चालो जमवा: अहमदाबाद मिपाकट्टा.

वावावा! भरून पावलो हा वृतांत वाचून. :)

गुज्जु थालीचा फोटो आवडला. त्याच्या धुसर पणावरून तो मोबाईल कॅमेराने काढला असल्याचे लक्षात आले.
:)

(बरं तर बरं पान विकणारा होता... विकणारी नव्हती.) ;)

मसालानी चा, खाखरो ., कच्छी दाबेली , पाउं भाजी , फराळी नासतो , खमण उंधीयो

तुम्हाला, क्लिंटनला आणि थोडेफार मला समजले असेल तरी समस्त मराठी बांधवांना समजेल असे लिवा की.

कट्ट्याला प्रभु मास्तर आणि नितीन थत्ते याणीदेखील हजेरी लावली होती.

पहील्यांदा याचा अर्थ समजला नाही. पण "पुढचा कट्टा बहुते आणंद मुक्कामी, थत्ते सरकारांकडे" हे ( जरी "बहुते " असा अमराठी शब्द " बहुधाच्या" जागी वापरला असला तरी) समजल्यावर सगळ्या गोष्टी उलगडल्या. (यातील "बहुते " हा शब्द अती महत्वाचा. तुम्हाला खात्री नसल्याच्या भावना पोहोचल्या) :(

;)

वा! वा!
दिलखुश धागा! सगळे पदार्थ पाहून ड्वले सुखावले.
आत्ताच जेवण झाल्याने मनाचेच काय ते हाल झाले.;)
समस्त मराठी बांधवांना समजेल असे लिवा की.

मला तरी समजले ब्वॉ!
कदाचित मराठी भगिनी असल्याने समजले असेल.;)

मस्त हो विजुभौ , बहुतेक हा फक्त जेवणकट्टा होता अस वाटतय ;)

बाकी ती पुडी आणि रोटली जुळ्या बहिणीच दिसतायत. =))

फोडीफार माफक गुजराथी शब्दांनी व्रुत्तांताला, थाळीतल्या चणटी आणि लोणच्यासारखी लज्जत आणली आहे.
हुं तो बद्दु समझी ग्यो. ;)
आम्हाला कधी घेउन जाताय?

एकदम सरस

भाज्या "रस्साळू" असल्या तरी एकंदरीत कट्टा "ड्राय" झालासे दिसते!

अजूनही वर्णन चालले असते!

विजुभाऊ,

तुम्ही हे जे काय चालवलंय ते अजिबात बरोबर नाही, सांगून ठेवतोय. काय कोण चार टकली (म्हणजे डोकी या अर्थाने) एकत्र जमून जेवली आणि त्यांनी गप्पा मारल्या ही काय मिपासारख्या संस्थळावर लिहिण्याची बातमी आहे? ऑं ऑं? आणि तेही असले खाद्यपदार्थांचे फोटो आणि वर्णनं लिहून लोकांमध्ये जळजळ निर्माण करण्याच्या हेतूने?

अशाने मिपाचा सोशल क्लब होतोय या तक्रारीला पुष्टीच नाही का मिळणार, काय?

आता गूजराती थाळीच....

तुमचा लेख वाचून तीन दशकपूर्वीच्या अमदावादच्या वास्तव्याच्या आठवणी मनात जाग्या झाल्या. तेव्हा 'चेतना' डायनिंग होल गुजराती थाळीसाठी सुप्रसिद्ध होता. तसेच रिलीफ रोडवर एका चाळीत पहिल्या मजल्यावर एके ठिकाणी अगदी स्वस्त आणि म्हणून आम्हाला परवडणारी थाळी मिळत असे- इतर ठिकाणांसारखीच अनलिमीटेड! नंतर आश्रम रोडवरही एक मोठठा डायनिंग होल झाला. पण तो होल व चेतना हे दोन्ही आम्हाला कधीतरीच जाण्यासाठी परवडणारे होते.

(अगदी तसाच पण त्याहून बराच स्वच्छ असलेला, मुंबईत काळबादेवी रोडवर 'न्यू जोशी फ्रेंड्स क्लब' ८० च्या दशकात सापडला, तिथे मग बरेचदा जाणे झाले).

नॉन व्हेज खायचेच झाले तर लाल दरवाज्याच्या बाजूने खानपूरमधे गेल्यावर 'रॉयल कॅफे' नावाचे एक हॉटेल आम्ही शोधून काढले होते. तिथे मटन, चपाती वगैरे मिळे.

रस्त्यावरील खाण्याची तेव्हा दोन ठिकाणे होती-- जुन्या शहरातील माणेक चौक आणि नव्या शहरात, लो कॉलेजचा परिसर (अमदावाद चौपाटी!)

कधीतरी वाडीलाल हॉस्पिटलच्या बाहेरील आश्रम रोडवरील महेता गार्डन रेस्टॉरंटात फड जमे. तिथे फाफडा व चहा हा बेत असे. 'नवनिर्माण आंदोलना'त प्रामुख्याने भाग घेतल्यांपैकी तरूण मुले, मनिषी जानी वगैरे तिथे पडलेले असत. मनिषीचा भाऊ आश्विन आमचा सहकारी, तोही अनेकदा तिथे असे. आमच्या सोसायटीत एक फाफडाचे नवे दुकान झाले, त्यानिमीत्ताने रस्त्याच्या कोपर्‍यावर मोठठा प्रमोशनल बोर्ड लावला होता, त्यात 'फाफडानो दर्यो, अमुक तमुक दुकान...' असे ठळक लिहीले होते!

तेव्हा उडप्यांची मात्र अगदी वाववा होती. उडुपी ह्या नावाखाली जे काही मिळे ते अगदी भलतेच काही असे (इटली-ठोसा, हे नावाप्रमाणेच इडली व डोसा ह्यांच्याशी फटकून होते). उडुपी स्टाईल खायचे तर थेट स्टेशनवरच्या पहिल्या मजल्यावरील रेल्वे कँटिनात जावे लागे.

इराणी तिथे जवळपास नव्हताच. एकमेव इराणी सदृष्य हॉटेल, रिलीफ रोडवर लाल दरवाज्याच्या बाजूने शिरल्यावर, उजव्या हाताला लागे. रविवारी सकाळी भरपूर वर्तमानपत्रे, विशेषतः 'संडे ऑब्झर्वर' घ्यावीत, व ह्या हॉटेलात चहा, व खारी साठी जावे असा आमचा शिरस्ता असायचा. तिथे प्रथम गेल्यावर आम्ही दोघाजणांनी दोन चहा मागवल्यावर थोडा गोंधळ उडाला, आणि नंतर थोड्या वेळाने अजून दोन मागवल्यार तर वेटर चक्रावून गेला होता!

चहाची आम्हा मुंबईकरांची कल्पना आणि तेथील कल्पना ह्यात मात्र तफावत असे. आल्याच्या चहाचे आम्ही कुणीच फॅन्स नव्हतो. तसेच लाल दरवाजा भागात तेव्हा मिळणार्‍या व अत्यंत पॉप्युलर असलेल्या चहा-बोर्न्व्हिटा काँबोचेही. पण रात्रभर उंडारून जेव्हा घरी चालत चालत जायची वेळ येई, तेव्हा मधेच कुठेतरी 'चार-रस्ट्यावर' चालू असलेल्या टपरीतील चहा घेणे होई. तेव्हा त्या चहावाल्यास 'खांड ओछी, आदू नथी-- आदू नो कपडो पण नहीं वापरवानू' असे स्पेसिफिकेशन द्यावे लागे.

माझे वास्तव्य आय. आय. एम. च्या परिसरातील माणेकबाग येथे होते. गुजराती जेवण मला व माझ्या पार्टनरांसा आवडे. पण त्यावेळी तो शहराचा नवीन भाग होता, त्यामुळे तिथे जवळपास एकही चांगले, गुजरातीच काय, कसलेही, चांगले रेस्टॉरंट नव्हते. जवळात जवळ रेस्टॉरंट होते ते पंजाबी पद्धतिचे 'कॉलेजियन' (गुजरात कॉलेजपाशी). गुजराती प्रांतात पंजाबी खाणे खाणे खरे तर अगदी जीवावर येई.

गुजरातीत अशी एक म्हण आहे कीं "सुरतमा जमण अने काशीमा मरण"! तरी विजूभाऊंनी एक 'मिपा' कट्टा सुरत शहरात भरवावा!
माझ्या आवडीनुसार गुजराती जेवणात उंदियो ही "राजा" डिश आहे.
परवा ठाण्याला गेलो होतो तेंव्हां रामदास-जींना आणि विनायक-जींना भेटलो होतो. पण फोटोवरून नितिन ('थत्तेकाका'?) अगदीच "कोवळा" निघाला!

वा! दोन वर्षांपूर्वी महिनाभर अहमदाबाद-गांधीनगरीत मुक्काम होता त्याची आठवण जागी झाली. गुजरातेत मिळणारे भरपूर (आणि प्रचंड स्वस्त) आईसस्क्रीम अजूनही (थंडीत देखील) मनाला हुरहुर लावतं :)

नमस्कार मंडळी,

मी मार्चच्या शेवटच्या आठवड्यापर्यंत अहमदाबादेत असेन. आमच्या संस्थेचा दीक्षांत समारंभ तेव्हाच असेल.समारंभानंतर पार्टी घ्यायला मी असेपर्यंत तरी जरूर अहमदाबादेला भेट द्यावी हे आमंत्रण.

बाकी कट्ट्याचा वृत्तांत फक्कड विजूभाऊ.

क्लिंटन

अरेच्चा! फोटोखालच्या ओळीवरून मला असे वाटले कीं तो नितिनचाच फोटो आहे! सोरी!
(’हॉल’ऐवजी होल तसेच ’सॉरी’ ऐवजी सोरी!)

हॅ हॅ हॅ... अमहदावाद मधला कट्टा वृत्तांत खाण्याच्या लिस्टांनी ९०% भरलेला असावा हे अगदी साहजिक आहे.

बायदवे, एलिस ब्रिजच्या खाली, LIC च्या शेजारी खोपटात एक स्वर्गीय पंजाबी ढाबा आहे. किंमत पॉश रेस्टॉरंटच्या १/५ आणि चव खात्रीशीर, स्पीडी सर्विस. कधी गेलात तर भेट द्या.
तसंच नॅशनल हँडलूम जवळचे फ्रिजलँड - मस्त ग्र्लिड सँडविचेस + वाफाळणारी कॉफी.
असो. अमहदावादेत खादाडीचे अगणित स्पॉटस् आहेत. सगळ्यांची यादी करायला बसलो तर बादली भर लाळ जमा व्हायची की-बोर्डवर :)

वरील कट्ट्यास मी मानसिक रित्या हजर होतो.
आता क्लिंटन ला शिक्षण क्षेत्रात काम करायची खुमखुमी आली आहे.(कँपस्,पॅकेज ची चाहुल)
ते नेमके कसे करावे? त्यातल्या त्रुटी, आणि निराशा (स्वानुभवाने) ह्या बाबतीत फोन वर चर्चा झाली.

छानच कट्टा झाला दिसतोय, अस्सल गुजराथी :)
का हो विजुभाऊ, हातासरशी गरबा / दांडिया नाही का खेळुन घेतलात ? ;)

पुढच्या थत्तेचाचांकडच्या कट्ट्याचाही असाच वृत्तांत येऊद्यात :)

>>जागतीक अर्थव्यवस्था . संघ आणि भाजप , गांधीवाद , गुजराती लोक आणि त्यांच्या सवयी , अणु युद्ध होईल का ,
:)
म्हणजे काय, विजुभाऊ आणि थत्तेचाचांसारखे कडवे संघप्रेमी असल्यावर ही चर्चा होणारच की ;)

- छोटा डॉन

जकार्तालासुद्धा ’मिपा’ कट्टा सुरू करावा म्हणतो!
माझे दोन मित्र आधीच सभासद झाले आहेत (अद्याप निद्रिस्त आहेत)! आणखी कांहीं मंडळी सभासद म्हणून आणतो आणि मग नासी गोरेंग आयाम, मी गोरेंग, गाडो-गाडो, साटे आयाम, क्रुपुक वगैरेचा मेन्य़ू ठेऊन एक मस्त कार्यक्रम घडवून आणतो. मस्त मजा येईल!

श्री. क्लिंटन ह्यांच्यावर आम्ही नाराज असल्याने ह्या धाग्याला प्रतिसाद नाही.

अगदी असेच म्हणतो !!

असो .. विजुभाऊ थेट अहमदाबाद ? मी फोन केला त्या दिवसापासुन माझा समज आहे की तुम्ही अजुन सातार्‍यातच आहात ते ?

आणि मास्तर नानुभाउंना सोडुन तिकडे कुठे आणि सर्वात मोठठ सरप्राईज पॅकेज म्हणजे मि. नितीन थत्ते तिकडे कुठे

अवांतर : करा लेको चैन !! खा लोको पानं !! ऊठवा ,उठवा थाळ्यांच्या पंगती ! !

पुणेरी
वाश्या

फोटो + वृत्तांत मस्त. क्लिंटनचे दर्शन बर्‍याच दिवसांनी झाले.

राजेशशी सहमत व्हावेसे वाटत आहे, पण आम्हीही पूर्वी असेच कट्टे केले आणी वृत्तांत टाकले म्हणून आता आमची गोची होते आहे. लवकरच जनता आमचे पूर्वीचे अपराध विसरून जाईल मग आम्ही राजरोसपणे पक्ष बदलू.

सदरचा कट्टा मी मुंबईला जात असल्याची खात्री करून घेऊन भरवला गेला असावा असा संशय आहे.
;)