१६ ऑगस्ट.

मान गये रामदासबापू!

लै भारी कविता...:)

अवांतर : सध्या मी विडंबनांना प्रतिसाद द्यायच बंद केले आहे परंतु जर कुणी विडंबनकार या कवितेचं विडंबन करणार असेल तर ते मी वाचण्यास व त्याला प्रतिसाद देण्यास उत्सुक आहे! :)

कविता लै भारी असे पुनश्च एकद म्हण्तो! जियो रामदासबापू....!
( काकूंना म्हणावं, उत्तमपैकी रगडा-पॅटीस तैय्यार ठेवा, तात्या येणार आहे!:) )

तात्या.

टाक पंचांगासकट टरफले
बापू म्हणाले.
बहुराष्ट्रीय कचराकुंडीत.
क्या बात है!!!

एकविस दिवस
चित्तशुद्धी उपोषण
करून या मेळघाटात.
बाविसाव्या दिवशी
काश्मीरी कॅक्ट्सचा काढा.
खरं आहे!!!!

काय खाजगी
काय सरकारी.
एकसष्ठ बासष्ठ करायला.
साठी झाली पुरेशी.
बापरे!! तुमच्या धैर्याची दाद देतो!!!
:)
मस्त, पुन्हा असंच येऊद्यात!!
नवीन फ्रेश हवा हवीहवीशी वाटते....

आवडले.

क्लास!

अफाट प्रकार आहे. आता विडंबन पाहुया!

अतिशय नेमके सुटसुटीत मार्मिक काव्य! खूप आवडले

-('मिसळ'लेला) ऋषिकेश

करंदीकरांच्या "आजचा दिवस साजरा करू दे" या विरूपिकेची आठवण आली. कवितेतील व्यंग जहरी आहे. मर्ढेकरांची प्रतिमा , चालू काळातील आर्थिक-राजकीय-सामाजिक कराल वास्तव , वर्तमानातील चित्रपट आणि इतर मनोरंजनातील घटकांचे छोटे छोटे फ्रॅगमेंटस यांचे कोलाज सिनिक , उपहासात्मक अशा रसायनात रंगविलेले आहे. वर्मस्थानावर प्रहार करणारी कविता.

जबरीच आहे काव्य !
--लिखाळ.

मला बरेच काही समजते असे मला अनेकदा वाटते हेच माझ्या असमंजसपणाचे निदर्शक आहे.

सद्य परिस्थितीवर फार छान भाष्य केले आहे आपण.

आणि प्रभावी कविता.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी