शन विकणे (बद्दल एक प्रसिद्ध म्हण आहे " जो माणूस कवर्ड ऑप्शन विकतो तो रोज/ दरमहा राजा सारखा खातो पण जेवहा हरू लागतो तेवहा एखाद्या सम्राटासारखा हागतो "
३) ऑप्शन स्प्रेड विकणे / विकत घेणे
4) नुसते ऑप्शन विकत घेणे

Expiry शेवटच्या दिवशी भारतात इंडेक्स ऑप्शन हे कॅश सेटल्ड असतात कि प्रत्यक्ष इंडेक्स फ्युचर वर सेटल होतात?

Expiry शेवटच्या दिवशी भारतात शेअर ऑप्शन हे कॅश सेटल्ड असतात कि प्रत्यक्ष शेअर डिलिव्हरी कि शेअर फुचर वर सेटल होतात ?

नेकेड ऑप्शन विकणे बद्दल एक प्रसिद्ध म्हण आहे " पैशाची नाणी ( चिल्लर ) कमवण्यासाठी रोड रोलर पुढे हात घालणे "

अभिनंदन ..
सध्या बाजारात बुल रन चालू आहे.. मार्केट सात्यत्याने वर जातंय .. त्याच्या जरूर फायदा ह्या ..

काही महिन्यांनी मार्केट volatile होण्याची शक्यता आहे .. पण तोपर्यंत तुमचे ट्रेडिंग मॉडेल अजून मॅच्युअर झाले असेल

happy trading

बरं चाललंय एकूण.
यातून अजून टॅक्स जाईल ना. कुणाला लॉस झाल्यास काय वजावट मिळेल? कारण हा धंधा म्हणून धरत नाहीत असं समजून आहे.

छान. शुभेच्छा.

शुभेच्छा

बरेचसे (सर्वच) जार्गन्स समजत नसल्याने एकूण शेअर बाजाराबद्दलचे सर्वच लेख डोक्यावरून जातात. अगदी तोंडओळख किंवा प्राथमिक माहिती देण्याच्या उद्देशाने लिहिलेत असे वाटणारे लेख देखील सामान्य वाचकाला निम्म्याहून अधिक संकल्पना माहीत असतात असे गृहीत धरून धडाधड तांत्रिक शब्द टाकत जातात.

म्हणजे एखाद्या वैद्यकीय विषयाची सामान्य लोकांना प्राथमिक माहिती देताना एखाद्या डॉक्टरने अँटेरियर, पोस्टेरियर, इन्फेरीयर आस्पेक्ट ऑफ सुप्राक्लॅव्हिक्युलर नोड्स, PTCA फॉर CAD वगैरे.. वगैरे.. शब्द लीलया फेकावे तसे.

अभिनंदन...

अभिनंदन.
मला फक्त रोखीत शेअरची खरेदी विक्री करणे जमते.
हातात पैसे असतील तर सगळे पैसे देऊन खरेदी करायची आणि खात्यात शेअर्स असतील तरच विकायचे ह्या सोप्या नियमांवर अवलंबून रहायला आवडते.
तुम्ही म्हटल्याप्रमाणे इश्वरकृपा लागतेच. किंबहुना तीच महत्वाची.
_/\_

"लाखात एखाद्याच्या नशिबात जुगारात दिर्घकाळ यशस्वी होण्याचा योग असतो"असे म्हणतात.
लेख वाचल्यावर आपण (त्या) 'लाखातले एक' असल्याचे जाणवले. त्यासाठी आपले मनःपूर्वक अभिनंदन आणि शुभेच्छा. आपल्यावर श्री तिरुपती बालाजीची कृपा अशीच कायम राहो! तसेच आपल्या ह्या यशाला/नशिबाला कोणाची दृष्ट लागायला नको म्हणून "आपल्या आयडीत असलेल्या 'लिंबाच्या' खाली एक लहानसा 'कोळसा' आणि वर सात हिरव्यागार 'मिरच्या' काळ्या दोऱ्यात किंवा तारेत ओवून कुठेतरी टांगावे" असा एक आगंतुक सल्ला 😀
('आगंतुक सल्ला' ह. घ्या. हे. वे. सां. न.)

@ 'शाम भागवत' आणि 'चौकस२१२'

"तेंव्हा त्याला सट्टा म्हणतात."
---
"ऑप्शन हे एक साधन आहे , सट्टा म्हणून हि वापरू शकता किंवा 'विमा' म्हणून हि"

+१०००

इक्विटी मधली गुंतवणूक आणि त्यावर आधारित खरेदी विक्रीतुन होणारा नफा-तोटा हा 'व्यापाराचा' भाग झाला, पण अशा प्रकारच्या वायदेबाजारातील 'बेटींग'लाच (गावरान-रांगड्या भाषेत मटका/जुगार, आणि मवाळ-सभ्य भाषेत) 'सट्टा' म्हणतात!

"जगात कुठल्याही गोष्टींपासून होणाऱ्या नफा-नुकसान किंवा आबादी-बरबादीला एक मर्यादा असते, परंतु 'वेश्यागमनाचा छंद/ सवय' आणि 'जुगाराचा नाद/व्यसन' ह्या दोन गोष्टी त्याला अपवाद आहेत. त्यातून होणाऱ्या आर्थिक नुकसान/बरबादीला कोणतीही मर्यादा नसल्याने आयुष्यातून उठवू शकण्याची क्षमता असलेल्या ह्या दोन गोष्टींच्या वाटेला चुकूनही जाऊ नकोस."

अशा आशयाचे संस्कार 'योग्य' संस्कारक्षम वयात आल्यापासून घरातून मिळाले आहेत. त्यापैकी पहिल्या गोष्टीचे आजतागायत कसोशीने पालन केले आहे पण दुसऱ्या, म्हणजे 'जुगार' ह्या गोष्टीकडे काहीसे दुर्लक्ष झाल्याने पर्यटनानिमित्त भेटी दिलेल्या देशी-विदेशी कॅसिनोंमध्ये (अर्थात खास जुगार खेळण्यासाठी म्हणून अद्याप एक छदामही खिशातून खर्च केला नाही आणि कधी करणारही नाही, पण) प्रवेश शुल्कातच मिळणाऱ्या 'प्रोत्साहनपर' चिप्स वापरून जुगार खेळण्याचे जे दोन्ही हातांच्या बोटांवर मोजले तरी एक-दोन बोटे शिल्लक राहतील इतके मर्यादित प्रसंग आले त्यांचे 'बुक' बघितले तर त्यात फायदाच झालेला दिसतोय, पण शेअरबाजारात अपरिपक्वतेतुन केलेल्या बेफाम सट्टेबाजीतून खूप मोठे आर्थिक नुकसान सोसल्याच्या स्वानुभवावरून त्या वाटेला चुकूनही जाऊ नये असे माझे वैयक्तिक मत बनले आहे.

मानवाला भेडसावणाऱ्या सर्व समस्यांचे 'आर्थिक समस्या', 'मानसिक समस्या' आणि 'शारीरिक समस्या' हे वर्गीकरण आणि ह्या तिन्हींचा एकमेकांशी असलेला परस्परसंबंध विचारात घेता त्यांच्या गंभीरतेचे कमी-अधिक प्रमाणही व्यक्तिसापेक्ष असते ह्याविषयी दुमत नाही. सकारात्मक मानसिकता असल्यास अशा व्यवहारांतून झालेले आर्थिक नुकसान भविष्यात अन्य मार्गांनी भरूनही काढता येते, पण अशा नुकसानीची हाय खाऊन मनःस्थिती बिघडल्यास आर्थिक समस्येच्या सोबतीला मानसिक समस्याही हजेरी लावते आणि बिघडलेल्या मानसिकतेतून शारीरिक व्याधी/समस्याही उद्भवल्यास प्रकरण हाताबाहेर गेल्याने कित्येक व्यक्ती आयुष्यातून उठल्याची आणि पर्यायाने त्यांच्या कुटुंबांची परिस्थिती हालाखीची झाल्याची उदाहरणे समाजात कमी नाहीत.

अर्थात असे लाखात एखाद्याचे असते तसे नशीब, ऋषी-मुनी-साधू-संत-तपस्वींच्या तोडीचा संयम/स्वनियंत्रण, नुकसान सहन करण्याची क्षमता आणि दैवाचे फासे उलटे पडण्यातून कठीण प्रसंग उद्भवल्यास त्यातून सहीसलामत बाहेर पडण्यासाठी लागणारी कणखर मानसिकता आणि कौटुंबिक पाठबळ ज्याच्या पाठीशी असेल त्याने 'कुठे थांबावे' ह्याचे तारतम्य राखून असे मार्ग चोखाळण्यास काही हरकत नाही.

जाता जाता एक किस्सा: मागे मी एका सब-ब्रोकिंग फर्ममध्ये 'सायलेंट पार्टनर' होतो त्यावेळी रोज बोल्टवर जायला जमायचे नाही पण औद्योगिक वसाहतीतील ग्राहक कंपन्यांचा सुट्टीचा दिवस असलेल्या शुक्रवारी फावला वेळ मिळायचा तेव्हा उपस्थिती नोंदवायचो. त्यावेळी तिथे स्वेच्छानिवृत्ती घेतलेले आणि सेवाकाळ पूर्ण करून निवृत्त झालेले अनेक 'काका' लोक असायचे. त्यातली फ्युचर ऑप्शन्स, कॉल, पुट आदी व्यवहार करणारी बहुतांश मंडळी कुठल्या कुठल्या वेबसाईट्स वरून प्रिंटआउट काढून आणलेले चार्ट्स, वैयक्तिक डायरीतील नोंदी, अर्थविषयक वृत्तपत्रे-मासिके, 'भाव कॉपी' वगैरे फडफडवत चर्चा करत बसायची. एक शांत पण मिश्किल स्वभावाचे 'काका' मात्र त्याला अपवाद होते.

निवृत्त होईपर्यंत कित्येक वर्षे केवळ दीर्घ कालीन गुंतवणुकीच्या उद्देशाने शेअर्स खरेदी करण्यातून तयार झालेल्या त्यांच्या तगड्या 'पोर्टफोलिओ'च्या आधारावर इंट्राडे ट्रेडिंग करून ते रोज 'हँडसम' नफा मिळवत. त्यांच्यामते उपरोल्लिखित अभ्यासू 'चार्टीस्ट' मंडळी काय आणि 'मेन', 'जनता', 'कल्याण', 'वरळी' वगैरे मटक्याच्या बाजारांच्या चार्ट्सचा अभ्यास करून ओपन-क्लोजचे 'आकडे' आणि 'पाने' काढणारी मंडळी काय, आणि रेसकोर्सवर 'कोल्स'चा अभ्यास करून 'घोडे' ठरवणारी मंडळी काय, सगळे एकाच दर्जाचे 'सट्टेबाज' 😂
खरंतर त्यांच्याकडून खूप काही शिकण्यासारखे होते पण त्यावेळी 'सट्टेबाजीची' अशी काही हवा डोक्यात गेली होती कि त्यांच्यातला 'गुरु' ओळखेपर्यंत ह्या लेट लतीफ 'शिष्याचे' भरपूर नुकसान होणे हे विधिलिखित असावे!
असो...

"वक्त से पहले और किस्मत से ज्यादा किसी को नही मिलता" ह्या सत्यवाचनावर गाढ श्रद्धा असलेला...
- (श्रद्धाळू) टर्मीनेटर

बरेच जण येथे म्हणत आहेत कि शेअर बाजार / सौदा बाजार ( फ्युचर आणि ऑप्शन ) सट्टा आहे,, हे जरी १००% चुकीचे नसेल तरी १००% सत्य हि नाही , आणि "आपण नाही त्यातले" अशी ज्यांची समजूत असेल त्यांनी हा विचार कधी केलाय का कि तुमचे "पेन्शन फंड " किंवा विमा कंपन्या/ बँक तुमचच्या कडून घेतलेल्या पैशाचे काय करतात? ते बाजारात "गुंतवतात" आणि "खेळतात" पण ..

हा हे खरे कि फ्युचर मध्ये तश्या अर्थाने Value addition होत नाही पण
शेअर मध्ये होते, म्हणजे असे कि एखाद्या चांगळी कल्पना असणाऱ्या / समस्या सोडवणारा नवीन उद्योगात तुम्ही पैसे गुंतवता तेवहा समाजाला त्याचा काहीतरी फायदा ( आणि त्या मालकाला पण) होण्याची शक्यता असते आणि तुम्ही त्यात गुंतवत असता ... लांब पल्यासाठी
हि आयुधे ( टूल ) आहेत , तुम्ही कसे वापरताय त्यावर ती उपयोगी किंवा जुगारीची आयुधे होऊ शकतात
सरसकट सगळे जुगार हे म्हणणे एकांगी पणाचे होईल

असो यात सगळ्यांनाच रस असाल पाहिलेज असे नाही पण ज्यानं आहे त्यांनी चर्चा केली तर हरकत नसावी कोणाची!

केवळ माहिती म्हणून
इन्शुरन्स कंपनीय काय करतात ( किंवा लॉईड्स लंडन ची खाजगी सिंडिकेट ) ते जेवहा इन्शुरन्स विकतात तेव्हा हि जोखीम स्वीकरता आणि १०० जननाकडून प्रीमियम घेऊन २ जाणंच एखादा दावा करतील असा हिशोब असतो ( याचे पक्के गणित माहित नाही पण कल्पना अशी )

आता हीच कल्पना तुम्ही शेअर बाजारात शेअर + ऑप्शन मध्ये वापरून तुम्ही स्वतः इन्शुरन्स कंपनी बनू शकता कसे?

पूट ऑप्शन ची व्याख्या अशी आहे कि " पूट ऑप्शन जो विकत घेतो त्याला अमुक अमुक शेअर अमुक अमुक किमतीला अमुक तारखेपर्यंत दुसर्याला विकण्याचा "हक्क" मिळतो" येथे हे समजून घ्या कि "हक्क" आहे जबाबदारी नाही ,,,
या उलट जी व्यक्ती हा पुट विकतो त्याचं कडे हि "जबाबदारी " असते कि जर ऑप्शन "एक्सरसाईज " केला समोरच्याने तर तो त्याला ठरलेल्या किमतीला विकत घ्यावा लागतो
समजा एक शेअर १०० रु ला आहे आणि तुम्हाला असे वाटते कि अमुक तारखेपर्यंत (१ आठवडा धरू ) हा शेअर ०० च्या खाली जाणार नाही तर तुमि १०० या " वायदे किमतीचा " पुट बाजारात विकू शकता आणि त्यासाठी तुम्हला २ रुप्ये मिळतील ते तुमचे झाले ( त्यास्तही १०० रु तुम्हाला ब्रोकर/ एक्सचेंज कडे ठेवावे लागतील )
जर शेअर १०० च्या वरती राहिला तर हा ऑप्शन "विरून" जाईल आणि तुम्हाला तुमचे १०० परत मिळतील + २ प्रिनियम मिळालेला आहेच
१०० वर आठवड्याला २% फायदा , वार्षिक ५२ गुनिले २ = १०४%

या उलट
तर समजा शेअर ९० ला गेलला तर समोरचा तो पुट एक्सरसाईज करेल आणि तुम्हला १०० देऊन ते शेअर विकत घ्यावे लागतील
एकूण हिशोब काय तर तुमचा शेअर ची बाजरी किंमत ९५ , तुम्ही दिले -१०० आणि २ प्रिनियम मिळालेला = दिले ९८
एकूण तोटा ३ रु

असो

बाजारात १८ वर्षांपेक्षा जास्त राहून त्यातील तेजी आणि महामंदीची तीन आवर्तने( cycles) पाहून मी स्वतः या निष्कर्षाला आलो आहे कि

फ्युचर्स अँड ऑप्शन्स मध्ये सातत्याने नफा मिळवणे हि गोष्ट ९९% लोकांना अशक्य आहे.

जसे कॉलेजात असणारा एखादा फाटका मुलगा एखाद्या फाटकांद्यापोरीला पटवून जातो हे पाहून अनेक बऱ्या/ चान्गल्या मुलांचा जळफळाट होतो

तशीच स्थिती चढत्या बाजारात नफा मिळवणाऱ्या एखाद्याकडे पाहून खिशात चार पैसे बाळगणाऱ्या माणसांची होते. यामुळे ते इर्षेने या फ्युचर्स अँड ऑप्शन्स प्रकारात हात घालतात. सुरुवातीला त्यांना चांगला नफा होतो सुद्धा. पण त्यामुळे आपल्याला हा बाजार "समजला" आहे या गैरसमजात ते इर्षेने खेळु लागतात आणि भारी नुकसान घेऊन बाहेर पडतात.

दर पाच वर्षांनी हाच प्रकार परत परत होताना मी पाहतो आहे.

मला बादल सिनेमा माहीम ची एक आठवण येते. तेथे अतिशय मोक्याच्या ठिकाणी एक सीट रिकामी होती.

त्यामुळे आपली सीट सोडून कुणी तेथे येऊन बसला आणि मागे रेलला कि सीट उलटी होत असे आणि तो माणूस मागे पडत असे.

मग तो उठून गेला कि काही वेळाने परत दुसरा माणूस.

सिनेमा ऐवजी हाच प्रकार पाहून आमचे हसून हसून पोट दुखू लागले होते.

First law of thermodynamics सारखा First law of economics आहे तो म्हणजे

money can neither be created nor destroyed, only it changes pockets.

ऑप्शन ट्रेडिंग मधे सर्वसामान्यांनी पैसे गमावू नये म्हणून, (किँवा जे फंड मॅनेजर नाहीत, ज्यांचा पोर्टफोलिओ किरकोळ स्वरूपाचा आहे) अश्यानी ऑप्शन ट्रेडिंग मधे ( जंगली रमी, ड्रीम एलेवन) प्रमाणे पैसे "लावू" नये म्हणून...
फी वाढवणे, लोट साइज् मोठा करणं, अश्या गोष्टी सेबि करणार आहेः असे ऐकिवात आहे...
(डिलिव्हरी बेस्ड किरकोळ गुंतवणूकारांसाठी या गोष्टी लागू नाहीत)...

आजचे गाणे: हे हे हे हे हे हे हे हे हे
तदबीर से बिगड़ी हुई, तकदीर बना ले
तकदीर बना ले
अपने पे भरोसा है तो एक दाँव लगा ले
लगा ले दाँव लगा ले...

markets regulator Sebi showed that the futures and options (F&O) trading was a loss-making proposition for investors.The report revealed that 89% investors lost money through these activities, and only 11% made profits.

If you study the Sebi report in detail, you will find that about half of those who make money earn trivial profits of a few thousand rupees in a year. They would have earned more even with a bank fixed deposit.

The craziest part of this story is that no one in the industry mentions one simple fact: unlike equity, which is backed by the open-ended growth of the economy, F&O is a zero-sum game. Whenever someone earns a profit, it comes out of another trader’s pocket.

So, if all the losses are someone else’s profits, who is pocketing all the money that the ordinary investors are losing? Take a guess

It’s clear that the brokers, exchanges, and those lending stocks profit from this activity,

As a reader of this publication, you are almost certainly an individual investor who is interested in making money from investments.
However, you should understand that this activity is not designed for you to make money. Instead, it's designed, managed and run to take your money away.

All the talk about derivatives being beneficial for one reason or another is just propaganda.

Avoiding this potentially harmful activity might be the best choice for individuals, as it seldom brings any benefits. The facts speak for themselves: with a vast majority of individual traders reaping minimal, if any, benefits from F&O trading, one must ask if it is worth the gamble.

Wisdom lies in taking a step back, analysing the facts, and making informed decisions, in order to safeguard your financial future. As the saying goes, ‘It’s not about how much money you make, but how much you keep.’

Read more at:
https://economictimes.indiatimes.com/wealth/invest/individual-investors-...

F&O is a zero-sum game.
खरे आहे , मान्य
म्हणून रिटेल सर्वसामान्यानाने याचा अजिबात उपयोग करूच नये? हे एकांगी होईल

हे "डेरिव्हेटीव्ह " का निर्माण झाले हे समजून घेतले तर एकांगी विचार रहाणार नाही

शेतीमाल आणि इतर उत्पादने जी एकसारखी ( कॉमोडिटी) झालेली असते त्यांचच्या उत्पादकांना विमा म्हणून फुचर सुरु झाले मग ऑप्शन चा शोध लागला असणार

जरी सेबी किंवा जगातील इतर सरकारी नियत्रंण करणाऱ्या संस्थानी "याचा वापर फक्त उत्पादकांनीच करावा" असे बंधने घातले तरी जेवहा उत्पादक हा विमा घेऊ इच्छितो तेवहा तो विमा विकणारा पण कोणी तरी पाहिजे ना !

पुट ऑप्शन विकत घेणे म्हणजे विमा घेणे
पुट ऑप्शन विकणारा = विमा देऊन जोखीमस्वीकारणारी संस्था किंवा व्यक्ती

हे बंद करावे असे कोणाचे म्हणणे असले तर मग आयुर्विमा पण बंद केला पाहिजे !

दुर्दैवाने पुढे मूळ उत्पादनातील उलाढालीपेक्षा त्यावर बेतलेल्या या डेरीवेटीव्ह वरील उलाढालच फार वाढली आहे हे हि नाकारत येत नाही
कलियुग म्हणूयात हवे तर ...

दुर्दैवाने पुढे मूळ उत्पादनातील उलाढालीपेक्षा त्यावर बेतलेल्या या डेरीवेटीव्ह वरील उलाढालच फार वाढली आहे

हाच खरा प्रश्न आहे.

पाच रुपयाच्या गोष्टी वर पाच हजार रुपयाचा सट्टा लावल्यास झटपट श्रीमंत होण्याची इच्छा धरणारी सामान्य माणसे त्यात अडकतात आणि उगाच आपली कष्टाने कमावलेली संपत्ती गमावून बसतात.

बाजारात लोभ आणि भय या दोन गोष्टीमुळे सामान्य माणसं आपलं नुकसान करून घेतात आणि बाजाराला दोष देऊन त्यातून बाहेर पडतात.

आणि हीच प्रक्रिया डेरिव्हेटिव्ह्स मध्ये फार पटकन होते आणि माणसे मोठे नुकसान सोसून / कफल्लक होऊन बाहेर पडतात.

एक दोन टक्के जास्त व्याजाच्या लोभामुळे संशयास्पद पतपेढ्यात किंवा सहकारी बँकात पैसे गुंतवून पैसे बुडाल्यावर नशिबाला आणि सरकारला दोष देणारे असंख्य लोक आपल्या रोजच्या पाहण्यात आहेतच.

ता क. -- गेली १८ वर्षे बाजारात गुंतवणूक करत असूनही मला डेरिव्हेटिव्ह्स मधले काहीही समजत नाही आणि मी त्यात एकही पैसा आजतागायत गुंतवलेला नाही.

वर दिलेला लेख हा इकॉनॉमिक टाइम्स मधील आहे. त्यात माझा सहभाग शून्य आहे.