व्युत्क्रमी परिकर्म

शरदिनीच्या नव 'काव्य परंपरेत' भर घालणारी ही कविता आहे. आपली कविता आणि आपली प्रतिभा अतिउच्च दर्जाची आहे. आस्वादकाच्या बाबतीत एका वर्गशिक्षकाच्या काही मर्यादा आहेत, त्यामुळे कोणी जाणकार आस्वादकाने सदरील कवितेचे दर्जेदार रसग्रहण केले तर कवितेचा आस्वाद घेता येईल

असं म्हणतात की, मार्क्स, फ्रॉइड, रसेल आणि आइनस्टाइन यांनी माणसाच्या व्यक्तित्वाबद्दलच्या आणि वास्तवाबद्दलच्या कल्पनाच बदलवून टाकल्या. आणि मग कलावंतांपुढे प्रश्न पडला असेल की, व्यक्तित्त्व आणि वास्तव जर तर्काच्या, तर्कवाणीच्या जाणिवेच्या चिमटीत येत नसेल तर कलावंतांनी कोणतं माध्यम वापरावं ? कलावंतांनी अशा जाणिवांसाठी जी कोणती माध्यमं त्यासाठी वापरली असतील त्यात काळाने 'कविता' नावाच्या एका माध्यमाने एका मोठ्या विचारसमुहाला मोठी पायवाट करुन दिली असे मला वाटायला लागले आहे. (थोरामोठ्यांच्या विचारातून साभार)

-दिलीप बिरुटे

कविता आणि रसग्रहणाचं कोणी तरी मराठीत भाषांतर करा रे!
:~

चाळण दूर्वा लोभसबाला रम्य
भंगुनी तोरा गोक्षुराक्ष आम्ल्य

निरलस अवघड भलतेच काव्य
अबलमी निरर्थक डुर्र शब्दगम्य

- शर्निनादिनी

दुर्बोध कवी पद रिक्त झाले आहे त्यावर वर्णी लावण्यासाठी खटाटोप दिसतोय :-)

२०११ पर्यंत तरी एक चांगला इसम होता. :-(

सुगम्य भाषांतराशिवाय परीक्षण देणेस असमर्थ आहोत. क्षमस्व !
(कोणी मदत करील का ? )

काय बी कळना झालयं.. अवो जरा आमच्या भाषेत अरथ सांगा कि राव!!

आम्ही शरदिनीला दिलेली आधुनिक ग्रेस्सांची उपमा, निनाद हिरावून घेण्याचा प्रयत्न करत आहे की काय अशी शंका वाटून गेली.

______/\_____ !!!!
साष्‍टांग नमन !

मराठीत आहे का कविता ?

धूसरिका परत वाचली! परत काही कळ्ळं नै. पण आता ती धूसरिका आहे हे माहित असल्याने णो टेण्शन!

बरेचसे अर्थ लागले, पण अवसीदन, अपवाह, स्थूनांकन हे शब्द सापडले नाहीत. यांचे अर्थ सांगाल का?

एकजण शहरातला महाबळेश्वरला जातो .इकडे तिकडे धुक्यात मातीच्या वाटेवरून रानातून हिंडतो .ओला धुसर गारवा ,अधुनमधून कौलारू घरे ,पक्षांचे आवाज ,पायी लाल माती ,बाजारातील पोहे चहा आणि खमंग गरमागरम चणे : जातीवेद याची धुसरिका व्युत्क्रम .

एकजण शहरात जातो ,चकाचक इमारती ,भपकेदार रखवालदार,काटकोनात मोठे रस्ते ,टकाटक पब्लिक ,भरधाव मोटारी आणि वाजणारे भोंगे सगळे स्पष्ट तरीही धुसर या व्युत्क्रमी परीकर्म कवितेसारखे .