म्हणी..

शेवटची म्हण आवडली! ;)

जिथे जिथे फुकट तिथे हे कुटुंबासकट.

डाळ भात लोन्चं, कोन नाय कोन्चं.

बनी तो बनी नही तो अब्दुल घनी.

एकदम बोले तो एकदम सही !!!!!!!

च्यामारी लयेच भारी ना भौ............................

साख्रेरेच खानार त्याला डायबेटीस होनार................

असेच अजुन होऊन जाउ द्या

______________________________________

चड्डित नाई गु........आणि ईथ हागु कि तिथ हागु

घ्या एकदमच लफ॑गेगिरी.................

___________________________

२ ते ४ म्हणी सर्वोत्तम
(कशाला सांगू की त्य दिसत नाहीयेत ;) )

उंदराला सापडलं हळकुंड
ठेवु कुडं अन नेउ कुडं

काखेत लपवता नि गावाला गंडवता...

संडास मालकाचे आणि रुबाब भंग्याचा.
मी नाही त्यातली नि कडी लावा आतली.
टिंगल केल्याशिवाय कुणी शिंगल पाजत नाय. =))

कोणाला कशाच न् बोडकीला केसाचं.

दिवसभर तर्राट अन कधीच नाय घर्रात.
ढवळ्याशेजारी बांधला पवळ्या, वाण ना गुण ढवळ्याच....

दुसर्‍यानं खाल्लं ते शेण, आपण खाल्लं तर श्रावणी !

एक से एक, लै भारी!!!

वांझोटीला झालं प्वॉर आणि मुके घेवुन केल ठार.

भिकेत कावळा हागला.

टांगा पलटी ..घोडे फरार!
ओके में थँक्यू.
वाघ पडला बावी नि माकड ** दावी

नेत्राची खुशी आणि ** उपाशी

दिसे ना मुसळ डोळ्यात आपल्या
दुज्या नेत्री कुसळ शोधी |
झाकलेलीच राहो मुठ ती
आहे सव्वा लाखाची |
परोपकार करण्या साठी
ठेवी तुळशीपत्र हलवाया घरी |
आयजीच्या जीवावर बायजी उधार
म्हणू नका हो काढून खोडी |
देवळाच्या पेटीत टाकतो
लॉकर मधल्या कोर्‍या नोटा |
दाम करी काम जाण तू
महामंत्र हा नसे खोटा |
आहे मी पाषाण खरा पण
लोका सांगेन ब्रम्हज्ञान |
आधी कळस , मग पाया
पोकळ वाशाची भलतीच शान |
पूर्णत्वाचे आम्हा वावडे
हत्ती जाउन शेपुट उरले |
सांगू किती? शिकवू किती?
कुत्र्याचे शेपुट .. वाकडे ते वाकडेच |