गुरुवर्य धोंडोपंतांच्या लवंगलता छंदातिल रचना वाचुन खरच येड लागले.
म्हणलं आपण पण एक प्रयत्न करावा (ग्रुहपाठ #:S अनुष्टभ फारच जड आहे)
माझा हा एक प्रयत्न जाणकारांनी चुका किंवा बदल जरुर सुचवावेत.
दर्शनाने गणेशाच्या,
मन होई शांत |
राहो तुझी क्रुपाद्रुष्टी,
अनादि अनंत ||
प्रसन्न ही तुझी मुद्रा,
मन आनंदते |
पाणिदार डोळ्यांमध्ये,
भान हरपते ||
आगमन होता तुझे,
घरी सणवार |
ढोलताशे गजरात,
चैतन्य अपार ||
लाल फुले जास्वंदीची,
माथ्यावर दुर्वा |
विघ्नहर्ता गणेशा तू,
बुध्दी देइ सर्वा ||
आरती तुझी गाईन,
पूर्ण मनोभावे |
सुख येथेही नांदते,
तुझ्या क्रुपाभावे ||
फुल, केवडा अर्पुन,
भजावे वरद |
मोदक व करंजीचा
नारळी प्रसाद ||
टाळ म्रुदुंग भजने,
रात्र जागवती |
निराळेच रुप तुझे
कर जोडवती ||
निरोप तुला देताना,
पाणवती डोळे |
भेट नाही लवकर,
मन कळवळे ||
चैतन्याचा तुच स्त्रोत,
देव गणाधिष |
सुखकर्ता, दु:खहर्ता
ओंकार गणेश ||
(गणेशभक्त) नवशिका चेतन
अवांतर : मिपावर आता छंदशास्त्र नावाचा नवीन साहित्य प्रकार सुरू करण्यात आलेला आहे. कृपया यापुढे छंदबध्द काव्य तेथे प्रकाशीत करावे.
हा पर्याय मला तरी अजुनही कुठेही दिसत नाही आहे