कोल्हापुरी मिसळ......(फसलेला अनुभव)

माझा पण फडतरे मिसळीचा अनुभव असाच काहीसा आहे. माझ्या कोल्हापूरकर मित्राचा फडतरे मिसळीवरचा शेरा म्हणजे ती 'सपक' असते. सपक चा अर्थ थोडक्यात म्हणजे 'अगदीच मिळमिळीत'. :)
पुण्याचे पेशवे

मी ऐकलयं की फडतरे मिसळमध्ये 'साजुक तुपाची' तर्री घालतात म्हणे ?
असो, कधी खाण्याचा योग मात्र नाही आला.

आपला,
(रामनाथप्रेमी) टिंग्या ;)

अगदी थेट अस्साच अनुभव मला पुण्यात बेडेकर मिसळीचा आला. अर्धा-पाऊण तास तिष्ठत राहून शेवटी नंबर लागला. पण जी चिंच - गुळाची मिसळ समोर आली ती खाल्ल्यावर बेडेकर मिसळ हे नांव माझ्या, Eating Out, ह्या लिस्ट मधून कायमचे बाद झाले.

पण रिक्षावाल्या काकांच्या कृपेने का होइना 'कोल्हापुरी मिसळ' खायला मिळाली, हे ही नसे थोडके. :)

असे अनुभव वरचेवर लिहा

धन्यवाद

खालच्या खाली का नको कारण त्या खासगी असतात. मिसळ्पाव हे खालच्या गोष्टी करण्याचे व सान्गायचे स्थान नाही.

खालच्या खाली म्हणजे सखोल, खोली असलेले, अभ्यासपूर्वक!

म्हणजे काही खाजगी नई कई -- हेहे.

मिसळपाववर तुम्ही कोणत्याही विषयावर दिलखुलास गप्पा मारू शकता.

असे वरचेवर विचार करू नका दामले काका.

हघ्या

फडतरे मिसळीचा माझा अनुभव वेगळा आहे. मी जवळपास सहा महिन्यांपूर्वी, सकाळी साडेआठाच्या सुमारास, अर्धा तास रांगेत थांबून फ्डतरेंची मिसळ `चापली' होती. त्यानंतर, आजही, मुंबईत कुठेही मिसळ खाताना, त्या मिसळीच्या आठवणीने जिभेला पाणी सुटते. तेव्हा मी सकाळी कोल्हापुरात पाय ठेवताच रिक्षावाल्याला `फडतरे' एवढेच सांगितले, आणि रिक्शावाल्यानं तोंड भरून स्तुती करतच तिथपर्यंत नेऊन सोडले... पाठोपाठ तोही रांगेत उभा होता...
या चर्चेत ठाण्याच्या मामलेदारच्या मिसळीची नोंद झाली नाही, तर `मिसळ्पुराण' पूर्ण होणार नाही.

काटा किर्र् र्र ची मिसळ जितकी छान तितकाच तिथला मठ्ठा पा॑चट ! आताशा मी एक तत्व पाळतो, 'जिथे जी चीज फेमस आहे तीच खावी' अन्यथा निराशा पदरी येते..जेथे पाव-भाजी चा॑गली मिळते असा बोलबाला आहे तेथे जर पिझ्झा मागवाल तर पस्तावायचीच पाळी येते.बाकी उत्कृष्ठ मिसळ (हमखास) मिळण्याची ठिकाणे पाहा..
http://www.misalpav.com/node/683
(बर्‍याचदा पस्तावलेला) प्रसाद

नाशिकची रविवार पेठेतील लोकमान्यची मिसळही भन्नाट. आठवली तरी पाणी सुटते. कळकट असलेल्या या हॉटेलात मळकट कपड्यातला वेटर ग्लासमध्ये हात बुडवून समोर आणून ठेवतो. पण मिसळ समोर आली की या सगळ्याकडे दुर्लक्ष होतं. नव्हे करावंच लागतं. ती मिसळ खाताना ब्रह्मानंदी टाळी लागणं किंवा समाधी लागणं नावाचं जे काही घडतं ना, तसा काहीसा अनुभव येतो, असं माझं बुवा मत आहे. वगैरे.

गमत्या :
"रमापुरी गल्ली नं. ६ "

तुला राजारामपुरी गल्ली नं. ६ म्हनायच आहे का?

पुण्यात कोल्हापुरीच्या नावाखाली तिखट-जाळ असं कायबी खपवत्यात . जरा सांगा की त्यांनला, कोल्हापुरी हि एक 'चव' हाय..फकस्त तिखट खाणं म्हंजी कोल्हापुरी न्हवं..
ती ६ व्या गल्लीतली मिसळ मला बी आवडल्याली.. दही टाकुन.. अगायाया..लई भारी..

फार्फार वर्षांपूर्वी बालगंधर्वच्या पाठीमागे (त्याच कँपस्मधे) एक उपहारगृह होते. आता आहे की नाही माहीत नाही. तिथे बरीच गोड अशी 'मस्तानी' मिसळ मिळत असे. मिसळीतले डेझर्ट म्हणता येईल अशी नाजुक डिलिशियस चव असे. गफ्रेंसोबत जाण्यास उत्तम जागा होती ;)

तत्कालीण गफ्रेवंत असल्याने आनंदी (गोपाळ)

ओ हे रमापुरी नक्की कुठंय सांगा बघू. असं काही ठिकाण असल्याचं आठवत नाहिये.