मेटामॉर्फिसीस

शीर्षकाला साजेसं !!

एक मेटा माझा पण ;)

मुळात तु यावीच का
आयुष्यात,
आधीच अधुरपण
तरायला भरपुर होते,
अंगार-भरल्या नयनांत जे
तेच या पाषाणहृदयात
प्रातःकाल च तो,
सकाळचा मनोरंग.
दिवसाचा रंग
ठरवितो अंतरंग
का फोन केला असावा मी तुला.
मधाळ, केवळ मधाळ
नाही नाही, बेधुंद, बेहोश करणारा,
कानात हलकेच गुंजारव करीत,
मनाला आकृष्ट करणारा,
छे छे नाही नाही ,
ह्रदयतारांवर मारवा छेडणारा,
की पाण्यावर स्पष्ट दिसणार्‍या
स्व-प्रतिमेला, तरंगा सरशी
विरघळविणारा,
तुझा तो झोपेतुन उठल्यावरचा
मदहोश स्वर !!!!

आणि हा दुसरा ,

एक रेषा आहे
तुझ्या माझ्यात
जुळविणारी
आणि अंतर ही राखणारी

शुक्रवारचा दिवस
शनीवाराची ओढ लावणारा
ते दोन-अडीच तास
तुझ्या चेहर्‍यावर पसरलेला
भेटीचा आनंद
तिच माझी मिळकत

घरी सोडताना
रिक्षात बसल्यावर
तुझ्या तळव्याचा
उबदार स्पर्श
नजरेतुन तु दिलेला
तो ' लुक '
दुर होताना मात्र
उदास होती ती नजर

मी परतत असताना
एकच प्रश्न
एकच सवाल
बोटांची गुफंण करुन
जुळलेल्या त्या हांतावरील
अस्ताव्यस्त पसरलेल्या रेषा
कधीतरी जुळतील का ?

छान आहे
राजे पुन्हा जन्माला या पण शेजारी या,ही गोष्ट समाजाची भेकड वृत्ती दर्शवते
आपण फक्त तुम लढो हम तुम्हारे कपडे सम्भालते है असेच रहानार

छान आशय आहे कवितेचा.. भावला

इतकी कल्पकता+आशय अन यमक-छंद बेपत्ता ?
शंभरी गाठायचा विचार दिसतोय !

खूप छान.

आवडली फार फार आवडली.
स्वतः मधे अशाच एखाद्या बदलाच्या प्रतिक्षेत असलेला
(सध्या रेशमी कोशात बसलेला) पैजारबुवा,

कविता आवडली. तसे पाहिले तर प्रत्येकजण एका कोशातच अडकलेला आहे. कुणी छोट्या कुणी मोठ्या. कुठल्याही कोशात नसणे हादेखील एक कोशच. कोशातले किडे खाऊन पंखवाले पक्षी आपल्या भरारीसाठी बळ मिळवतात हेही लक्षात घेण्यासारखे.

बाकी ते मेटा का काय ते आम्हाला कळणं शक्य नाही. आम्ही प्रीतीला भीती, मायेला छाया जोडणारी माणसं. इस्काडून लिवा वाईच :)

सुरेख कविता.

छान! त्याला सुहास आणि हारुन शेख यांनी दिलेल्या प्रतिक्रियासुद्धा खूप आवडल्या!

फारच सुंदर. :)

खुप मस्त, मला तर रेषमी कोषांपेक्षा ते कोष देखील जाडजाड दोरखंडांचे असावेत असं वाटतं, बाहेरुन कुणी धक्का लावु नये आणि आतुन कितीही उर्मी आली तरी आपल्याला देखील तोडता येवु नयेत असे.

तरी एकदा बदलायचा विचार करावा यावर विचार करेन म्हणतो.

छान आहे कविता ...

फक्त, स्वतःच्या मताला धुडकावल्यानंतर मिळणार्‍या पंखात कितपत बळ राहील या बद्दल जरा शंका वाटते .

मस्तच आहेत कविता....आणि प्रतिक्रियासुद्धा

आवडली. शीर्षक काफ्काच्या त्या प्रसिद्ध लघुकादंबरीची आठवण करून देणारे.

(किंचित अवांतर - 'कोसला'चा अर्थही कोश असाच.)

छान कविता... .आणि सुहास आणि हारुन शेख यान्चा प्रतिसाद........

आवडेश.

-दिलीप बिरुटे

कविता जास्तीत जास्त साडीत बांधता येवु शकते. ;)
भिडली.

छान कविता.. आवडली.

कविता सुंदर आहेच पण प्रतिक्रिया देखिल छन आहे