-: पाय सरावले रस्त्याला :-
मी चाललो, चाललो इतका की
रस्ता ओळखीचा झाला
दुसरी वाट धरावी तर
पाय सरावले रस्त्याला ||ध्रू||
खाच खळगे नेहमीचे झाले
नवे नव्हते वाटले
अडथळे तसेच होते
पायात काटे खुपसले
काट्यांनी तरी जावे कोठे
त्यांना कोण सोबती मिळाला?
पाय सरावले रस्त्याला ||१||
अडचणी अनंत आल्या
उभ्या राहील्या समोर
नेट लावून सामोरी गेलो
प्रश्न अनेक पुढे कठोर
जंजाळ पसरले समोर असता
एक पक्षी अचूक उडाला
पाय सरावले रस्त्याला ||२||
"कसा आहेस तू
ठिक आहेस ना?"
"मदत लागली काही तर
मी तयार आहे ना!"
ना कुणी अशी उभारी दिली
काय करायचे त्या ओळखीला?
पाय सरावले रस्त्याला ||३||
मीच माझी केली मदत मग
हात केला मलाच पुढे
घेतला हातात हात
डाव्या हातात उजवा पडे
माझाच मी वाटाड्या झालो
इतर न कुणी आले सोबतीला
पाय सरावले रस्त्याला ||४||
- पाषाणभेद
०१/०९/२०१९
प्रतिक्रिया
2 Sep 2019 - 2:51 am | जॉनविक्क
3 Sep 2019 - 7:07 am | दुर्गविहारी
चाकोरीची कविता आवडली.
3 Sep 2019 - 8:12 am | फुटूवाला
माझाच मी वाटाड्या झालो
भारी
5 Sep 2019 - 4:39 pm | मुक्त विहारि
छान