पदर

प्रभू काका,

एक वेगळाच पदर लक्षात आला. संगोपन हा खराच अवघड प्रकार आहे.

द्वारकानाथ

प्रभूजी

हे भीषण आहे. कोणत्याही घरात घडू शकते.
मिपावरच्या पालकांना जागे करण्याचे काम असेच चालू राहू दे त.
तुमचे आभार कसे मानू?

http://kalekapil.blogspot.com/

पालकांचा अंकुश हवाच....
पण सगळ्यांच्या पालकांना हे माहीत कसे असणार ?
प्रभु आपण फार नाजुक विषय आटोपशीरपणे हाताळलाय आपले आभार.

- चिखलू

संजय अभ्यंकर
http://smabhyan.blogspot.com/

प्रभु साहेब.. एकाच लेखात किती गोष्टी सांगाल ...

सहज उपलब्ध होणारं पॉर्न, सोळा सतराव्या वर्षात वाटणार्‍या आकर्षणांची/प्रश्नांची पॉर्न मधुन मिळणारी उत्तरं आणि त्याचा झालेला विस्फोट ..यातली प्रातिनिधिकता खूप वास्तविक आहे. तुम्ही मराठीत हे विषय मांडताय याबद्दल धन्यवाद.

लैंगिक शिक्षण देणं हाच एक उपाय यावर आहे.
आता ते कसं द्यायचं हा सध्या मोठाच वादाचा मुद्दा आहे पण वादाच्या आडुन काहीही न करता शांत बसण्याची किंमत या बाबतीत खूप मोठी आहे.

अवांतर - 'दाम' आणि 'काम' या दोन मुलभूत गरजांचं शिक्षण आपल्या शालेय शिक्षणात नसते. व्यवहारी जगात हेच दोन प्रश्न प्रत्येका(की)ला सोडवावे लागतात. जितक्या लवकर आपण याबाबतीत सजग होउ तितकं चांगलं.

- अभिजीत

(प्रतिसाद कोरा आहे कारण शब्द फुटले नाहीयेत)

काय लिहू प्रतिसादात समजत नाहीये.
भयंकर आहे. बस्स!
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

अहो प्रभु सर ही तर फक्त सुरुवात आहे !! पॉर्न चा पसारा वाढतच जाणार आहे..
लोक पॉर्न ऍडिक्ट होत चालली आहेत्..मुव्हीज्,क्लीप्स्,एमएमएस्,,वेब कॅम्,सांगावे तितके प्रकार कमी..बर हा प्रकार मुले तर पाहतातच पण मुली सुध्दा हे प्रकार पाहण्यात मागे नाहित.
१)माझ्या एका मित्राच्या ओळखीच्याचा सायबर कॅफे होता(आता तो बंद झाला आहे)तिथे कोपर्‍यात एक कॉप्युटर होता..दोन मुली बर्‍याच वेळा त्या कॅफे मधे येत्...आणि तोच कोने वाला पिसी धरत्..कॅफेच्या बाहेर पडताना वेगळेच भाव चेहर्‍यावर असत !!!
मित्राला आधी वाटले असेल यांच्या कोणितरी बॉय फ्रेंड असेल ...करत असतील त्याच्या बरोबर चॅट्...पण त्या मुली नक्की काय बघतात हे त्याचे कुतुहल वाढले व एक दिवस त्याने त्या मुली येण्याच्या आधी सर्व हिस्ट्री क्लीयर करुन टाकली (इंटरनेट एक्स्प्लोररची)..व त्या मुली गेल्या नंतर हिस्ट्री चेक केली तर सापडल्या सर्व पॉर्न साईट्स !!!
२) हे वाचा :--http://maharashtratimes.indiatimes.com/articleshowpics/3478918.cms
आणि
३) हे ही वाचा :--http://maharashtratimes.indiatimes.com/articleshow/3402588.cms

वाचल्या नंतर परत त्या मुलाने (प्रभु सरांनी सांगितलेली केस)नक्की काय पाहिले असेल याचा अंदाजा सुध्दा लावण्याचा प्रयत्न करु नका !!!

तुम्हाला शीमेल ही काय भानगड असते ते माहित आहे काय?
काय प्रभु सर अहो नावातच उत्तर हाय !!

मदनबाण.....

हिंदुत्व हेच राष्ट्रीयत्व,धर्मांतर म्हणजेच राष्ट्रांतर.
बॅ.वि.दा.सावरकर

ही कथा कट्ट्यावर कथाकथनात झालेल्या अनेकापैकी एक होती हे डिसक्लेमर लिहीण्याचं विसरलात का ?
ही एक कथा असून "एक" कहाणी /कथा /किस्सा या स्वरुपात वाचावी. सरसकट निर्णयाप्रत येण्यासाठी सांख्यीकी विदा(?) म्हणून याचा उपयोग नाही.असा स्पष्ट खुलासा करावा
असो.

खरं सांगायचं तर आम्ही हे असे अनुभव वाचून घाबरून जातो.
असं आपल्या मुलाच्या/मुलीच्या बाबतीत व्हायला नको असं वाटत असतं.
एखादा अनुभव सांगितल्यावर जर आपण थोडे मार्गदर्शनपर लिहिलेत तर
माझ्यासारख्या गोंधळून गेलेल्या पालकांसाठी ती मोठीच मदत होईल.

रेवती

वाचून मला प्रखर वास्तवाची पुन्हा एकदा जाणीव झाली. मात्र पोर्न च्या उपलब्धतेबद्दल भयंकर आश्चर्य वाटले नाही. मीदेखील ८० च्या दशकात पौगंडावस्थेत होतो. " त्या काहीशा मागासलेल्या काळात जर इतके तर आताच्या इन्फोर्मेशन सुपरहायवे च्या काळात किती ?" याचे त्रैराशिक मी मांडू शकतो. त्यामुळे याचा प्रादुर्भाव प्रचंड असणार यात शंका नाही.

आता मी जे लिहीतो आहे ते थोडे संवेदनाविरहित वाटेल. ज्या मुलाची ही "केस" झाली त्याबद्दल मला एक प्रौढ माणूस म्हणून मला सहानुभूती वाटली. त्याला मदतीची गरज आहे हे निर्विवादपणे वाटाले. पण मी त्याच्या वयाच्या मुलाच्या दृष्टीने विचार करतो ; आणि तेव्हा माझ्या मनात काही शिव्यांसमवेत विचार येतो की, "साला अंड्यात आहे. असे काय वागतो ? सगळेच बघतात की. यानेच असे कशाला वागावयाचे ? यांच्यासारख्यामुळे आता हा पार्लर बंद होणार. थोडक्यात , दुसरे शोधणे आले !"

अर्थात असे म्हणणे चुकीचे , समस्येला नाकारणारे ठरेलच. पण ही गोष्ट शिल्लक रहाते की, पौगंडावस्थेतल्या मुलांना हे मार्ग उपलब्ध आहेत. आणि ते आज नाहीत. काही मुद्द्यांचा जास्त खोलवर परामर्श घेता येईल :

१. "बर्डस् अँड बीज्" : मुलांना नक्की कुठल्या वयात लैंगिक मामल्याची कल्पना द्यावी ? की त्यांना इतरांकडूनच हे मिळायला हवे ?
२. "पोर्न" : हा कठीण मामला आहे. थोडासा पुराच्या पाण्यासारखा - किंवा प्रदूषित हवेसारखा . म्हणजे ही गोष्ट अस्तित्वात आहे इतकेच नव्हे तर दारा-खिडक्यांच्या फटीतून ती आत शिरते आहे. तिला कसे थांबवायचे ? थांबविण्याच्या प्रयत्नात मुलांचा श्वास घुसमटेल का ? घुसमटण्याच्या भितीने मग आत येऊ द्यायचे का ? का युगानुयुगे जे होत आले आहे तेच : म्हणजे हे असे काही अस्तित्त्वात नाही असे समजणे ; आपल्या मुलांना त्याची बाधा होणार नाही असे समजणे आणि या आणि असल्या विश्वासाखाली जगत रहाणे.

(मला वाटते क्र. २ चा मुद्दा सर्वसाधारण पातळीवर नेऊन ठेवता येईल : पोर्न हा एक भाग झाला . व्यसने वगैरे इतर बाबीही यात येतील.)

३. सर्कीट यांनी मांडालेला मुद्दा : विदा : पोर्नमुळे बलात्कार कमी होत असतील असे मानायचे का ? (हाच प्रश्न वेश्याव्यवसायालाबद्दलही लागू होईल.) म्हणजे या घटकाने आपले सामाजिक पोत (सोशल फ्याब्रिक ) नक्की कसकसे बदलले आहे ? त्यात ज्याप्रमाणे वाईट असे काही आहे त्याप्रमाणे काही चांगले आहे का ? एक समुपदेशक म्हणून याचा विदा लेखकाला मिळाला का ?

कालाय तस्मै नम:..! दुसरं काय?

मी त्या आईच्या किंवा बहिणीच्या जागी असतो तर 'खिडकीतली आहेस का?' वगैरे भाषा वापरणार्‍या त्या मुलाला आधी बेदम मारला असता..! साला, पुढचं पुढे..!

प्रभूसर, दोन सणसणीत कानशीलात भडकावल्याने बरेचसे प्रश्न सुटतात असा माझा विश्वाश्व आहे..तेच सर्वात उत्तम समुपदेशन आहे! :)

साला, आम्ही आमच्या बापाच्या हातचा मरेस्तोवर मार खाल्ला. काय वाईट झालं आमचं? तेव्हा बाप मारायचा त्याचा राग यायचा पण तोच उपाय उत्तम होता/आहे असं आता वाटतं!

तात्या.

आमच्या इथं एका माणसाने सायबर कॅफे टाकला होता ,,,पण त्याचा कॅफे काही दिवसातच बंद पडणार हे आम्ही मित्रांनी तेव्हाच ओळखले होते कारण ..त्याने पॉर्न साईट बॅन करणारी सॉफ्टवेअर टाकली होती !!! कसा होणार बरं त्याचा धंदा??
शेवटी कॅफे बंद पडला !!!

मदनबाण.....

हिंदुत्व हेच राष्ट्रीयत्व,धर्मांतर म्हणजेच राष्ट्रांतर.
बॅ.वि.दा.सावरकर

मागचा शहाणा!
अनुभव वाचला. चर्चाही वाचली. दहा हजारात एक अनुभव असेल किंवा दहा लाखात! पण आहे हे निर्विवाद.
(आणि ज्याचे जळते त्यालाच कळते!)
त्या 'अमुक इतक्यातला एक' आपला पाल्य नसावा ही काळजी घेणे जरूरीचे आहे हा संदेश मिळाला.
आणि न जाणो, तसे झालेच तर ओळखायचे कसे? काय करायला हवे? या प्रश्नांची थोडी कल्पना आली हेही नसे थोडके!

प्रभूजी, अशी अपवादात्मक(?) उदाहरणे जरूर लिहित रहावे.

आता काय बोलावे या विचारात गढुन गेलेला ...

विचारात गढुन गेलेला SANDEEP

नक्की अडचणीची सुरवात कुठे आहे?

१. मुलाने पोर्न पाहीले?
२. आई-बहीनीला वाईट बोलला?
३. आई-बाबा नी मुलाला चांगल्या सवयी लावल्या नाहीत?
४. कि बेभान तारुण्य अडचण?

नाही, पुर्वी ही वाईट गोष्टी होत्या, भविष्यातही राहतील.
मुळ सुरवात कुठुन झाली? हे महत्वाचे.
उगाच लक्षणावर उपचार करण्यापेक्षा मुळ रोगाचा शोध कधीही चांगला.

प्रभुजी की जय हो

एक चांगला विषय पण तुम्ही जितकी समजता तितकी ही समस्या भयानक नाही असे मी तुमच्या वयाचा, ज्ञानाचा व अनुभवाचा आदर ठेवुन सांगु इच्छितो. तथाकथित साईटस जेव्हा नव्हत्या तेव्हा असे नव्हते का? होतेच की. व्हीसीआर वगैरे होते. तत्पुर्वी प्लेबॉय किंवा पिवळ्या वेष्टनाची पुस्तके गल्लोगल्ली मिळायची. आजही मिळतात. पुस्तके नव्हती तेव्हा चर्चा व्हायच्या. आजही तुम्ही नीट विचार करा केवळ एकाच वयोगटातले आणि एकाच लिंगाचे व्यक्ती एकत्र असतात तेव्हा काय ते अद्वैतवादावर गप्पा मारतात का? नाही. (घरी सज्जन असणारे कॉलेजातली पोरे लाईन न देणा-या पोरीबद्दल काय उद्गार काढतात हे ऐका किंवा आठवा.) अहो म्हातारे गेलेल्या अन तरणे येणा-या दिवसांबद्दल तर बायका 'गेलेल्या' दिवसांबद्दल बोलतात...

आज मिडीयामुळे इकडे बलात्कार तिकडे विनयभंग अशा बातम्या येत आहेत. पण न येणा-या बातम्या किती आहेत? तसेच जेव्हा मिडीया नव्हते तेव्हा काय हे नव्हते का? होतेच की. अन प्रत्येक घराघरातुन नातेवाईकांचा होणारा त्रास खास करुन ३ ते ८ वयोगटातील मुलांना आणि मुलींना? मागील शतकातील न्हाव्यांचे अन विधवांचे किस्से तर सुपरिचित आहेत. तेव्हा त्याबद्दल बोलायलाच नको.

पोर्न साईटवर बंदी घालुन काही होणार नाही. उलट समस्या वाढेल. निदान मृगजळ तर मृगजळ पाहु द्या... अहो मृगजळाने तहान भागत नाही हे कितीही खरे असले तरी आपल्याला तहान लागते की नाही हे मृगजळाने कळते तरी. काय झाले आहे की आपल्यावर असलेल्या पुर्वापार संस्काराने आपण काही गोष्टींकडे एका विशिष्ट चष्म्याने बघतो. तो चष्मा निधाला की सगळे स्वच्छ दिसते.

१०० मधे ५-१० असे असणारच. अहो काहीही माहीती नसणारे पण असतात की. चांगले द्विपदवीधर असतात. नंतर डॉक्टरचे खिसे भरतात. आपल्या देशात लैगिंक बाबींबद्दल चर्चा करणे हे तितकेसे प्रशस्त समजले जात नाही जरी त्यातील क्रियांचा प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्ष उल्लेख आपल्या नेहमीच्या बोलण्यात होत असतो. असो.

यावर अधिक लिहिणे हा आपल्या अधिकारात अधिक्षेप होतो. येथेच थांबतो.

आपलाच,
(माहितगार) नाना

काही दिवसांपुर्वी वडील मला म्हणाले "आज कालच्या पोरांना काय झालयं कळतच नाही. जावं त्याच्या घरी भिंतीवर रंगीत पेनाच्या रेघोट्या. तुमच्या वेळेस पेनं नव्हती का काय! पण एकदाही कधी तुम्ही भिंतीवर रेघोट्या नाही मारल्या. भिंती कश्या स्वच्छ होत्या. आता.........."
मी म्हणालो "इतर पोरांची गोष्ट सोडा. माझं पोरगं सव्वा वर्षाचं झालं नाही तर त्याच्या हातात पेन आहे. मी तिसरी पास होई पर्यंत मला पेन सोडा शिसपेन्सील मिळाली नव्हती. आपसुकच हातात पेन येई पर्यंत 'पेन फक्त कागदावर चालवावा, भिंतीवर नाही' येवढी अक्कल आली होती".
************************************
घरात एकदा टी-टाइम चर्चा करताना बहीण भडकून म्हणाली "काय गरज आहे सरकारला ड्रायव्हरचं वय बघण्याची? गाडी चालवता येते की नाही एवढंच पहावं आणि लायसन्स द्यावं."
तिला समजावता समजावता नाकी नऊ आले. बाई गं १८ वर्षाच्या आधीची वर्ष - १२ ते १६,१७ - पौगंडावस्थेची वर्षे असतात. या काळात स्त्री आणि पुरुषात बरेच शारीरीक आणि मानसीक बदल होत असतात. त्यातील एक मानसीक स्थित्यंतर म्हणजे हार्मोनल बदलांमुळे भावनांवर नियंत्रण न रहाणे. बर्‍याच प्रयत्नानंतर तिला समजलं योग्यवेळी हे बदल स्थिरावतात.
************************************
दोन्ही ठिकाणी बलप्रयोग कामाला नक्कीच येणार नाही. "१८ वर्षाच्या आत गाडीची चावी हातात घेतलीस तर फोडून काढेन!" या दटावणीनं काय होईल याची कल्पनाच केलेली बरी. हातात पेन घेणंही चुकीचं नाही आणि गाडी घेणंही. फक्त योग्य वेळ येई पर्यंत कळ न काढणं अवघड. दोघांसाठीही - पेन देणारा आणि घेणारा.
प्रभुसर तुम्ही म्हणालात पॉर्न ला सर्वाना केव्हाना केव्हा सामोरे जावे लागते. मी पण गेलोय. पण आधी ते एवढे सुलभ नव्हते, स्वस्त तर नव्हतेच नव्हते. यातच या समस्येचं उत्तर आहे. तुमच्या माझ्या बाबतीत ही योग्य वेळ अपोआपच पाळली गेली.
मला वाटतं पालक आणि पाल्य यांच्यातला सुसंवाद हेच यावरचं एकमेव उत्तर आहे. पाल्याला समजलं पाहिजे, आपल्याला का नाही म्हणताहेत. शिवाय अफाट उत्साहावरही नियंत्रण हवच. आणि सरांनी इथं तेच केलेलं आहे. हर्मोनल इंब्यालंस (आठवतं - अड्रेन्यालिन!) मुळं तयार झालेल्या आफाट उत्साहाला क्रिकेट आणि अभ्यासाच्या माध्यमातून वाट करून दिली. सर्कीट काका आठवतं का "अक्टिविजम".

पण पॉर्न हे तर केवळ निमित्त होते. स्वतःच्या घरातील स्त्रियांविषयी मुलाला आपुलकीची, आदराची भावना नव्हती, हे मूळ कारण, असे मला वाटते.
मुलगा मनोकायिक स्थित्यंतरातून (psycho-somatic trasition) जातो आहे. फक्त येवढंच पहायला हवं की हे परीणाम कायमस्वरूपी नसावेत.

महेश हतोळकर

सेफ्टी व्हॉल्व्ह खराब झाला, उघडत नसेल तर प्रेशर कुकरसुद्धा हवेत उडतो आणि त्याची जाणीव करुन देतो. इथे तर जिवंत माणूस आहे.

नैसर्गिक गोष्टींवर वाईट, खराब, समाजाच्या आरोग्यासाठी वाईट असे शिक्के मारून माणसाच्या मूळ इच्छा दाबून ठेवल्या की काय होणार? या मुलाच्या बाबतीत त्या दिवसाआधीपर्यंत त्याला कितपत शिक्षण दिलं होतं हा प्रश्न मला पडलाय. त्याला आधीच या गोष्टींची थोडी-फार कल्पना होती का, कोणत्या माध्यमातून मिळाली होती, घरी किती मुक्त वातावरण होतं हे प्रश्न तेवढेच महत्त्वाचे नाहीत का? किंवा उलटपक्षी दर दुसर्‍या घरात ही गोष्ट दिसते का हजारांमधे एक?
अर्थात विसुनानांचा मुद्दा, ज्याचं जळतं त्यालाच कळतं हेही मान्य आहे, पण मुळात आग लागण्याची वेळच का येते याचा विचार पालकांनी केला का? मुलाला त्याच्या आवडीच्या गोष्टी करण्यासाठी प्रोत्साहन दिलं, ठीक आहे; पण ते आधीच का झालं नाही? योग्य वयात अनेक गोष्टींची कल्पना पालकांनी का दिली नाही? आणि या योग्य गोष्टींमधे फक्त काम हा एकच मुद्दा नाही, तर अर्थ आणि स्वयंशासन या दोन गोष्टी येतात का?

घरातले वातावरण आणि नव्याने मिळालेली लैंगिक जाणिव-माहिती यामुळे अशी समस्या निर्माण होऊ शकते. नव्हे आपल्यातल्या अनेकांना सर्वप्रथम जेव्हा समजले की स्त्री-पुरुषांतले लैंगीक संबंध कसे असतात..वगैरे तेव्हा ते पचायला काही दिवस लागले असतील. त्या काळात या समाजात आपले स्थान एक नर किंवा मादी असे आहे की आज पर्यंत समजत होतो तसे आईचा मुलगा, आजीचा नातू इत्यादी आहे असे प्रश्न पडले असतील. ज्यांच्या घरात मोकळे वातावरण आहे किंवा ज्यांना सुबुद्ध मित्र-मैत्रिणी मिळाल्या त्यांच्या बाबतीत असा गोंधळलेला काळ बराच कमी आणि कमी तीव्रतेचा असणार.

वरील उदाहरणात सनातनी सोवळ्या घरातल्या मुलावर 'पावित्र्याचेच' संस्कार असणार. अश्या वेळी त्याचा झालेला गोंधळ अधिक तीव्र आणि जास्त काळ टिकणारा असणार.

पॉर्नोग्राफि हा एक पैलू आहे आणि त्यावर प्रतिसादांत मते आहेतच. पण अशी समस्या पौंगडावस्थेत पॉर्नोग्रफिच्या शिवायही निर्माण होते / होऊ शकते.

घरातले आपुलकिचे मोकळे वातावरण आणि चांगली संगत हाच मुख्य उपाय वाटतो.
(थोबाडित मारणे आणि समस्या दाबणे अथवा थोबाडित मारुन आपण समस्येला एक हात दूर लोटणे हे बरोबर वाटत नाही.)
-- लिखाळ.

सनातनी सोवळ्या घरातल्या मुलावर 'पावित्र्याचेच' संस्कार असणार. अश्या वेळी त्याचा झालेला गोंधळ अधिक तीव्र आणि जास्त काळ टिकणारा असणार....असं मला नाही वाटत...कारण की तुम्ही मुलाना कस वळण लावता ह्यावर मुलं किती परिपक्व असतात हे ठरतं...जसं "मी" म्हणतात की "मला वाटतं पालक आणि पाल्य यांच्यातला सुसंवाद हेच यावरचं एकमेव उत्तर आहे. पाल्याला समजलं पाहिजे, आपल्याला का नाही म्हणताहेत. शिवाय अफाट उत्साहावरही नियंत्रण हवच." ह्याचाच अर्थ वळण लावण आणि ते संवादातुन बरचसं आणि थोडं धाकातुनही. आमचं घर सनातनी होते पण आमचा काडीचाही गोंधळ नाही...उलट आम्ही ठरवलं की हे आपल क्षेत्र नाही आणि त्यापासुन पहिल्या पायरी आधीच लांब गेलो.

तात्या म्ह्मणतात तसे : "प्रभूसर, दोन सणसणीत कानशीलात भडकावल्याने बरेचसे प्रश्न सुटतात असा माझा विश्वास आहे..तेच सर्वात उत्तम समुपदेशन आहे!.." आपण तात्यांच्या बरोबर आहे. इकड तिकड न बघता दोन कानशिलात ठेऊन देणे हाच मार्ग, कारण जर मुलाला पॉर्न बघणं जमु शकतं/कळु शकत तर ते बघु नये हेही कळल पाहीजे तितकी मुलं मोठी असतात नक्की...

गट्ण्या म्हणतो तसं "उगाच नको त्या लोकांना मानवाधिकार दिल्याने फुकट डोक्याला त्रास होतो." एकदम सहमत....

एक निश्चित चांगला विषयावर चर्चा घडवुन आणल्याबद्दल प्रभुसरांचे आभार...

(अश्या बाबतीत मारकुटा) मुकुल...

विविध प्रतिसादांतले २००५ सालाचे उल्लेख, व मूळ लेखातील तीन वर्षं मागे असल्याचा उल्लेख समजला नाही.

अदिती, नाना चेंगट व महेश हतोळकर यांचे प्रतिसाद बहुतांशी पटले. योग्य वयात व टप्प्याटप्प्याने लैंगिक 'शिक्षण' मिळणे आवश्यक आहे. त्यातही प्रत्येक माणसाची प्रतिक्रिया वेगवेगळी असू शकते. मला स्वतःला बारा पूर्ण तेरा चालू, इयत्ता आठवी या वयात पुष्कळ मूलभूत गोष्टी समजल्या. एका शिकवणीच्या बाईंनी एका तासाला चित्रे वगैरे काढून व्यवस्थित माहिती दिली. त्यानंतर मला सगळ्या व्यवस्थेबद्दल साधारण कोणत्याही वैज्ञानिक गोष्टीबद्दल (उदा क्ष किरण कसे काम करतात) कळल्यावर वाटते तसेच 'अमेझिंग' वाटले होते. तर माझ्या शेजारी बसणार्‍या मुलीला आईवडिलांविषयी 'घाण' वाटायला लागले होते! प्रत्येकाचा दृष्टीकोन वेगळा. लहानपणापासून होणारे संस्कार महत्त्वाचे. जर ह्या सगळ्या गोष्टी बाजारू, घाण, वाईट, पापयुक्त वगैरे आहेत असे संस्कार झाले असतील तर लेखातल्या मुलाची प्रतिक्रिया झाली तशी होण्याची शक्यता आहे असे वाटते.

तुम्हाला शीमेल ही काय भानगड असते ते माहित आहे काय?

शीमेल म्हणजे धड पुरुष नाही ना स्त्री. ह्यात जनुकीय दोषामुळे काही स्त्रीची तर काही पुरुषाची जननेंद्रिये (अंडाशय, गर्भाशय, बाह्य जननेंद्रिये इ.) एकाच माणसात प्रकटतात. माणसाच्या तेवीस गुणसूत्रांपैकी एक जर एक्सवाय जोडी असेल तर तो पुरूष, एक्सएक्स असेल तर स्त्री हे सहसा आपल्याला माहित असते. जर गर्भधारणेच्या वेळेला अपघाताने, एक्सएक्सवाय असा चुकीचा तिढा त्या जागी आला तर शीमेल व तत्सम माणसे जन्मतात. इतर अनेक जन्मजात अपंगत्वांप्रमाणे हे एक. त्यांच्याविषयी घृणा वाटू नये, करुणा वाटावी.