माझ्या 'गोव्या'च्या पुडीत

हा हा हा .. मस्त..
गोव्याच्या पुडीत, दाढेमागचा चंद्र वगैरे मस्तच :)

घ्यावा जीवाचा जोगवा,
सारी उघडली दारे.

अम्म्ह !!

माझ्या संभाजी बिडीत,
झाले केवड्याचे श्वास,
फुले मेंदूत मोगरा,
दिवेलागणीचे भास,

हे एकदमच रापचिक! ढिंगच्याक! ;)

(माणिकचंद)चतुरंग

नसानसातून जणू ,
ब्रम्ह फुगडी खेळते.

काटा कविता रे.......

-प्रभो घोडावत

माझ्या मनाच्या मातीत,
फुले तंबाखूचे मळे,
झाले आभाळ चुन्याचे,
दाढेआड चंद्र खेळे

माज्यासाठी पन थोडी घे अन् वाईच चुना जास्त टाक :)

अडगळशेठ,
एकदम ज ह ब ह र्‍या हा कविता..
काय वर्णन केले आहे.. हा हा हा..
अजून येऊ दे..
(साधा पान कत्री सुपारी इलाईची खुषबू )केशवसुमार

माझ्या फेणीच्या ग्लासात
गडे स्वर्गीचे अमृत,
पुढे बाईच्या आशेने
सार्‍या-बेवड्यांचे हात||

संगमनेरहून जातायेता दिसणारी दोन सुवचने आठवली.

• नव्या नवरीला सांगायला लाजू नको मर्दा,
  तुझ्या इतकाच प्यारा मला गाय छाप जर्दा.

• खरा मर्द गडी, ओढतो बुलेट विडी.

मी चुकून माझ्या 'माव्याच्या' पुडीत वाचले... पण कविता संपुर्ण वाचल्यावर एकंदर काही फरक पडला नाही हे लक्षात आले.. लगे रहो :-)

जबरी विडम्बन ! लगे रहो अडगळ भाई ! ! !

माझ्या एकशेवीस-तीनशेत
खोल दरियाचा भास
धूलीवंदनाचा दिस नाही आज
झाली मोठी पंचाईत.

माझ्या गुटख्याच्या पुडीत
रात्र सकाळी जागते
पोखरून हे शरीर
वर व्याजही मागते

एक दोनच बिडीत
लागे केवढी ती धाप
घर निघाले मोडीत
दुरावले मायबाप

गेले आयुष्य मातीत
पान-तंबाखूचे ठेले
झाले लिंपण चुन्याचे,
दाढेआड दु:ख गळे.

वीसा-वीसाच्या नोटेत
वाहे वारूणीचा वारू
कुठे भागली तहान
आता कुणा हाक मारु?

गेला जन्म हा बुडीत
बसे काळजाला मार
कसा छातीचा रोग हा
रया बिघडली पार

किती सांगू, कुणा कुणा
अरे नको रे व्यसने
काही क्षणांचे हे वेड
उधळून टाकी जिणे

श्री. अडगळ,

विडंबन फार आवडले.

जबरा !

काटा किर्र रापचीक

विडंबन छानच ...तंबाखु किमान एक महिनाभर मुखात न पडल्याचा परिणाम...
पण बरच आहे...व्यसनापरी व्यसन पण सुटेल आणि चांगलं विडंबन पण वाचयला मिळेल...

लोभ आहेच ...वाढत रहावा,
----------------------------------------
आपला कृपाभिलाषी
महाबळ

विडंबन छानच ...तंबाखु किमान एक महिनाभर मुखात न पडल्याचा परिणाम...
पण बरच आहे...व्यसनापरी व्यसन पण सुटेल आणि चांगलं विडंबन पण वाचयला मिळेल...

लोभ आहेच ...वाढत रहावा,
----------------------------------------
आपला कृपाभिलाषी
महाबळ

माझ्या जगत्या कुडीत,
आले माहेराला सारे,
घ्यावा जीवाचा जोगवा,
सारी उघडली दारे.

अडगळ आणि बहुगुणी दोघांचीही विडंबनं झक्कास!

छान विडंबन.