गड्डा यात्रा - काठ्यांचे फोटो

सुंदर फोटो..
रांगोळीतील मोर फार आवडले. :)

सुरेख हर्षद.
पहिल्यांदाच अश्या यात्रेचे फोटोरुपी का होईना दर्शन झालं.

हार- मोराच्या रांगोळ्या - विड्याची पाने - फेटेवाले गावकरी काय मजा वाटते पहायला. (अर्थात मी पहील्यांदाच पहाते आहे)
खरच शब्द नाहीत.

सुरेख फोटो आणी वर्णन देखील

छान फोटो!

>सोलापुर शहरात एकुन ६८ ठिकाणी शिवलिंगांची स्थापना केलेली आहे, त्या सर्व ठिकाणी या काठ्या नेउन आणण्याची परंपरा आहे. संक्रांतीच्या दिवशी या काठ्यांचे व श्रीसिद्धेश्वराचे लग्न लावले जाते

एकंदर किती काठ्या असल्या पाहीजेत व त्या कशाचे प्रतिक आहे?

श्री. सिद्धेरामेश्वरांबद्दल, बाराबंदी अजुन काही प्रथा व अजुन माहीती जमल्यास द्या.

सुंदर. बर्‍याच दिवसांनी रूमाल बांधलेले लोक पाहीले. पारंपारीक बाराबंदी तर खासच. :)
धन्यवाद हर्षद.
(वैशिष्ठ्य हा शब्दातला "वै" V+a+i या क्रमाने टाईप करून आणता येईल. तुम्ही तो "वॅ" असा टाईपला आहे चुकून)

ही यात्रा प्रत्यक्ष तिथे जाउनच बघायला पाहीजे.

खूपच सुंदर फोटो

खुप छान फोटो अनि वर्णन पन
इथे टाकलयाब्द्दल धन्यवाद
गड्ड्याची यात्रा पाहिली होती पन हे काठ्यान्चे आज पहिल्यान्दाच पाह्ते
आवडली काठीची वरात, रान्गोळ्या,फेटेवाले सर्व

वेगळाच प्रकार आहे. फोटो मुळे कल्पना आली आकाराची, पोशाखाची आणि एकंदरीत वातावरणाची...
गड्डा यात्रा आणि काठ्यांची माहिती दिल्याबद्दल धन्यवाद...

एकदा आवर्जून भेट द्यायला हवी सोलापूरला यात्रेच्या वेळी..

फोटो बघुन धन्यता लाभली ,सोलापुरला जवळच अस कोणी नाही नाहीतर प्रत्यक्ष बघायला मिळाले असते पण तुमच्यामुळे अप्रत्यक्षरित्या का होइना गड्डा यात्रा पहण्यास मिळाली ,पुन्हा एकदा धन्यवाद!

येक नंबर .. मज्जा आलि

उत्सुकता आहे...
पुढच्या वेळी जमले तर पाहु...

आवर्जुन फोटो टाकल्याबदल मनःपुर्वक धन्यवाद.

सुरेख आले आहेत फोटो, तसेत त्याखालील माहिती देखील उत्तम.

मस्त फोटो!मस्त माहिती!!

काटी न घाँगडं घिऊन्द्या की रं,
मला बी जत्रंला यिऊन्द्या की.......

दिवसाची सुरवात देव दर्शनाने झाली .
रंगीबेरंगी प्रफुल्लीत करणारे फोटो पाहून मन टवटवीत झाले .
प्रत्यक्ष जत्रेचा मौहोल अजूनच न्यारा असेल .

बरीच वर्षे झाली गड्ड्याची यात्रा बघुन. आज या धाग्याच्या निमित्तानं जुन्या आठवणी जाग्या झाल्या. धन्यवाद!

मस्त! पहिल्यांदाच पाहिले.
कोकणातील तरंगाची यात्रा असते, तसे काहीसे काठ्या हा प्रकार असावा असे वाटते.

हर्षू, खासच आहेत रे फोटो! अगदी दक्षिण कसब्यातून काठया पहातोय असं वाटलं!
गणपा, या एकूण सात काठ्या असतात. पहिली लिंगायत समाजाची हिरेहब्बू यांची मानाची काठी. मग सोनार, कुंभार अशा इतर सगळ्यांच्या मिळून एकूण सात.
श्री सिद्धरामेश्वर हे योगी, तपस्वी होते. ते अतिशय रूपवान, तेजस्वी दिसत. त्यांच्या एका कुंभार भक्ताची कन्या त्यांच्यावर भाळली आणि त्यांच्याशी विवाह करण्याची तिनं इच्छा व्यक्त केली. पण सिद्धरामेश्वरांनी आपण योगी असल्यानं गृहस्थाश्रम आपल्याला वर्ज्य आहे असं तिला समजावलं. पण तीही निश्चयाची पक्की होती, तिनं मनोमन सिद्धरामेश्वरांना आपला पती मानून इतर कुणाशीही विवाह करणार नाही, असं आपल्या पित्याला सांगितलं. यावर उपाय म्हणून सिद्धरामेश्वरांनी आपला नंदीध्वज तिला दिला व याच्याशी तू विवाह कर असं सांगितलं. तिनं त्याप्रमाणे सिद्धरामेश्वरांच्या नंदीध्वजाशी विवाह केला आणि त्यानंतर होमकुंडात स्वत:ची आहुती दिली. या विवाहाचं प्रतिक म्हणून आजही संक्रांतीच्या दिवशी सिद्धेश्वर मंदिरात या काठ्या आणि नंदीध्वज यांचा विवाह अगदी थाटामाटात, विधिपूर्वक संपन्न होतो आणि निम्म्याहून अधिक सोलापूरकर अगदी घरचं लग्न असल्यासारखे नटूनथटून या लग्नाला उपस्थित रहातात.
भोगीदिवशी ६८ ज्योतिर्लिंगांना तेल लावण्याचा कार्यक्रम होतो, संक्रांतीदिवशी लग्न आणि किंक्रांतीला होम. होमादिवशी साडीचोळी अर्पण केली जाते भक्तांकडून कुंभारकन्येला. काठ्या या त्या कन्येचं प्रतिक. त्यांचा विवाह नंदीध्वजाशी होतो.
या काठ्या इतक्या जड आणि उंच असतात, की त्या चालवायची प्रॆक्टीस केली जाते जवळजवळ महिनाभर आधीपासून, जशी गणपतीत लेझिमची करतो तशी. कारण ती काठी झुकून चालत नाही! उंची पण एवढी असते, की एक आठवडाभर रोडक्रॊस केबल काढून ठेवाव्या लागतात वीज आणि फोनवाल्यांना. त्यामुळे त्या मार्गावरचे फोन बंद रहातात, पण तेव्हा कुणी कुरकुर नाही करत! [अर्थात, आता तर मोबाइल आले, पण आम्ही जेव्हा तिथे होतो, तेव्हा एरवी फोन बंद झाला अर्ध्या तासासाठी, तरी ओरडणारे लोक तब्बल आठवडाभर काहीही तक्रार करायचे नाहीत!]
बरं, ती मिरवणूक काही तास-दोन तासांची नसते, जवळजवळ अर्धा दिवस जातो त्यात, कारण घरोघरी दारात थांबवून त्या काठ्यांची पूजा केली जाते, नवसाचे खोबरं-लिंबू यांचे हार घातले जातात. आणि विशेष म्हणजे सोलापुरातील सगळ्या जातिधर्माचे लोक या सोहळ्यात सामील असतात! पारंपारिक बाराबंदी, फेटे घालून अनवाणी पायांनी सगळ्या वयातली मुलं-माणसं लगबगीनं काठी धरण्यासाठी धावत असतात! तोही मोठा मान असतो! आणि मग या विवाहानिमित्त यात्रा भरते मस्तपैकी भली मोठी. माझ्या बंधुराजानं फोटो दिलेच आहेत दोन दुव्यांमधे. मी मला आठवली तेवढी माहिती दिली.

खुपच छान !
एक अतिशय सुंदर यात्रेचे सुख पदरी पाडले बघा तुम्ही आमच्या.

सर्व फोटो आनि लेख मनापासुन आवडले.

एकदा अनुभव घेतला पाहीजे. वेगवेगळ्या स्पर्धांच्या निमीत्ताने सोलापुरला जाणे व्हायचे. आता या निमीत्ताने जायला पाहीजे.

धन्यवाद हर्षद,
फोटो टाकल्याबदल मनःपुर्वक धन्यवाद
एक सोलापुरकर म्हनुन खुप अभिमान आहे या परपरेचा.
सर्व मिपा कराना पुढच्या वर्षीचं जत्रंच जाहीर आमंत्रण.....

सुरेख आले आहेत फोटो . मस्तं माहिती.