बिन्धास भ्या !!!!

छान लिहिलेत!
एकदम वेगळा विचार.

लाजाळुने लाजावे
अन ,फुलाने कोमेजावे
याला काय गड्यानो,
कोणी पाप म्हणावे...?

भीत नाही मृत्युला तर,
जगता कशाला...?
रस्ता ओलांड्ताना सिग्नल
बघता कशाला....??

हे विशेष! मस्त!! शुभेच्छा :)
(भित्रा) मुमुक्षु

आवडली.

आम्ही कोणत्याही कंपूत नाही. कारण आमचा स्वतःचाच एक कंपू आहे. ;)

अफाट जगातील एक अडाणि.

म्हणोत कोणी डरपोक ,
परि नाही लाजायचे..
हो ! घाबरतो मी, असे
छाती ठोकुन सांगायचे... :-)

आवडली कविता !!

(१ नंबरचा डरपोक ) ;-)
बैलोबा चायनीजकर !!!
माणसात आणी गाढवात फरक काय ?
माणुस गाढव पणा करतो,गाढव कधीच माणुस पणा करत नाही..

चैतन्याचा आभाव तिथे मृत्यूचा ठहराव
खास! कल्पना एकदम नवीन आहे. आवडली.
क्रान्ति

जमेल तेवढे मृत्युला
टाळुनी जगायचे,
जगण्यासाठी जन्म आपुला
का, फुकाच मरायचे...आवडले.

छान लिहिलेत आणी खरे आहे. कुठेही निर्भीडपणा दाखवून चालत नाही आजकाल. मृत्यू तर दुरच हातपाय मोडला तरी महिनाभर बोंबलत बसावे लागते..

बिन्धास प्या....

झक्कास!! मूळ कविता मस्त आहेच वर सहजरावांचे विंडबनही सुंदर.

Doing what you like is freedom. Liking what you do is happiness.

कविता छानच आहे.

छान कविता. आवडली. येऊ द्यात अजून अशा वेगळ्या कविता.

बिन्धास खेचा

--अवलिया

भारी कल्पना आहे.
छाती ठोकून घाबरायचे - रम्य विरोधाभास आहे.

(जोपर्यंत जिवंत आहे तोवर मी "स्थितप्रज्ञ" नाही. मरणानंतर सर्वांसारखाच स्थितप्रज्ञ असेन.)

बाकी विडंबनांपेषा हिच कवीता जास्त आवाड्ली ...

अफाट जगातील एक अडाणि.

एकदम फट्टू कविता आहे. :)