अथ श्री पुरुषलीळा।

एकदम कडक, मस्त, ऍक्युरेट निरीक्षण.
१+

माते, ये कोनसा ब्रम्हास्त्र आपने समस्त पुरुष प्रजातीपे छोड दिया. इसके वारस एक भी ना बच पायेगा.

मज्जा आली वाचताना. :-))

बापरे! केवढी भली मोठी लिस्ट टाकलीय.
पण पटतीय.
हे समस्त पुरूषांबद्दल आहे? की फक्त भारतातल्या पुरूषांबद्दल?

सिनेमा बघत असताना सतत बडबडणे, घरात बायका सिरीयल्स बघत असताना त्या मालिकांना नावे ठेवणे,त्यातल्या चुका दाखवणे. आपण पाहात असलेले इंग्रजी सिनेमे आणि मालिका कशा दर्जेदार असतात हे सांगणे.

बाप्रे. आज्जी गमतीच्या गोष्टी इतक्या रियलिस्टिक करू नयेत :(

खुसखुशीत ...कुर-कुरीत.. भलताच भारी कच्चा माल आहे !

जरा जाऊन येतो इश्शू, सिरियलाची मापे काढणे आणि चला आवरा प्रकार सोडून मी सन्माननीय अपवाद बरे का आजी.

भन्नाट! भारी लिहलंय :) कपडे धुवायला टाकताना पतलूनीचे खिसे न तपासताच टाकणे ही आणखी एक वैतागवाणी सवय. त्यात कधी मग चिरीमिरी सापड्ते छान धुवुन निघालेली किंवा नेम्की एखादी "जपून" ठेवलेली पावती असते. स्वत:च्या माहेरी गेल्यावर तिन्ही त्रिकाळ आइच्या हातचं ओरपून बायकोला इन्फिरियोरिटी कोम्प्लेकस देणं ही पण एक गोश्ट. पोरं पण आई किती बाबापुता करीत असली तरी पपाच लाड्का असतो त्यांचा. :)

व्वा, सॉलिड भारी लेख, नेहमीच्या त्रासाला वाचा फोडलीय !

माझ्या माहितीतला एक पुरुष बाबा:
घरी कुणी आलं आमचा टिव्ही, म्युझिक सिस्टिम, कारपेट, भिंतींचा रंग कसा सगळ्यात भारी आहे, इतरांचे कसे हलके दर्ज्याचे आहेत, मी च किती भारी, माझी चॉईस कसली सॉलिड, इतरांना अजिबातच चोखंदळपणा नाहीय इत्यादि इत्यादि टेपा वाजवायच्या, त्याची बायको याला इतकी कंटाळली की बास ! सांगुन सांगुन थकली, फक्त डायव्होर्स घेता येत नाही म्हणून बिचारी आगतिक झालीय ....
त्या त्याचू पुरूषाला कळत कसं नसावं !!!

कामासाठी बाहेर पडल्यावर मित्र भेटल्यास चकाट्या पिटत बसणे आणि काम विसरणे
समोरच्या व्यक्तीच्या (पक्षी बायको) मनातले न ओळखता येणे
चारचौघात गप्पा मारत असताना बायकोने केलेल्या खाणाखुणांकडे दुर्लक्ष आणि नको ते विषय आल्याने घोटाळे होणे
बाजारातुन सगळ्या निवडायच्या भाज्याच आणणे (चिरायच्या आणि निवडायच्या अशी विभागणी असते)
चहा, जेवण हातात आणुन द्यायला लागणे
जेवायला बसल्यावर ऐनवेळी भलत्याच पदार्थाची फर्माईश करणे

यादी वाढतच जाईल

एकदम भारी!!! +१००
आजी चं निरीक्षण इतकं अफलातून आहे की एक ही पुरुषोत्तम यातून सुटणार नाही.

मजेशीर निरिक्षण .

=)) =))
भलताच वास्तववादी !!

फार म्हणजे फारच स्फोटक विषय. माझे पण दोन (कसले दोनशे) पैसे :
१. जेवायला ये म्हटलं कि १५० गोष्टी सुचून अन्न पार गार आणि बायको च डोकं एकदम गरम झाल्याशिवाय उगवायचं नाही.
२. आधीच कुठेतरी निघायला उशीर झालाय, गाडीत बसायला तो छोटू ला शी झाली डायपर बदलला, अजून उशीर झालाय, तेवढ्यात साहेबाना एक कोळिष्टकं लटकताना दिसलं. आता घरी आल्यावर साफ केलं तर ते पळून जाणार आहे का, पण नाही, आत्ताच झाडू घेऊन यायचं, मग लक्षात येतं कि हात पोचत नाहीये, मग शिडी आणून साफ करून गाडीत बसायचं. तिथपर्यंत पोरं कंटाळलेली, बायको वैतागलेली...
३. स्वतःच्याच घरात स्वयंपाकघरात मध्यात उभं राहून "अगं चमचा कुठे आहे, वाटी कुठे आहे " विचारायचं. एकदा सांगितलं कि परत विचारलास तर ३० मिनिटाची टुर देईन किचनची.
४. घरी जे पदार्थ आवडत नाहीत म्हणून खात नाही (अगदी स्वतःच्या आई च्या हातचे पण) ते बाहेर मित्रांमध्ये मिटक्या मारत खाणे. सुरवातीला अगदी आत्मविश्वासाने सांगायची कि ह्याला नाही आवडत, आणि तो नेमका खायचा, आता सांगते त्यालाच विचारा.
५. बायको ग्रुप मध्ये सगळ्यांना ऐकू जाऊ नये म्हणून काही हळू आवाजात सांगत असेल तर अजून चौपट आवाज काढून "काययय " म्हणून विचारणे.
६. जेवायला घरी कोणी आलं तर नेमका जो पदार्थ कमी पडत असेल तोच मागणे.
७. दुकानात खरेदी करताना घासाघीस करत असेन आणि दुकानदार कमी करायच्या तयारीत पण असेल तरी हा मध्येच बोलतो "हि किंमत ठीक आहे कि".... देवा !!!!
जाऊदे आजसाठी एवढंच पुरे :D

कैच्याकै. हे समस्त पुरुषजातीचं अतिसामान्यिकरण (Over-generalization) आहे. पूर्वीचं मिपा असतं आणि कुणी हेच जर उलट केलं असतं तर तथाकथित पाशवी शक्तींनी त्याला धू-धू धुतला असता. भलाई का जमानाच नय रहा। #पुमिराना. =))

आजीनं इतकं तंतोतंत वर्णन करुन, आम्हा पुरुषांच्या लिळा अशा चव्हाट्यावर मांडल्याबद्दल आजीचा समस्त पुरुषांच्या वतीने निषेध व्यक्त करतो. :)

महिलांच्याही लिळांच्या प्रतिक्षेत.

-दिलीप बिरुटे

अनुभवसिद्ध लेखन!!
माझ्या बाबतीत निम्म्याहून अधिक मुद्दे लागू होतील, हे नक्की!
बस-ट्रेन मध्ये मी हृदयविकाराचे सौम्य झटके देण्याचा प्रयत्न करत नाही.

(अवांतर -
पण 'जाऊन येणे'हा काय प्रकार आहे? सारखी कशी शू ला लागते? घरातून निघण्यापूर्वी जायचं ते एकदम घरी परत आल्यावर जायचं(ऑफीस असेल तर गोष्ट वेगळी.) असं बायकांसारखं हे का वागू शकत नाहीत?
या बाबतीत मला स्त्रियांविषयी एकाचवेळी आदर आणि वाईट वाटतं!)

स्वयंपाकघर - सुचना करायची सवय आहे. पण अगदी चमचा कुठे आहे इतका काही मी 'हा' नाही! :प
सिरीयला - आधी टिपण्णी करायचो. आता दुर्लक्ष करतो.
यादी घरी विसरुन सामान आणायला जाणे. रेअरली.
घेतलेले सामान दुकानात विसरणे. नाही.
दाढी करण्याचा कंटाळा करणे. प्रचंड
मधेच दाढी मिशा वाढवणे. बर्‍याचदा
मधेच लहर फिरली की चेहऱ्याची बोडन्ती करुन तो तुळतुळीत करणे. कधीतरी
केस कधी झिरो मशीन मारून सफाचाट करणे किंवा नाकावर केस आले तरी न कापणे. नाही. मला मिशी आवडते :)
बूट,चप्पल काढून कसेही ,कुठेही टाकणे. शू रँकमधे न ठेवणे. कधीच नाही. अजिबात आवडत नाही.
सर्वत्र 'चला,आटपा,पुरे'अशी घाई करणे. प्रत्येक वेळी :)
साध्या साध्या गोष्टींवरून रिक्षावाला, टॅक्सीवाला, भाजीवाला, वेटर (मॅनेजरला बोलवा इ.इ.) यांच्याशी हुज्जत घालणे. कधीच नाही. हुज्जत घालून जो फायदा होईल, इट्स जस्ट नॉट वर्थ इट!
खोली अस्ताव्यस्त ठेवणे. नाही. मी स्वतः नीटनीटकी ठेवतो.
आवरली तर चिडणे. वस्तू जागेवर न ठेवणे. न सापडल्यास आकांडतांडव करणे. हे उलटं. म्हणजे नाही आवरली तर चिडतो, वस्तू जागेवर ठेवतो, न सापडल्यास संयम ठेवतो. उलट काही जर नाही सापडलं (म्हणजे केसांच्या क्लिप पासून ते गळ्यातल्या नेकलेस पर्यंत) तर बायको वैतागते ते अगदी रडकुंडीला येते. मी स्थितप्रज्ञ असतो.
कपडे वेळेवर धुवायला न टाकणे. नेहमीच (कोरोनापूर्व काळात. आता रोज धुवायला असतात)
ऐनवेळी शर्टाला इस्त्री करुन मागणे. कधीच नाही. एकतर दोघांपैकी एकजण आधीच करून ठेवतो. ऐनवेळी लागली तर मी स्वतः करतो.
एकच पँट खूप दिवस वापरणे. `तसं नसतं ते, पुरुषांच्या पँट्स्/जीन्स मध्ये व्हरायटी नसते. म्हणजे बबलगम पिंक पासून ते मोरपंखी अन चिंतामणीपासून ते राणी कलर अशी रेंज नसते. त्यामुळे पँट बदलल्याचं लक्षात येत नसेल :)
मोजे धुवायला न टाकणे. कधीच नाही. म्हणजे शाळेत असल्यापासूण मोजे रोज धुवायला टाकतो.
हातरुमाल विसरणे. मी फक्त घरी विसरतो. बाहेर कुठे नाही. कारण मी खिशातून बाहेर काढतच नाही.
पँटच्या खिशात वस्तू विसरणे. कधीकधी
मोबाईल वेळच्यावेळी चार्ज तसेच रिचार्ज न करणे. चार्ज न केल्याने मला फरक नाही पडत. दहा टक्के शिल्लक असताना मी चार ते सहा तास घालवू शकतो. रिचार्ज- कधीच नाही. जसा मोबाईल वापरतोय तसं ऑनलाईन बँकींग , त्यातलं निम्म्यावेळा मोबाईल वर करत असल्याने, रिचार्ज (मोबाईल - डिश) करायची वेळ येते तेव्हा लगेच करतो.
रविवारी सकाळी दहादहापर्यंत झोपणे. कधीच नाही. रविवारी उशीरा म्हणजे साडेसह-सात वाजता उठतो. शरीराला सवय लागलीये पाच-साडेपाचला उठायची.
बिलं वेळच्यावेळी न भरणे. कधीच नाही. लाईट बिल - विसरलो या कारणाने (ऑनलाईन बँकींग वापरणं सुरू केल्यावर) कधीच भरायचे चुकले नाही. पैसे नाहीत म्हणुन भरले नाही, असं क्रेडिट कार्ड घेतल्या पासून नाही घडलं.

वीणा ३ -
१. जेवायला ये म्हटलं कि १५० गोष्टी सुचून अन्न पार गार आणि बायको च डोकं एकदम गरम झाल्याशिवाय उगवायचं नाही. फक्त ऑफिसचा कॉल चालू असेल तरच उशीर होतो, जस्तीत जास्त पंधरा मिनिटं.
२. आधीच कुठेतरी निघायला उशीर झालाय, गाडीत बसायला तो छोटू ला शी झाली डायपर बदलला, अजून उशीर झालाय, तेवढ्यात साहेबाना एक कोळिष्टकं लटकताना दिसलं. आता घरी आल्यावर साफ केलं तर ते पळून जाणार आहे का, पण नाही, आत्ताच झाडू घेऊन यायचं, मग लक्षात येतं कि हात पोचत नाहीये, मग शिडी आणून साफ करून गाडीत बसायचं. तिथपर्यंत पोरं कंटाळलेली, बायको वैतागलेली... विचित्र आहे, पण मी असं नाही करत :)
३. स्वतःच्याच घरात स्वयंपाकघरात मध्यात उभं राहून "अगं चमचा कुठे आहे, वाटी कुठे आहे " विचारायचं. एकदा सांगितलं कि परत विचारलास तर ३० मिनिटाची टुर देईन किचनची. - कधीच नाही. मी अंधारात डोळे बांधून किचन मध्ये हवं ते शोधू शकतो :)
४. घरी जे पदार्थ आवडत नाहीत म्हणून खात नाही (अगदी स्वतःच्या आई च्या हातचे पण) ते बाहेर मित्रांमध्ये मिटक्या मारत खाणे. सुरवातीला अगदी आत्मविश्वासाने सांगायची कि ह्याला नाही आवडत, आणि तो नेमका खायचा, आता सांगते त्यालाच विचारा. कधीच नाही - वांगं, शेपू, भेंडी मला कधीच, कुठेही, कसलीहि चालत नाही, हे पंचक्रोशीत सगळ्यांना माहितीये (आमचे सगळे नातेवाईक पंचक्रोशीतच आहेत :प)
५. बायको ग्रुप मध्ये सगळ्यांना ऐकू जाऊ नये म्हणून काही हळू आवाजात सांगत असेल तर अजून चौपट आवाज काढून "काययय " म्हणून विचारणे. :) सही पकडे है!
६. जेवायला घरी कोणी आलं तर नेमका जो पदार्थ कमी पडत असेल तोच मागणे. - उलट. मला माहिती असतं काय कमी पडू शकतं. त्यादिवशी मग तो पदार्थ मला आवडत नाही :)
७. दुकानात खरेदी करताना घासाघीस करत असेन आणि दुकानदार कमी करायच्या तयारीत पण असेल तरी हा मध्येच बोलतो "हि किंमत ठीक आहे कि".... देवा !!!!
- कारण घासाघीस करून जो फायदा होईल, इट्स जस्ट नॉट वर्थ इट!

आता स्त्री-लीळा जर कोणी लिहिल्या तर लेख ज्वलंत करायला मशाल, रॉकेल, पेट्रोल घेऊन मी येईलच :ड

लेखातील व प्रतिसादातील बरेच मुद्दे पटले. यात पुढील जमा
१) बायकोच्या माहेरच्यांची चेष्टा करणे (अर्थात गमतीत)
२) मी कसा बायकोच्या आज्ञेत असतो असे चारचौघात भासवणे. याबाबतचे जोक्स आपापल्या मित्रमंडळीत आवर्जून फॉरवर्ड करणे.
३) मुलींबाबतीत माहीत नाही पण लहान मुलग्याला सांभाळायला दिलं तर त्याच्याशी खेळताना त्याच्या कलाने न घेता, स्वत:च्या कल्पना त्याच्यावर लादून त्याला चिडवतील व शेवटी रडवतील. थोडक्यात आपलाच व्याप वाढवून ठेवतील

माझ्या घरात cctv लावला आहे की काय असे वाटावे इतपत वर्णन

अनुभव नाही.. पण जाम मजा आली वाचताना.. :D :D