[शतशब्दकथा स्पर्धा] वन नाईट इन द ट्रेन - उत्तरार्ध

बऱ्याच जणांना कथा कळली नाही म्हणून स्पष्टीकरण .
ती किंवा तो कुणीही आत्महत्या करत नसतात . पण आड वेळेला, रात्री एक स्त्री सारखी दरवाजा उघडून बाहेर बघतेय आणि पुन्हा आत येतेय हे पाहून त्याला काळजी वाटते की हिचा आत्महत्या करायचा वगैरे प्लान नाही ना? म्हणून तो देखील पुन्हा पुन्हा अस्वस्थपणे बाहेर येतो आणि शेवटी तिला टोकतो. हा एक साधा माणूस आहे , हिरो वगैरे कोणी नाही .
प्रथम घाबरलेल्या आणि नंतर त्याच्या प्रश्नाने गोंधळलेल्या तिला जेव्हा त्यामागची भावना लक्षात येतो तेव्हा तिला हसू येते . पण सध्याच्या स्वार्थी जगात एक अनोळखी माणूस समोरच्या व्यक्तीचा माणूस म्हणून विचार करतो, माणुसकीसाठी आपली झोप विसरून तिला मदत करायला पुढे होतो. यामागचा सच्चेपणा , कळकळ तिला जाणवते . स्त्री पुरुष , ओळख अनोळख ,सामाजिक स्थर, विवाहित अविवाहित वगैरे कसल्याही चौकटीत न बांधून घेता स्टेशन येइपर्यन्तच्या वेळात ते गप्पा मारतात. ( एक तास कसा काय हा संजय पाटील यांचा प्रश्न आवडला . पण गाडी जर मध्ये कुठेतरी लेट झाली असेल तर ते रात्री प्रवाशांना कळेलच असे नाही .:)) त्यांना एकमेकांचे नावही माहित नसते . उतरताना तो फक्त आपला नंबर देतो . जस्ट इन केस म्हणून . ही छोटीशी गोष्ट इथेच संपते
पण तिच्या मनात मात्र ही साधी घटना अजूनही तरंग उमटवते . भारतामध्ये एक स्त्री जेव्हा कुणा पुरुषाबरोबर बोलते तेव्हा दोघांच्याही मनात, " मी एक स्त्री/ पुरुष आहे मी जे बोलेन त्याचा भलता अर्थ नाही ना निघणार ?" याच भान कायम ठेवाव लागतं. प्रथमच ती त्याच्याशी एक माणूस म्हणून मोकळेपणानं बोलते . या अनुभवाचं तिला अप्रूप आहे . तो तिचा नंबर किंवा नाव किंवा ओळख विचारत नाही. पण जर तिची इच्छा असेल तर पुढे मागे ओळख ठेऊ शकतो अस नंबर देऊन हलकेच सुचीत करतो . त्यात आग्रह नसतो. त्यातून नकळतपणे तिचा सहवास त्याला आवडल्याची पोच तिला मिळते .ती याच्यात हे एक प्रगल्भ platonic नात पाहते .
जेव्हा कधी माणुसकीला काळिमा फासणाऱ्या बलात्काराच्या वगैरे घटना घडतात तेव्हा तर तिला ट्रेन मधील तो प्रसंग अजूनच सुंदर भासतो .या जगात माणुसकी शिल्लक आहे याची तिला खात्री पटते . या नंबरला जर फोन केला असता तर पुढे काय झालं असतं ? हे अनामिक नातं फुललं असतं का ? असं तिला अनेकदा वाटतं . अनेक शक्यता आहेत . कदाचित तो विसरूनही गेला असेल . किंवा तिला जसा तो सज्जन वाटला तसा तो नसेलही तिचा पुढे मागे गैरफायदा घेण्याचा त्याचा विचारही असू शकेल .
या साऱ्या शक्यता पडताळून पाहण्यापेक्षा जे आहे ते तिथच राहू देणं जास्त चांगलं म्हणून ती ही आठवण जपून ठेवते . कारण नदीचं मूळ आणि ऋषीच कूळ शोधलं की अनेकदा पवित्रपणा उरत नाही.