घरात भरल्या घुसले उंदीर
गणयंत्राच्या समोर बसले
ज्ञानपिपासू अधीर डोळे
चकाकत्या पडद्याला डसले
ज्ञानाची ती अपार विश्चे;
हवे हवे ते क्षणात वेचून
क्लिकक्लिकणारा उंदीर आणी-
थेट घरातच अवघे खेचून
गणक ऋषींच्या नव्या पिढीचे
उंदीर हेची बाप जहाले
माणूसघाणे, बधीर रोबो
घराघरांतून जन्मा आले.
-अविनाश ओगले
प्रतिक्रिया
25 Jul 2008 - 10:31 pm | सर्किट (not verified)
क्या बात है !
माणूसघाणे, बधीर रोबो
घराघरांतून जन्मा आले.
ह्यात "रोबो" हा शब्द इतका चपखल बसलाय! वा !
- सर्किट
25 Jul 2008 - 11:06 pm | बेसनलाडू
(सहमत)बेसनलाडू
26 Jul 2008 - 12:01 am | ३_१४ विक्षिप्त अदिती
आपली वाचक
अदिती
25 Jul 2008 - 11:35 pm | मुक्तसुनीत
- लगे रहो !! :-)
25 Jul 2008 - 11:48 pm | llपुण्याचे पेशवेll
अविनाश मर्ढेकर ! :-)
हेच म्हणत होतो मी पण. उत्तम कविता झालि आहे अविनाशशेठ.
पुण्याचे पेशवे
25 Jul 2008 - 11:48 pm | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
पिपात मेले ओल्या उंदीर माना पडल्या मुरगळल्याविण..... मर्ढेकरांची आठवण झाली.
ओगले साहेब, अजून येऊ द्या !!! अशाच नवकविता.
26 Jul 2008 - 12:50 am | चतुरंग
अविनाशशेठ, 'रोबो' पांगळा करुन गेला! उच्च!!
चतुरंग
26 Jul 2008 - 1:00 am | धनंजय
सुरुवातीला ज्ञानपिपासू, शेवटी बधीर...
("डसण्या" सुरुवातीलाच उंदरांच्या सुळसुळाटातला अपशकून दाखवला होता.)
मार्मिक कलाटणी! शब्दांची निवड नेमकी आणि प्रभावी वाटली.
26 Jul 2008 - 1:08 am | चित्रा
गणक ऋषींच्या नव्या पिढीचे
उंदीर हेची बाप जहाले
माणूसघाणे, बधीर रोबो
घराघरांतून जन्मा आले.
पटले!
26 Jul 2008 - 1:10 am | विसोबा खेचर
गणक ऋषींच्या नव्या पिढीचे
उंदीर हेची बाप जहाले
माणूसघाणे, बधीर रोबो
घराघरांतून जन्मा आले.
वा! क्या बात है.... :)
26 Jul 2008 - 1:23 am | प्राजु
माणूसघाणे, बधीर रोबो
घराघरांतून जन्मा आले.
वा! खरंच खूप सुंदर आहे कविता.
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/
26 Jul 2008 - 7:40 am | नंदन
कविता आणि भाष्य. अतिशय आवडली.
नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी
26 Jul 2008 - 10:52 pm | धोंडोपंत
वा पंत,
क्या बात है! सही.
धोंडोपंत
आम्हाला येथे भेट द्या http://dhondopant.blogspot.com
घोटवीन लाळ, ब्रह्मज्ञान्या हाती| मुक्ता आत्मस्थिती सांडवीन||
27 Jul 2008 - 4:51 pm | पंचम
अतिशय सुंदर
कविता मनापासुन आवडली
27 Jul 2008 - 5:00 pm | सहज
सुंदर नवकविता
:-)