अनिवासी मोलकरीण

मिपावरील आधीची 'टिपिकल' विडंबने नि बरेचदा त्यातल्या कैच्या कै छाप आचरटपणाला मिळणारे आंधळे उत्तेजन हे निराशावादी चित्र तुमच्या अशा सुंदर विडंबनांमुळे मागे पडू लागलेय,याचे बरे वाटते आहे. विडंबनही गेय आणि सहज उतरले आहे.आणि मुळात मोलकरिणीचे नि तिच्या गंभीर आर्थिक व सामाजिक स्थितीचे जे चित्रण तुम्ही विडंबनासारख्या माध्यमातून घडवले आहे,त्याने अधिक संतोष वाटला.
(संतुष्ट)बेसनलाडू

अजून काय लिहू !

वा! छानच आहे हो

अनिवासी मोलकरणीची कोंडी मनाला भिडली,
दूरदेशातच नव्हे तर अगदी मुंबईतही कोकणातून घरकामासाठी ,मुलांना सांभाळायला '२४ तासांची बाई' म्हणून राहिलेल्या १३/१४ वर्षांच्या मुली पाहिल्या की बाल्य आणि तारुण्याच्या सीमारेषेवरच्या त्या मुलींना असे घरापासून दूर राहिलेले पाहून कुठेतरी आत तुटतं, काही जण त्यांना घरातल्यासारखे वागवतातही तर काही जण त्या म्हणजे एक यंत्र आहेत,जणू रोबोच! असे ही वागवतात.. अशा मेड आणि त्यांच्या मालकिणी आठवल्या आणि खिन्न झाले.
स्वाती

अर्थात, लेखक त्याचा खुलासा करतीलच.
ही स्वतंत्र रचना वाटते. फक्त एखाद्या गाण्याच्या चालीवर ती केली आहे म्हणून ते विडंबन ठरेल, असे नाही.
रचना चांगली जमली आहे हे निश्चित.

अमेरिकेत?

मी तर लैच पुढारलेलं समजत होतो त्यांना.
असो. मूळ कविता/गाणं माहित नाही. तरीही अर्थाच्या दृष्टीनं हे लेखन आवडलं. मनाला भिडलं.
(मी स्वतः मिपा वर विडंबनं फारसं वाचत नाही. कारण त्यात मला रस नाही.
पण मला रस नाही म्हणून "ती गोष्ट आचरट आह" असं म्हणणही मला आवडत नाही.
फार तर एवढच म्हणु शकतो "विडंबन प्रकार मी स्वतः वाचत नाही. मात्र ही कविता आवडली."(अर्थात ही त्या अर्थानं विडंबन नाहीच.)

....
.....
वैयक्तिक मत!
)

आपलाच,
मनोबा

खरंच मनाला भिडणारी कविता केली आहे.

आपल्या पदरी कुणी जरी नौकर म्हणून असला तर त्याच्याकडून रितीने जे काही असेल ते काम जरूर करून घ्यावे परंतु त्यातदेखील 'माणूसकी'चा अँगल हा हवाच! त्याला/तिला 'ढोर' समजू नये!

तात्या.

मोलाने काम करुन घेणे म्हणजे गुलामगिरी नव्हे ह्याची जाणीव असलीच पाहिजे!

चतुरंग

कविता मोलकरणीचे मनातील विचार अधोरेखित करणारी असली तरी आपण बहुतांशी 'नोकरदार' वर्गही थोड्याफार प्रमाणात ह्याच अनुभवातून जात असतो. आपला बॉस, मॅनेजर जो कोणी असेल तोही आपल्याला दिलेल्या वेतनाच्या मोबदल्यात 'पिळून' काढीत असतो. 'मालक' आणि 'नोकर' हे नातेच असे आहे.

गेय हे चांगले, अर्थपूर्ण हे खास.