तुझ्यामध्येच रमले होते..
तुझ्या मूळेच फुलले होते...
उमलले तुझ्यामुळे
गंधले तुझ्यामुळे...
कोवळ्या अन मुग्ध या
रेशीम स्पर्शी पाकळ्या
खुलल्या तुझ्यात अन्
उमलल्या तुझ्यामुळे..
गंध भरल्या पाकळ्यांची
ही नजाकत मखमली
टवटवी अन् हा तजेला..
लाभला तुझ्यामुळे ..
बहर सरला... गंध विरला....
झाले मुक्त फुलुनी
उतरली धुंदी नजाकत
वेळ झाली मिटायची
परत बंद....परत मुग्ध....
मिटेन मी तुझ्यामध्ये
गंधमुग्ध, स्पर्शमुक्त
मिटेन मी तुझ्यामध्ये
मिटेन मी तुझ्यामध्ये ......
प्रतिक्रिया
2 Jan 2011 - 2:13 pm | पियुशा
व्वा व्वा,मस्तच !
2 Jan 2011 - 3:21 pm | पाषाणभेद
"परत बंद....परत मुग्ध....
मिटेन मी तुझ्यामध्ये
गंधमुग्ध, स्पर्शमुक्त
मिटेन मी तुझ्यामध्ये"
समर्पणाची भावना मस्त आहे. छान काव्य.
3 Jan 2011 - 10:49 am | नगरीनिरंजन
अगदी असेच म्हणतो. सुंदर कविता.
2 Jan 2011 - 9:44 pm | प्रकाश१११
कोवळ्या अन मुग्ध या
रेशीम स्पर्शी पाकळ्या
खुलल्या तुझ्यात अन्
उमलल्या तुझ्यामुळे.
आवडली.छान!मस्त!!
3 Jan 2011 - 6:54 am | मदनबाण
मस्त... :)
3 Jan 2011 - 2:29 pm | गणेशा
गंध भरल्या पाकळ्यांची
ही नजाकत मखमली
टवटवी अन् हा तजेला..
लाभला तुझ्यामुळे ..
--- मस्त एकदम
3 Jan 2011 - 5:15 pm | प्राजक्ता पवार
सुंदर कविता .
31 Dec 2011 - 9:51 pm | santosh waghmare
छान आहे
1 Jan 2012 - 3:52 pm | आनंदी गोपाळ
बदलायला झालाय बहुतेक.
बराचवेळ विचार करत होतो, की गंधमुक्ता वर कविता काय केली असेल बरे?