चिपाड

आंद्याशेठ छोटेखानी कथा, दुपारचा तो अख्खा प्रसंग डोळ्या जिवंत केलायत पण शेवट मनाला चटका लावुन गेला.

आंद्या, काय लिहिलयस.. एकदम झक्कास..
सगळा प्रसंग डोळ्यासमोर झाल्यासारखे वाटत आहे.
तु छोटे लिहितोस, पण जबरा लिहितोस.

--टुकुल

चित्रदर्शी लेखन. एका मोठ्या कथेतला एक छोटा तुकडा वाटु शकेल असा. लिहा, मोठी कथा लिहा आनंदयात्रीजी.

भारी आहे...

binarybandya™

मस्त लिहलयसं (पण चटका लावणार)

पुलेशु

चेतन

काय लिवलय, क्षणभर स्वतःची बोटं चरख्यात पिळुन निघावी अश्या वेदना झाल्या...

१ नंबर...

आम्ही हिंदूत्ववादी !! आमची शाखा कुठेही नाही..

संजय अभ्यंकर
http://smabhyan.blogspot.com/

का रे लिहितोस. तू अगदी वैट्ट आहेस
शान्त असलेला जीव उगाच ढवळला जातो. अन कामातले लक्ष विरून जाते.

मस्त....

--प्रभो
-----------------------------------------------------------------------
काय सांगावे स्वतः विषयी,आहात तुम्ही सूज्ञ !! एका सारखे एकच आम्ही,बाकी सगळे शून्य !!
प्रभोवाणी

चटका लागला जीवाला.. !!

--

मेघवेडा

आम्हाला अजून कुणाच्या खरडवहीत किंवा खरडफळ्यावर खरडायची अनुमती नाही. आम्ही काय करावे बरे?

..................

सुटसुटीत आणी छान कथा.

©º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
आमचे राज्य

आई ग! कसलं जबरदस्त लिहिलयं.

आनंदराव वाचताना सुरातीला अस होतं बगा

शेवटाल रघ्याची बोट अन माझ काळीज....न्हाइ... न्हाइ ...या म्होर न्हाइ लिवत आता
***************************************************
दुरितांचे तिमीर जोवो/विश्व स्वधर्मसुर्ये पाहो/जो जें वाछील तो तें लाहो/प्राणिजात/

आवडली कथा....!

उन आणि रसवंतीचं वर्णन भारी.

-दिलीप बिरुटे

आंद्या मस्त लिहलं आहेस रे...असाच लिहीत रहा. :)

मदनबाण.....

At the touch of love everyone becomes a poet.
Plato

श्री यात्री चटका लावणार्‍या या लघुकथेत उत्तम वातावरणनिर्मिती केली आहे. परंतु लघुकथा लिहितांना कमी शब्दात हे जमायला हवे. सुरुवातीला एखादे रुंद कथानक समोर येणार आहे असे वाटते आणि मग कथेला गुंडाळल्यासारखे वाटते. रघ्याचे भावविश्व रसरशीत आहे चिपाडाप्रमाणे नाही, 'तिला' फक्त चिपाडच दिसले अशी सगळी कथाव्यवस्था सशक्त आहे. थोडेसे पसरवून मांडावे अशी विनंती.

दुमडलेली चिठ्ठी, कंगव्यात आडकणे... या घटनेतले विलक्षण बारकाईने केलेले वर्णन, न सांगता कळणारी भावनांची हिरमोड - उच्च आहे.

अतिशय सुरेख, छोटेखानी कथा!

Doing what you like is freedom. Liking what you do is happiness.

आनंदयात्रीने या कथेची सुरूवात दाखवली होती, तेव्हाच काही तरी उच्च वाचायला मिळेल असे वाटले होते. तसेच झाले. पण कथा एवढी लघु असेल असे वाटले नव्हते.

प्रथे प्रमाणे एवढंच का लिहिलं वगैरे लडिवाळ हट्ट लेखका कडे करता येईल. पण माझ्या मते कथा एवढी लघु असल्यानेच तिला आत्ताचे परिमाण मिळाले आहे. कथा चांगलीच टोकदार झाली आहे. जर या कथावस्तूवर थोडी मोठी अथवा पूर्ण लांबीची कथा लिहिली असती तर मात्र फसण्याची शक्यता होती. एखादे वेळेस कथेतला पंच गेला असता. पण थोडक्यात आटोपल्याने, वेगात जाताना साध्या अपघातातही जोरदार धक्का बसू शकतो तसे कथा संपताना होते. म्हणूनच कथा चटका लावून जाते आणि मनात घर करून बसते.

आनंदयात्रीच्या लेखणीत मज्जा आहेच... (नरड्यात मज्जा आहे हो तुमच्या या चालीवर). या आधी पण एकापेक्षा एक सुंदर लेख उतरले आहेत त्यातून. प्रसंग अथवा वातावरण डोळ्यासमोर उभं करायचं विलक्षण कसब आहे त्याच्याकडे. आम्हाला असेच उत्तमोत्तम वाचायला मिळावे अशी वाचक म्हणून मनापासून इच्छा.

बिपिन कार्यकर्ते

:(

ग्रामीण कथा खूपच छान जमली आहे. बारकावे उत्तम टिपले आहेत. करुणरसात शेवट आहे. डोळे पाणावले.
***************
आम्ही काय कुणाचे खातो
तो राम अम्हाला देतो

लय भारी हाय गोश्ट. त्यवडा बिडीचा भाग काडला ना तर लय भारी वाटतीया.
------------------------

डायबेटीस विरुद्ध लढा

- पाषाणभेद उर्फ दगडफोड्या-(इंजन मेक्यॅनीक)
(वरची माझी स्वाक्षरी आहे, पदवी किंवा शिक्षण नाही.)

अपूर्ण वाटलं, वाचून समाधान झालं नाही. परंतु लेखनशैली अत्यंत प्रभावी!

--बंड्या.

व्वा काय लिवलय....

च्यायला चरक जिंदगीचा.
काय काय लिहित होती राव ही मंडळी.
आम्ही आज लिहिताव पण "हे" नाही त्यात. :(

वा! वा! वा!

या चिपाडाला भलतीच धार होती की !

मस्त जमलीय !