अर्धवट राहीलेले प्रेम

वा!!! याला म्हणतात संक्षिप्त!!

ग्रो अ पेअर.

वरील फोटो (डाव्या कोपर्‍यातील छोटा) तुझाच असेल तर तू एकदम चिकनाचुपडा आहेस. कसलीच काळजी नसावी.

बाकी पोरीला आवडतोस असं ती म्हणालीय ना? घरचे मारतील एवढीच भीती आहे ना तिला ? झालं तर मग.

पुन्हा एकदा तो फोटो तुझाच असेल आणि ती तुझ्याएवढीच असेल तर तुम्ही दोघेही घरच्यांना घाबरण्याच्या वयात आहात असं दिसतंच आहे. तस्मात, फिकर नॉट. सध्या नुसतं आवडतंय त्यात आनंद बाळगावा.. बाकी सर्व यथायोग्य होईल. नाही झालं तरी एकूण सगळं ठीक होतच असतं. चिल अँड एन्जॉय. असलं वय परत मिळणार नाहीये..भावना समजून घेण्यात आत्ता वेळ वाया घालवू नये. आत्ता लाईनी माराव्यात. जमल्यास दोन तीन प्यारेलल लाईनीही माराव्यात.

भावना बिवना समजून घेणे / न समजून घेणे वगैरे घोळ पुढे करायचेच आहेत.. आत्ता नको.
:)

(मिपावर "काकांचा सल्ला" सदर सुरु करावयाचे असल्यास उत्सुक)- गवि

आयला हे विक्रम वेताळ टाईप वाटतंय, अवघड आहे, उत्तर द्या तर एक नाही द्या तर दोन.

''र १२ वीच्या वर्षभर मी पुन्हा कधी तिच्या शी बोलण्याचा प्रयत्न सुध्दा केला नाही.'' - बारावीला मार्कात काय फरक पडला का यानं, आणि वर्षभर संयम ठेवताय तर अजुन ३-४ वर्षे थांबा की का उगा विद्या सोडुन भावना वगैरेच्या मागं लाग्लाय. आणि बारावीत पोरगी असले धंदे करायला लागली, होय धंदेच, तुम्हाला प्रेम बिम वाटत असलं ना तरी ज्या आईबापानी तिला जन्म दिलाय आणि १७-१८ चि होईतोवर सभाळलंय ना त्यांच्या लेखी हे धंदेच असतात. तर काय पोरगी असले धंदे करायला लागली ना तर तिचे आई बाप तिला मारणारच, काय चुक न्हाई त्यात. अन ती पोरगी जर आई बापाच्या माराला घाबरत असेल तर संसार कशी करेल रे.

एक ल्क्षात घ्या ज्या टिवित काही बाही बघुन तुमाला हे प्रेम बिम सुचतयं ना त्याच टिवित तुमचा नि त्या पोरीचा बाप खप पंचायतीचे निकाल अन हॉनर किलिंगचे रिपोर्ट बघत असतो.

अरे कालेजात शिकायला जावं, विद्या मिळाली पाहिजे ती अशी नाय, कालेजात प्रेम जमलं नाय तर जग नपुंसक नाय समजत, होतात लग्नं नंतर सुद्धा आणि पोरं पण. एवढं डोक्यात जाउ देउ नये, नंतर हीच पोरगी बायको झाली ना मग याच भावनांचा वगैरे उपयोग करुन असलं झ्यागमॅटिक ब्लॅकमेल करेल ना की ** नको पण अटी आवर अशी वेळ येईल.

हममममम.... जवानी का जोश... :)
हे वय म्हण्जे फुल्ली फिल्मी.. (कविता करणे, भावना समजुन घेणे, प्रेमाचे अर्थ लावणे, शेरो-शयरी जमा करणे वगैरे वगैरे... ) सोळावं वरीस धोक्याचं... योग्य दिशा (पक्षी:बुद्धी) मिळाली तर रामदास.. नाही तर मग देवदास. ;)

बाकी चालु द्या..

तुला वाटतय तितकं काही भयंकर घडलं नाहीये...
अभ्यास कर... पुढे जाउन तोच कामाला येणारे....

+१ पिलियन रायडर

तुला वाटतय तितकं काही भयंकर घडलं नाहीये...
अभ्यास कर... पुढे जाउन तोच कामाला येणारे....
.........

आणि घडलं असलं तरी एक कर इथं धागे काढु नको, वरची मराठमोळा यांची सही वाच, ती समजली की माझी वाच. दोन्ही नाही समजल्या तर पिलियन रायडर काय म्हणाताहेत तेच ध्यानात ठेव. सध्या पुरतं एवढं बॉद्धिक पुरे तुला. अजुन त्रास कमी झाला नाही तर स्पाला व्यनि टाक.

वर जे २ काका कंपू आहेत त्यांचं थोडं थोडं ऐका...बाकी परिस्थिती बिकट वगैरे अजिबातच नाहीये .

अभ्यास करा आणि नोकरी धंद्याचे बघा.

ह्या वयात स्वतःच्या पायावर उभे रहायचे सोडून असले धंदे कसे काय सुचतत लोकांना काय माहिती ?

आमच्या एका दिड शहाण्या मित्राला तर स्वतःला मैत्रिण नाही ह्यात इतका अपमान वाटायचा की काय सांगु. शेवटी 'उद्या पोरगी पटली तर स्वतःच्या पैशानी चहा पाजायची लायकी आहे का?' असे त्यांच्या मोठ्या बंधुराजांनी विचारले तेंव्हा अक्कल आली.

काका, का का असे छळताय त्या 'पाडसा'ला.....???

१२ वी च्या आगे मागे होणारं 'खरं प्रेम' कधी केलं नाही का काय तुम्ही कोणी? हल्लीच कुणाचा तरी लेख वाचला होता त्यात अशा पौगुंद वयात ( सौजन्य सांगाय पायजेत व्हय?) सल्ले मागितले जातात ते 'खुंटी' बळकट करण्यासाठी.

'बरोबर म्हणणाराच फक्त सक्खा आणि बाकी सगळे लावतात तुक्का' असे असते सगळे.

तू उत्तर नाही दिलेस तेच बरोबर केलेस. तिला तुझ्या भावना आल्यात लक्षात. सो डोन्ट वरी. कॉले़ज पूर्ण करा आणि मज्जा करा.

एकदा बंड्या धावत धावत एका एका मठात जातो तिथे सात चटयांवर सात साधु बसलेले असतात . . . . . .

बंड्या : महाराज . . . एकही पोरगी पटत नाही . . . काय करु तेवढ सांगा हो . . . . . . .

.

.

.

.

.

.

ज्येष्ठ साधु (आपल्या सहकार्यांना) : आणखी एक चटई आणा रे या बंड्यासाठी . . . . . . . . . .

नाही
पण तुला बंड्या म्हणून कुठल्यातरी मुलीने खरड लिहिलेली मी वाचली होती :D

©º°¨¨°º© चोरा ©º°¨¨°º©

प्रेम करा अभ्यास करा जे जेव्हा व्हायचे ते तेव्हाच होणार बाकी चालूद्या एन्जॉय करा.

आपण घेतलेले निर्णय चुक की बरोबर हे जेंव्हा दुसर्‍यांना विचारावे लागणार नाही, तेंव्हा समजायचे आपण प्रेम करण्यास योग्य आहोत ... बस्स ..स्वतावर विश्वास असणारी माणसेच प्रेम करु शकतात... नाहि तर ती स्वताची आणि पुढच्याची निव्वळ फसवणुक असते...

१२ वीच्या शेवटच्या दिवशी पुन्हा तिच्याशी बोलण्यासाठी गेलो
कोणी सांगितलेत हे नसते उद्योग?
आणि पेपर कसे गेलेत? पुढच्या अ‍ॅडमिशाची चिंता करायची तर असलं काहीतरी.......
चांगली नोकरी (व्यवसाय) केलीस तर छोकरी येते बरोबर.
हे असलं काही वाचल्/ऐकलं ना की मला माझ्या मुलाची चिंताच वाटते.
हलके घेणे.;)

हे घ्या. रडू नका.

अनेक शुभेच्छा.

आनंद वाटून घ्या. ते पटणेही रम्य आणि न पटल्याची हुरहुरही रम्यच!

पुढे पक्के पटल्यावर "आज भाजी आणायला का विसरला?" आणि "मुलाने नवा कंप्यूटर मागितला आहे, पैशाची सोय करा..." या गोडगोड कॉलेजवयीन दुखण्याबाबत स्मृतिरंजन कराल (आमच्यासारखे).