(दे कुटाणे सोडुनी...)

घेईना कोणी मनावर सोडणे गझलेस 'त्या'
मी म्हणालो आपणच या काव्यास आता बॅलंसुया !

एक विनवतो त्या कवीस की बाबारे, भडकू नको
बक्ष या नवकवीस अन ते फुत्कार तू टाकू नको

*****

पास होण्यासारखे तुज ना मिळाले मार्कही
केटी अन रिव्हॅल झाले भरशी किती तू फॉर्मही

लावले ते क्लास किती अन गाईडेही आणिली
कोपऱ्यावर मारुतीला वाहिले तू तेलही

वागणे बालिश अन ते कोवळे वय वाटे परी
सांगती दाढीमिश्या ज्या वाढल्या गालावरी

मैत्रिणी वर्गातल्या त्या झाल्या आताशा काकवा
पोरे तयांची येऊनि तुज मामा म्हणाया लागली

'पास झाला' ऐकण्या हे आई तुझी आसुसली
'वायडी' होऊ नये ही प्रार्थना मम ओठांवरी

आखरी संधी तुला मी देईन या सेमिस्टरी
दे कुटाणे सोडुनी अन लाज आता बाळगी

... सुमडीत