ट्रेक टु नाणेघाट छे, ब्रेक टु नेचर

>>कुठल्यातरी वड्या ह्या अजुन एक ट्रेडमार्क होत आहेत कट्ट्याच्या याची नोंद घेण्यात यावी.
हांऽऽऽ, म्हणजे अन्या दातारान् परत नारळाच्या वड्या आणलंन् का काय ??
असो, यायचं कॅन्सल झाल्यादिवसापासून रोज एकेक चमचा इनो घेत आहे. आज डोस वाढवावा म्हणतो.

छान आले आहेत सगळे फोटो.

चायला... जबरा मज्जा केली तुम्ही
:)

सगळे फोटू कडक
पुढचा भाग लवकर टाक रे

ते वेताळ अंमळ डेंजर हैत र

त्र्यंबकेश्वर+ब्रम्हगिरी यावर पर्याय म्हणून झालेला नाणेघाटाचा ट्रेक जबराच...:) वल्ली आणी मालोजीराव यांच्या प्रत्यक्ष सहभागामुळे नाणेघाटाचा इतिहास कळण्यात मदत झाली.. त्याबरोबरच वेळेअभावी शिवनेरीला जाण्याची दुसर्‍यांदा संधी हुकली याचे शल्यही मनाला खुप टोचतेय.. :(

आणी हो जाता जाता..

एवढ्या आपुलकिने आदरातिथ्य केल्याबद्दल विनोद बाणखेले यांचे मनापासुन आभार.

एकदम मस्त वृत्तांत.
पुणे, नारायणगाव इथे अगदी कडकडीत ऊन असताना जुन्नर मागे सोडल्यावर वातावरणाने रंग बदलायला सुरुवात केली आणि आम्ही आता सह्याद्रीच्या गाभ्यात शिरत आहोत याची हळूहळू जाणीव व्हायला लागली. आतापर्यंत ठेंगणे दिसणारे डोंगर आता पर्वतरूप धारण करू लागले. जुन्नरच्या अलीकडच्या मानमोडी डोंगरावर खोदलेले तीन लेणी समूह लक्ष्य वेधून घेत होते, शिवनेरीला नमस्कर करून पुढे निघालो. आपटाळे मागे टाकल्यावर तर पूर्ण पावसाळी वातावरण होते. सगळीकडे हिरवेगार झाले होते, फुलांचा मौसम आता नुकताच कुठे बहरायला लागला होता, हिरवीगार भातखाचरं चांगलीच तरारलेली होती. डोंगरांवर मधूनच कोवळ्या उनाची तिरीप पडून ते चमकून उठत. तेव्हा दिसणारे दृश्य तर अविस्मरणीय असेच.
निसर्गाचा मनमुराद आस्वाद घेतघेतच नाणेघाटात पोहोचलो. नाणेघाटातील सातवाहनांची सुप्रसिद्ध खोदीव गुहा व त्यातील शिलालेख डोळे भरून पाहिले. नंतर गेलो ते थेट नानाच्या अंगठ्यावर. तिथून दिसणारा जीवधन व वानरलिंगी सुळका, सह्याद्रीच्या तुटलेल्या कातळभिंती, धाकोबाचे रोमांचकारी शिखर, भैरवगडाची डाईक रचनेतून तयार झालेली उभी कातळभिंत, वर्‍हाडाचे सुळके सगळेच कसे जबरदस्त दिसत होते. रौंद्र सौंदर्य म्हणतात ते हेच. उन्हाळ्यात पितवस्त्र पांघरलेला कमालीचा राकट सह्याद्री पावसाळ्यात मात्र हिरवा साज सजवून हळूवार झाला होता.

नाणेघाट सोडला मग परत जुन्नरला येउन एस्टी स्टँडच्या समोर असलेल्या समर्थच्या टपरीवजा हाटेलात ३ नंबर असे नाव असलेला कडक चहा प्रत्येकाने दोन दोन कप रिचवला आणि पुढे मार्गस्थ झालो. तो वृत्तांत पुढे येईलच.

निषेध आधी व्यक्त करुन झालेला आहेच. येउ न शकल्याबद्दल चिडचिड तर होतेच आहे. पण वरील फोटो खाण्याच्या मध्येमध्ये केलेला ट्रेक उत्कृष्ट झाल्याचा पुरावा आहेत. ;) पुट्रेआकशु.

सुंदर.. फोटो, वर्णन आणि ठिकाणही.. असेच भटकून आम्हाला नवनवीन ठिकाणांचं दर्शन घडवत रहा..

लगे रहो..

मस्त रे गँग....

मंचरचे बाणखेले फारच अगत्यशील दिसतात.
चौकातला आजीकडचा चहा नाही पाजला का रे लोकांना? मस्त असतो.
सुलतानपूरची नदी पण भारी आहे. असो.

आम्ही जनतेला दिलेल्या शुभेच्छा उपयोगी पडल्या म्हणायच्या.
बाकी आमची सज्जनगड वारी पण खूपच छान झाली. बरेच बरे वाटले.

णोन्द घेणेत आली आहे, सविस्तर प्रतिसाद चीटकवण्यात येईल !

- मालोजीराव

छान आले आहेत फटू, पुढला भाग लवकर टाका :) :)

मस्त! दोन पेग इनो घेण्यात आले आहे.

"काय वर्णावी महती" असा ट्रेक झाला. त्यामुळेच यंदा एकाहून अधिक धाग्यात वृत्तांत टंकण्याची वेळ आलीये. हे कार्य ५० फक्तच करु जाणे!

विनोद बाणखेले यांनी खिलवलेली मिसळ जब्बराच होती. पार पंखा होऊन र्‍हायलो ब्वा मी.

वाहव्वा सॉल्लीड धुमाकुळ केला ना राव तुंम्ही...आम्हाला सालं ह्ये धंद्याच्या दिसात कुट्ट कुट्ट म्हणुन यायला जमत न्हाय..अश्या ठीकाणी(फोटोतुन)मनानी जाउ म्हटलं तरी जमत न्हाय... :-( तनानीच जायला हवं,तर मन जाइल...काय करणार..? नाविलाज नाविलाज नाविलाज.... :-( :-( :-(

जाउंद्या... ट्रीप नेहमी परमानेच ''दंगा'' झाली ना...ह्यातच आंम्ही आल्यासारखे झालो.... :-) :-) :-)

मस्त आलेत फोटू. दुसरा भागही येऊद्या लवकर.

अप्रतिम!

झकास फोटो

मस्त रे!!

फोटो छान आणि वर्णन खुसखुशीत!