प्रारब्ध

राहिले लाख प्रश्न मागे, लाख आली उत्तरे
उत्तरे आली जयांची, प्रश्न ते नव्हतेच माझे !

मस्त आहे

(रडक्या कविता न आवडणारा) चेतन :''(

गाली लाल-रक्तिमेचे प्रारब्धही नव्हतेच माझे !

ही ओळ एकदम छान. कवितापण चांगली.

-(रडक्या कविता वाचु न शकणारा) आनंदयात्री

गझल छान आहे परंतु,

एवढी रडले सख्या मी, आसूही रक्ताळले

ही ओळ बाकी कैच्या कैच आहे! छ्या...! :)

तात्या.

मी संदीप,एक वाचक

आजही डोळयांत माझ्या, स्फुंदते हासू तुझे रे
पण तुझ्या डोळ्यांत होते, चित्र ते नव्हतेच माझे !

छान ! स्फुंदणारं हसु...क्या बात है!

हाय ! अता जाऊ कुठे रे फाटक्या ह्रुदयासवे ?
गुंतले मम प्राण जेथे-तव ह्रुदय-नव्हतेच माझे !

आईग्ग!
नका हो असलं काही लिहू....काळजाच्या कोपर्‍यात दडवलेली दु:खं उसळ्या मारुन डोळ्यात तरंगायला लागतात..

च्छ्या: पार काळीज पिळवटून काढलंय बॉ....

- (हळवा) ध मा ल.

राहिले लाख प्रश्न मागे, लाख आली उत्तरे
उत्तरे आली जयांची, प्रश्न ते नव्हतेच माझे !
व्वा !!!!!

(योग्य उत्तराच्या शोधात)
मदनबाण.....

एवढी रडले सख्या मी, आसूही रक्ताळले

आईशप्पथ , एवढे दु:ख !!! डोळ्यातून रक्त येईपर्यत ? :?
एवढी रडले सख्या मी, आसूही वाळून गेले किन्वा तत्सम .. लिहीले असते तर.. जरा हलके वाटले असते.
-- पक्या