दर्पण, सर्पण, अर्पण, तर्पण, आकर्षण, प्रोक्षण, लवण, कर्तन

कित्ती कित्ती त्रास हो तुम्हाला?

=)) =)) =))

तुम्ही एवढे खिलाडूपणाने घेता म्हणून तुम्हाला छळतात सगळे! जिल्बी मस्त झालीय एकदम, फर्मास!!

एकदा एक भटजी
बघायला* गेला
कुणीच दिसले नाही
परत फिरुन आला

* पुन्हा एकदा ह्या... ह्या... ह्या...

कस कसं कसं???

वा वा वा, झकास.

काव्य असावे तर असे.... :smile: .

बादवे अनेक वर्षांपासून तुमच्या लेखनात हे 'दू..दू..' वाचत आलो आहे. त्याचा नेमका अर्थ काय हो?

छान जमली आहे हो अगदी!!

दुष्ट हत्ती तो काड्या लावी
संधी कधिही सोडत नाही

हे नक्की कोण ?

दर्पण, सर्पण, अर्पण, तर्पण,
आकर्षण ते लवणादी प्रोक्षण,
बोडण करुनी या शब्दांचे
सारे करुया जिल्बी भक्षण

कवितेचा विषय कशावर बेतलाय?. कोण कोणाला त्रास देतं.. ? मला तर काहीही कळ्ळ्ळ्ल नै. संदर्भ समजवा. :-D =D :biggrin:

खूप सारे "ण" जमवले की तुम्ही .
जिलबी छानच बरं ़ का!

मिपावर गेले काही दिवस धर्मं, कर्म,मंत्र्, तंत्रं , साधना, परिक्र्मा, इतिहास-भूगोल-ना. शास्त्रं, चूक, बरोबर - असं जड जड वाचून वाचून दमायला झालं होतं अगदी.
बरं वाटलं !

उगीच नाही तुम्हाला बुवेश जिल्बीपाडवी म्हणत. =))

बाकी सुचतं कसं ओ असं लिहायला???

खाटुक म्यानी भाषाSभक्षी
मधेच येऊन तांब्या ओढी

इथे

खाटुक म्यानी भाषाSभक्षी
हळूच लपवलेले भांडे शोधी

असं पायजे ना?

याची आठवण झाली. :)

मी कशाला भांड्याला लपवू रे!मी कशाला तांब्याला थोपवू रे!
मीच माझ्या जिल्बीचा स्वामी रे!!ध्रू!!
दु.दु.भारी खट्याळ ! दिसे जरी मवाळ!
हुर्यो करी असा !मी अडवू तरी कसा !!
मी कशाला भांड्याला लपवू रे!मी कशाला तांब्याला थोपवू रे!
मीच माझ्या जिल्बीचा स्वामी रे!!ध्रू!!
बॅट्या-धन्या जोडीने बघतात (काडी) सारून माझ्याकडे कसा !
जीव हो वेडापीसा ! वाटे द्यावा ठोसा (स्माईलीचा) कसा देऊ रे!!
मी कशाला भांड्याला लपवू रे!मी कशाला तांब्याला थोपवू रे!
मीच माझ्या जिल्बीचा स्वामी रे!!ध्रू!!
===
अगोबाच्या मागे लपलेला ना.खु.खुड्बूड्कर

अच्च जालं तर

=)) =)) =)) =)) =))

सध्या काव्यबद्धकोष्ठ झालाय. तो मोकळा झाला की जिल्ब्या पाडायला हाजीर हायेच!!!!!

आत्मूसची ही जिल्बी न्हेमीप्रमाणेच मस्त ;)

चान चान!

ओ आत्मुदा आता जिलब्या बस झाल्या आम्हला लाडू पाहिजेत आता.

कंपूबाजांनी कंपूबाजांसाठी केलेले काव्य !!

>>फिरला तांब्या,जिल्बी झाली!

अच्छा!! मला अजूनपर्यंत वाटत होतं की चकली बिघडली की कडबोळं करतात तसं काव्य बिघडलं की जिल्बी होते.

ही जिलबी कुंथून कुंथून पाडलीत का एकाच फ़टक्यात तांब्या गरागरा फिरवून पाडलीत म्हणे?

आजकाय शिघ्रकवितेचा व्हायरस जोरात पसरला आहे.... डेंगीला टक्कर देऊन आहे असे समजते ! =))

गुर्जी तुमाला पण चावला काय ? लय भारी कविता !

" अशी पाखरे येती, आणिक जिलबी पाडूनी जातीईईई,
दोन टग्यांची भांडणे होता
दोन टग्यांची भांडणे होता
बघे खदखदुनी हसती,

अशी पाखरे येती..... ||क्रमश:||

कडक जिल्बी !

:-)

आहे तृप्त तरी तयास म्हणती, अत्रुप्त किं कारणी
दर्पण सर्पण अर्पणोनि अवघे, पाडीत जिल्ब्या झणीं.

खरडफळ्यावरचा धांगड-धिंगा बोर्डावर आला...

डोईवरती कढई, हाती घेऊनी झारा
तांब्या फिरवी बघा आत्मू हा गरागरा :P

काय आरती चालली आहे एक दुर्स्याची
=))

आरती आत्मूबुवा
वाहन हे आक्टीवा
घालूनिया हो मांडी
कशी चालविता देवा
आरती आत्मूबुवा || धृ ||
आम्ही सारे अडाणभोट
काही कळेना हो आम्हा
करुनिया तुमची सेवा
देवा विनवितो तुम्हा
आरती आत्मूबुवा || १ ||
तुमच्या साधूवाण्याची
असे कथा हो वेगळी
नौका ती न हो बुडता
तया सद्बुद्धी ती झाली
आरती आत्मूबुवा || २ ||
मिळता ती संधी तुम्हा
करता प्रबोधन हो देवा
आम्हा पुस्तक पंडितांना
वाटतो तुमचा हो हेवा
आरती आत्मूबुवा || ३ ||
म्हणती जन तुम्हा दांभिक
परी अंतरी हो तुम्ही शुद्ध
म्हणे धन्या हा यथामती
ज्याने जाणले तो हो बुद्ध
आरती आत्मूबुवा || ४ ||

जयदेव जयदेव जय श्री ब्याट्यामामा
तुमचा काय विचार वर्णावा नामा
मुखे आणी फेस लिहोनी भाषा नाना
संस्कृत उर्दू कन्नड काहीही म्हणाना.
काडीसारुनी होता हळूच पळ काढाना
वाढे स्मित वदनी मग पॉपकॉर्न खाताना
जयदेव जयदेव जय श्री ब्याट्यामामा

हरे आत्मा हरे आत्मा हरे हरे हरे
आमची कॉमेंट येते तेंव्हा मुखी मूग भरे .....
कारे ब्याट्या कारे धन्या कारे कारे कारे ?
बुवाचा असा छळ करता नाही हे बरे ....

आता कोणाला जमेल तर मंत्र पुष्प येउन द्या !
नमो व्रात्यपतये आत्मू दादाय नमो नमः

गुरुजी आले परत घेऊनी तांब्या पाडी कविता फार सुंदर. गुरुजी तांब्या ब जिलबी उत्तम. बॅटमॅन साहेब व धन्यासाहेब तुमचया कविता फार उत्तम.

वा वा गुर्जि ..वल्लि धन्या काका आणि सुड काका आणि ते खाटु़क कोण ते कळ्ळं नै ..

पण ..
' रचता कवणे जिल्बी होइ
अगोबा करी खाण्याची घाई
काकाहि माझे जिल्बीवेडे
जिल्ब्या जिल्ब्या जिल्ब्याच बाई =))

अाता अारती पैैसाताईची!!
॥ अारती पैसाताईची ॥
जय देवी पैसाताई,मिपा संपादिनी
भक्तांना पावसी ट्रोलांवर तू धावसी॥

अनाहिते पाठी उभी राहसी
टवाळां धपाटे घालसी
कर्तरी वापरोनी
संपादना तू करिसी॥१॥

कधी विनोद साधण्या कि.ती.शहाणी तू होशी
कधी सुबक भाषेत लिखाण करिशी
कधी काड्या तू सारिशी
कंपुबाजांसोबत कधी मौजा तू करिशी ॥२॥
जय देवी पैसा ताई..