ज्यावर तुम्ही प्रेम करता तेच करावं.

"व्यवसायीक कुस्तीगार"
शिवाय आता तर डब्ल्यु डब्ल्यु एफ / इ / व इतर मधे "व्यवसायीक कुस्तीगार" हे फल्तु अभिनेत्यांसारखाच पैसा, फॅन क्लब मिळवतात. आनंद आहे.

ज्यावर तुम्ही प्रेम करता ते तुम्ही करीत असाल तर त्यात जे सुख आणि आनंद
प्रा. देसाई यांच्या मते हे वाक्य सापेक्ष आहे की नाही ?

आणखी बर्‍याच गप्पा प्रवासात झाल्या.पण त्या कधीतरी पुढच्या वेळी.
बाकी प्रवासात जास्त तीव्र मतभेद, गंभीर चर्चा झाल्या नसतीलच बहुतेक.

तुमच्या जीवनप्रवासात इतकी हिरे मंडळी भेटली याचा आम्हाला किंचीत हेवा वाटतो. कार पुलींग [Carpooling], फ्लाईंग कमर्शियल केलेच पाहीजे.

हे खरं आहे की,कुस्ती खेळणं ही काही लोकांच्या दृष्टीने ग्रेट गोष्ट नसेलही पण मी जे काय करतो त्याचा मला अभिमान आहे.माझ्या आईवडीलानी माझ्या ह्या वेडाबद्दल त्याची कधीही उपयुक्तता विचारली नाही.

वाह वाह ... हे वाक्य जिंकणारे !!

".. कदाचीत तुम्ही श्रेष्टतमस्थानावर पोहचूं शकणार नसाल.पण ज्यावर तुम्ही प्रेम करता ते तुम्ही करीत असाल तर त्यात जे सुख आणि आनंद आहे ते तुम्ही धनवान आणि विख्यात जरी असला तरी त्यात नाही .. "

बढीया ...

सुखी माणसाचा एक सदरा मिळाला की!!!

सामंतकाका, आपली बोधकथा आवडली.
धन्यवाद.

- अभिजीत

लेख, आवडला.
ज्यावर तुम्ही प्रेम करता ते तुम्ही करीत असाल तर त्यात जे सुख आणि आनंद आहे ते तुम्ही धनवान आणि विख्यात जरी असला तरी त्यात नाही.

हे अगदी पटण्यासारखे आहे. आनंद ही मनाची एक स्थिती आहे असे म्हणतात (हॅपीनेस इज ए स्टेट ऑफ माईंड). हवे ते काम करण्यात मिळणारा आनंद कधीही श्रेष्ठच. आणि असे काम जर पुरेसे पैसे मिळवून देत असले तर अधिकच चांगले.

लेखाच्या विषयाशी काहीसे अवांतर होईल, पण एक लेख वाचनात आला. यात आनंद आणि आवडत्या कामाचा कसलाही संबंध लावलेला नाही, अंतिमतः आनंद आणि पैसा यांचे एकमेकांशी नाते काय तेवढेच काय ते तपासले आहे, पैसा नक्की आनंददायक गोष्टी करण्याने आला का नाही याचा कसलाही संबंध लावलेला नाही.

हे खरं आहे की,कुस्ती खेळणं ही काही लोकांच्या दृष्टीने ग्रेट गोष्ट नसेलही पण मी जे काय करतो त्याचा मला अभिमान आहे.माझ्या आईवडीलानी माझ्या ह्या वेडाबद्दल त्याची कधीही उपयुक्तता विचारली नाही.
अगदी! कोणीही समुपदेशकसुद्धा या विचारांचा पुरस्कर्ता असेल.

कदाचीत तुम्ही श्रेष्टतमस्थानावर पोहचूं शकणार नसाल.पण ज्यावर तुम्ही प्रेम करता ते तुम्ही करीत असाल तर त्यात जे सुख आणि आनंद आहे ते तुम्ही धनवान आणि विख्यात जरी असला तरी त्यात नाही.
माणसाला एक महत्त्वाकांक्षा असली पाहिजे, आणि एकदा ती गोष्ट मिळाली आणि दुसरं काहीच ध्येय नसेल तर जगण्याला काय अर्थ रहाणार? त्यामुळे या मुद्द्यावर सर्किटकाकांशी सहमत.

तुमच्या जीवनप्रवासात इतकी हिरे मंडळी भेटली याचा आम्हाला किंचीत हेवा वाटतो. कार पुलींग [Car-pooling], फ्लाईंग कमर्शियल केलेच पाहीजे.
सहजरावांशी डब्बल सहमत. मलाही तुमचा हेवा वाटतो आम्हालाच सगळी कस्पटंच बरी भेटतात. (क्रूपया कोणीही हे वाक्य स्वतःवर ओढवून घेऊ नये.) आणि हो हो, आपली पृथ्वी वाचवण्यासाठी कार पुलिंग केलंच पाहिजे.

सामन्तकाका तुमचे लेख बरेचदा बोधप्रद असतात. अर्थात प्रत्येक लेख बोधप्रद असलाच पाहिजे हा आग्रह कशाला
"शेख करता है मस्जीद मे सजदे
उनका असर हो ये जरुरी तो नही"
बाकी यमुतैंशी सहमत.
अवांतरः कोणाच्याच पत्रिकेत पृथ्वी हा ग्रह का नसतो. जातकावर जर प्लुटो च्याही गुरुत्वाकर्षणाचा परिणाम होत असेल तर पृथ्वीच्या गुरुत्वाकर्षणाचाही होत असलाच पाहिजे

मुम्बैच्या उकाड्यातही अंगावर शिरशिरी आणणार्‍या थंडीची आठवण येऊन तुमचे गाल आरक्त होत असतील तर याचे आश्चर्य बाळगु नका. त्या उकाड्यातही अंगावर शिरशिरी आणणारी आठवण तुम्ही जवळ बाळगताय. त्या आठवणीला लाख सलाम

श्रम मेहनत ह्याला महत्व आहे. आपण काय करतोय ह्यापेक्षा आपण ते कसे करतोय ह्याला महत्व आहे. त्यातून आपल्याला मिळणारे समाधान हीच आपली कमाई असते.

http://kalekapil.blogspot.com/

तुम्ही श्रेष्टतमस्थानावर पोहचूं शकणार नसाल.पण ज्यावर तुम्ही प्रेम करता ते तुम्ही करीत असाल तर त्यात जे सुख आणि आनंद आहे ते तुम्ही धनवान आणि विख्यात जरी असला तरी त्यात नाही

+१,
आजच्या पिढीतल्या ( नव्हे सर्वच काळातल्या ) करियरीस्टीक ( मराठी शब्द ? ) पिढीच्या डोळ्यात झणझणीत अंजण घालणारे बोधपर वाक्य.
सहमत आहे ह्याच्याशी ...
ह्या "श्रेष्ठतमस्थानावर" पोहचण्याच्या शर्यतीत कित्येक जणांनी आपले जीवलग नकळतपणे आपल्यापासुन तोडले, आज ते कदाचित असतीलही टॉपवर पण तो आनंद वाटुन घ्यायला बरोबर कोणी असण्याची शक्यता कमी होत चाललेली आहे.
उत्तम लेख ...

छोटा डॉन
[ अपने अड्डे पे जरूर आना http://chhota-don.blogspot.com/ ]
बाकी अपनी किसी "गँग" के साथ सेटिंग नही है .....

डॉन्याशी १०००% सहमत

आपण एखादा विचार ;एखादी गोष्ट करतो किंवा करायचे टाळतो ते आनन्द मिळवणे किंवा वेदना टाळणे या दोन्ही साठीच

आजकाल एकमेकाच्या पुढे जाण्याच्या शर्यतीत आपण जीवनातल्या खुप मौल्यवान गोष्टी हरवुन जातो. मात्र ज्यावेळी थोडी उसंत विचार करण्यास मिळते त्यावेळी समाधाना एवजी मन उदास होते. तुम्ही साधी पण खुप आशयपुर्ण गोष्ट सांगितली आहे,त्याबद्दल धन्यवाद.
वेताळ

,कुस्ती खेळणं
हे खरच महत्वाचे आहे
जिवनात बर्‍याच कुस्त्या खेळाव्या लागतात.