अंगाई..

भाग्यवान आहात.
अशा आईलवेड्या लोकांचा हेवा वाटतो.

किती गोड अंगाई.
चांदण्यांच्या लाह्या खूपच मस्तं कल्पना. लेख आवडला.

आता ना कोणत बाळ अंगाई साठी रडत ना कोणती आई अंगाई गाते .?

..याला मात्र मी असहमत. अहो, काळ कुठलाही असेना आई अंगाई गाणारच. आजची आई पारंपारीक अंगाया कदाचित नाही म्हणणार पण मुलांना झोप लागावी म्हणून काहीतरी गुणगुणणारच. ती सुद्धा अंगाई असते.

म्ह्णजे पद्मावतिच्या प्रतिसादाला सहमत.

माझी बायको अजूनही कधीतरी चिरंजीवांसाठी 'गोष्ट सांग मला रामाची' ही अंगाई म्हणते. मागच्या वर्षी रोजच.
सोहळा असतो तो. अनुभवायचा बस्स!

छान लिहिलंय! अंगाई जरी म्हटली नाही तरी आईचा बाळाशी चालणारा प्रेमाचा संवाद, थोपटणं, गोष्टी सांगणं यातून देखील तोच परिणाम साधला जातो, असे माझे मत. हां, विशिष्ट लयीत, मंद सुरात म्हटलेली अंगाई बाळाला लवकर झोप येण्यासाठी मदत करत असावी. मात्र याबाबत डाॅ.च सांगू शकतील.

काऊ चिऊची/ चिऊ ताईची नको, राजा राणी ची नको,
गोष्ट सांग आई मला रामाची, वेळ माझी झाली आता झोपेची ||

राम काळा की गोरा
राम होता का गं बरा
मोठा भाऊ म्हणून त्याचा होता का तोरा,
आवड होती का गं त्याला खेळाची
गोष्ट सांग आई मला रामाची||

राम दिसायचा कसा
राम हसायचा कसा
आभाळातील चांदोमामा मागायचा कसा
समजूत कुणी घातली त्या वेड्याची
गोष्ट सांग आई मला रामाची||

राम गेला का वनी
त्याला धाडिले गं कोणी
भीती कशी आली नाही त्याचे गं मनी
सोबत होती तिथे त्याला कोणाची
गोष्ट सांग आई मला रामाची, वेळ माझी झाली आता झोपेची ||

माझी मस्त झोप लागायची. हे ऐकून चिरंजीव झोपायचे पण कधीतरी खेळत बसलेले असायचे.
मग आम्ही एका काकाना बोलावणार आणि त्यांच्या भीतीनं साहेब चुळबुळ करत झोपणार.

खूप मत्त मत्त मत्त! आवल्ल अवल्ल आवल्ल! शुप्पल्लैक शुप्पल्लैक शुप्पल्लैक!

काही पुराणातल्या कथाही असतात ज्या झोपताना एकायच्या असतात. लहानपणी आजी अशा काहीशा कथा सांगायची त्याची आठवण झाली. सर्वसाधारण महाभारत किंवा रामायणातल्या अगदी लहानशा घटना असत. ज्या सर्वसाधारणपणे आपल्याला माहित नसतात.

'शर आला तो, धावुनि आला काळ...' हे गाणं माझी आई म्हणायची.

कधी ऐकली नव्हती ही रामाची अंगाई.अगदी गोड आहे.
आजची आई बद्दल जोरदार आक्षेप आहे पण लेखविषय आवडला!