फेनॉमेनल मिपाकट्टा

कट्टावर्णन मस्तच, पण वृत्तांत टाकतांना पेयाच्या वर्णनाला अधिक महत्त्व दिल्यासारखे वाटले. त्यापेक्षा विविध गमती-जमती,काहींचे अनुभव वाचायला अधिक मजा आली असती. कट्ट्यात सूर्य,धमाल,टार्‍या,आणि स्पष्ट फोटोमुळे परा ओळखता आला. बाकी काहीच कळत नाही. :(

वर्णन लिहायला टार्‍याच एक शिक्षित होता का ? शुद्धलेखनाचं जाऊ द्या, पण पहिलं वाक्य कुठे संपते आणि दुसरे कुठून सुरु होते त्याचा अंदाजच येत नाही. (मेलो आता :))

- दिलीप बिरुटे

चालु द्या.
परा जरा जास्तच गंभीर वाटत आहे. सामंत काकाची डायरी वाचुन आला होता काय?

खविस,हडळ,मुंजा,गोस्ट,डेव्हिल,वेताळ

पराचे जरा जास्तच वय झाले असे वाटते आहे फोटू वरून ;)

:B :B :B बाकरवडी :B :B :B

त्यामुळे धम्या जाम पकला होता ... सगळी कामं हातानी करावी लागत होती .

हॅहॅहॅ! धम्या शेवटी अपना हात जगन्नाथ! पार्टीत आमच्या नावाने बी दोन थेंब उडवित जा बाबा!
(आता उरलो शास्रापुरता)
प्रकाश घाटपांडे
आमच्या अनुदिनीत जरुर डोकवा.

वा! मस्त कट्टा वर्णन रे टारोबा ढेकर !!

बाकी तु अंमळ रोडावलेला दिसतोस रे? का ? फार 'काम' करतोस की काय आजकाल? काळजी घे बाबा !
त्या मास्तरचे काही ऐकु नकोस ;)

पराला काय मनाजोगता आंब्याचा स्टाक नाय गावला की काय यंदाच्या मोसमात? चेहरा उतरलेला दिसतोय फार ! :?

धम्या ! धम्या !!! अरे काय हे? काही जनाची नाही तर मनाची? छ्या!! बियर काय पितोस लेका? कुठे न्यायच्या लायकीचा नाहीस बघ तु :)

बाकी मंडळी, तुमच्या वर परत कधीतरी :)

--अवलिया

चांगले उद्योग चाललेत. चालू द्या. धम्या, विसरलास... :(

चूतमारिच्यो...!

साले मजा करता आणि आम्हाला नाय बोलवत?! :)

धिक्कार असो...

असो,

फोटू आणि वृत्तांत जबरा..!

तात्या.

सामिल न करुन घेता जळवल्याबद्दल.....

खूपच मज़ा केलेली दिसते.......
सगळ्यांच्या पंगतीत तू पण प्यायला लागलो का टार्‍या.....
कि फक्त फोटो काढण्यासाठी हा पोस दिला ????

पश्चिमेला चार थेंब उडवलेत ना? आणि टार्‍याने वृत्तान्त अजून हि&ही लिहायला हवा होता. त्याच्यात आहे ती क्षमता. हे उगाच पाट्या टाकल्या सारखं झालं रे टार्‍या....

बिपिन कार्यकर्ते

मस्त रे!!!!
वा! मस्त !!
वृत्तांत एकदम ही & ही होईल असे वाटत होते.. ;)

असो,
अचानक जोरदार झालेल्या पावसामुळे कट्टा किती यशस्वी होईल याची खात्री नव्हती. पण वरुणराजाला सुद्धा हा कट्टा व्हावा हे मान्य होतेच, संध्याकाळी पाऊस बरोबर थांबला आणी फोनाफोनी सुरु झाली. राघवला बोलवण्यात येणार होते पण त्याला बायकोबरोबर तुळशीबागेत जायचे असल्याने आम्ही त्याला शुभेच्छा दिल्या. कोण कोण येणार आणी अचानक कोण येणार हा विचार करतच घरातून निघालो. प्रमुख सूत्रधार ध.मु. शेट असल्याने वेळेतच पोहोचला होता.
सर्वाना प्रथमच भेटणार असल्याने मनात एकेकाची प्रतिमा बनविली होतीच. अपाचेच्या एंट्रंसला ध.मु. शुभ्र पांढरा सदरा, नेहमीचा चष्मा, खांद्याला लटकवलेली एक बॅग घेऊन रस्त्यावरची हिरवळ बघताना लवकर लग्न झाल्याचा पश्चाताप करत सर्वांची वाट बघत होताच. मी पोहोचलो आणी इतरांची वाट बघत आम्ही गप्पा सुरु केल्या. पहिल्यांदाच भेटतोय अशी थोडीसुद्धा जाणीव झाली नाही. तेवढ्यातच सुर्य आला आणी आम्ही जवळ जवळ राहतो आणी एकाच कंपनीत काम करतो हे समजल्यावर दोघे आश्चर्यचकितच झालो. सुर्यने धमुसाठी युसए वरुन खास झिप्पो आणला होता, कट्ट्यावरच त्याचे उदघाटन करण्याचे त्याने ठरविले. सुहास आला आणी टारझन कोरड्या कॅटॅगरीत मोडतो त्यामुळे तो येईपर्यंत आपण सुरुवात करु अशी धमुने सूचना केली आणी आम्ही अपाचेमधे प्रवेश केला. डीजे अजुन आला नव्हता आणी लवकरच गप्पा रंगायला सुरुवात झाली. खरी नावे सांगितल्यावर अजुन चांगली ओळख झाली. सर्वजण माहिती व तंत्रज्ञान क्षेत्राशी निगडित आहेत अशी माहिती पुढे आली.

"जवानो का ड्रिंक" बीयर ची ऑर्डर देण्यात आली. दोन दोन घोट पोटात गेल्यावर सगळ्यांमधले मिपाकर जागे झाले आणी मग जुन्या मित्रांसारखीच टिंगलटवाळी, जोक्स, आणी गप्पा सुरु झाल्या. टारझन आला आणी एखादी १० मजली ईमारत पहावी तसे सर्व बसल्या बसल्या त्याच्याकडे बघायला लागले. वेटर सुद्धा थोडे घाबरले. धमुला चिरडत दोन खुर्च्यांवर टारझन विराजमान झाला आणी पुन्हा एकदा ओळख परेड करण्यात आली. मीच मराठमोळा म्हंटल्यावर थोडावेळ निशःब्द झाला. बीयर रिचवत आणी चिकनचा स्वाद घेत पुन्हा गप्पा सुरु झाल्या. एक घोट घेईपर्यंत चिकनचा पुर्ण फडशा पडल्याचे दिसत होते. टारझन पायी त्या दिवशी कमीत कमी १०-१२ कोंबड्यांना कंठस्नान घालण्यात आले असावे.
हळुहळु गप्पा रंगायला सुरुवात झाली, मिपावरच्या काही आयडींचे स्मरण करण्यात आले आणी हसुन हसुन पुरेवाट झाली. बीयर आणी चिकनचा अविरत ओघ चालु होता, किती वेळ गेला कुणाला फिकिर नव्हती. परा आणी मनिषला फोन गेला. लगेच दोघे हजर. मग तर काय विचारायलाच नको. मिपावरच्या "वा! मस्त !!" पासुन "बाझवला तिचायला" पर्यंत सगळे डायलॉग आळीपाळीने म्हणुन झाले.
अवलिया आयडी कोण यावरुन सगळेजण एकमेकावर संशय घेत होते आणी फारच गुढ अशी चर्चा त्यावर झाली. त्यात कुणीही जंगलाबद्दल आणी क्रिप्टीक बोलत नसल्याने आपल्यात कुणीही अवलिया नाही याची खात्री झाली. पराने पुन्हा एकदा खरडवह्यांचा अभ्यास मांडला आणी मग हसुन हसुन पोट दुखु लागले. सगळे जण एकेक करुन हलके होऊन येत होते. मागे वाजत असलेल्या गाण्यांची कुणालाही पर्वा नव्हती. माझ्यावर मात्र उगीचच कंपुबाजीचा आरोप केला गेला. मी मराठमोळा आहे असे सांगताच सर्वांचे चेहर्‍यावर वेगळीच प्रतिक्रिया उमटत होती पण हळु हळु सगळे मतभेद विसरत इतके मिसळलो की खमंग मिसळच तयार झाली तिथे. सुर्य आणी सूहास दोघेही कमी बोलण्यात धन्यता मानत होते. पण मधुनच एखादा टाईमबाँब टाकत होते, मग हसण्याचा बाँब फुटत होता. वेळ कधी कसा गेला कळले नाही.
शिवाजीनगरला जेवण करुन सर्वांचा निरोप घेतला आणी सर्व घरी सुखरुप पोहोचावेत अशी मनोमन ईच्छा करत मी पण घरच्या रस्त्याला लागलो, पुढच्या कट्ट्याच्या अशा मनात धरुनच. :)

आणी हो, दुसर्‍या फोटोमधे उजवीकडे मी आणी डावीकडे सुर्य
तसेच तिसर्‍या फोटोमधे डावीकडे सूहास आणी शेवटच्या फोटोमधे डावीकडुन चौथ्या नंबरला प्रसन्न हसणारा मनिष!! (ओळखण्यात गल्लत होत असेल तर.)

आपला मराठमोळा.
कोणत्याही गोष्टीचा ताप येईपर्यंत ठीक असते, पण तिचा कर्करोग होऊ देऊ नये!!

आणी हे काय रे?
डावे पक्ष मराठमोळा
काय डावे पक्ष म्हणुन शिव्या देतोस रे.. चायला खर्‍याची दुनियाच नाही बॉ.. :(

आपला मराठमोळा.
कोणत्याही गोष्टीचा ताप येईपर्यंत ठीक असते, पण तिचा कर्करोग होऊ देऊ नये!!

नवे चेहरे / मिपाकर दिसले ह्या कट्ट्यात!!

आनंद आहे.

केलेला दिसतोय लेको...
बीयर आणि चिकनचा रतीब लावलेला दिसतोय.
(अवांतरः कट्ट्याला एकही स्त्री मिपाकर नसल्याने वृत्तांताला 'नोफिमेल' कट्टा म्हणावं का ? :))

कट्टा झकास झाला हे वाचून आनंद झाला...
टारोबाच्या रंगरूपाबद्दल काही बोलणंच नाही . मारूतीच्या रंगरूपाबद्दल आपण बोलतो का कधी? म्हणजे बघा, लोक आपल्याला सांगतात की अमक्या देवळातली रामाची मूर्ती खूप सुरेख आहे, तमक्या देवळातली कृष्णाची मूर्ती खूप गोजिरी आहे....
तुम्हाला असं कोणी सांगणारं भेटलंय का की फलाण्या देवळातली मारूतीची मूर्त एक्दम फस्क्लास आहे, जाऊन बघ?
तसंच आमच्या टारोबाचं!! एकदम जंक्शन काम आहे ते!!!!
आपण त्याला फक्त एक रूईच्या पानाची माळ वहायची आणि मोकळं व्हायचं!!!!! :)
(टार्‍या, ह. घे!!)

त्यामुळे टार्‍या सोडा पण इथे या फोटोंमध्ये परादेखिल एकदम जेम्स बॉन्डसारखा दिसतोय!!!! म्हणजे जर जेम्स बॉन्ड पुण्यात रहात असता ना तर जसा दिसला असता तसा!!!! :)
शेकन बट नॉट स्टर्ड!!!:))

बाकी श्री. मराठमोळा आणि श्री. सुहास यांना सामावून घेऊन कंपूविरोधी कंपूला भलंमोठं भगदाड पाडल्याबद्दल टार्‍याचं आणि धम्याचं हार्दिक अभिनंदन!!! कोण म्हणतं की मराठे आपला गनिमीकावा विसरले आहेत म्हणून!!!!:))
मराठमोळा आणि सुहासराव, बाबांनो हे मिपा हे असंच आहे....
असर करता है सबपर ये, मिपा,
आहिस्ता आहिस्ता...
के जैसे रंग लाती है, शराब,
आहिस्ता आहिस्ता....
(ह. घ्या)
:)

अरे वा! चांगलाच कट्टा ओला झालेला दिसतोय..
आय मीन चांगलाच ओला कट्टा झालेला दिसतोय ;)

टारोबा आणि धम्या सोडल्यास सगळेच चेहरे नवे होते.. धम्या कसा काय जमवतो असा कट्टा .. मानलं बॉ! __/\__

ऋषिकेश
------------------
बुद्धीसाठी लोह वाढवणारी औषध घ्यायला लागल्यापासून "डोकं गंजलं तर!" ही भिती वाढली आहे

एकंदरीत कट्टा लय भारी झाला. मी प्रथमच सगळ्यांना भेटत होतो पण तसे वाटलेच नाही.
टार्‍या येईपर्यंत सगळ्यांमधे त्याचीच चर्चा चालु होती. त्याचा फोन आल्यावर धम्या बाहेर गेला व आम्ही खिडकीबाहेर बघितले. एक मोट्ठी आकृती खिडकी व्यापुन उभी होती. 'टार्‍या आलेला दिसतो आहे' असे आम्ही एकमेकांना म्हणतोय तोवर तो आलाच आतमधे. कल्पनेपेक्षाही 'भारी' व्यक्तीमत्व. ;). आणि बोलणे एकदम मऊ.

चिकनच्या अनेक डिशेस व बिअरचे अनेक ग्लास मारुन निरोपाच्या गोष्टी बोलायला लागणार इतक्यात पराचे आगमन झाले. मनीषसुद्धा आला व कट्टा पुन्हा पहिल्यापासुन चालु झाला.

पुन्हा एकदा लवकरच मोठा कट्टा ठरवु मित्रांनो.

- सूर्य.

परवाच्याला संध्याकाळी असेच शुन्यात नजर लाऊन बसलो होतो, काय करावे काही सुचत नव्हते. प्रचंड कंटाळाच आला होता म्हणा ना ...

पण मग अचानक डोक्याची शीर उडु लागली, उचक्या लागु लागल्या, मन सैरभर होऊ लागले, कश्शा कश्शातच मन लागेना. म्हतालं हा काय शॉट आहे बे च्यामायला, कोणतरी लै आठवण काढते आहे अथवा लै श्या देते आहे, मग नंतर कळाले की "पुण्यात टारबाचा कट्टा" चालु होता. आम्हाला एका क्षणात आमच्या उचक्या आणि डोकेदुखीचे कारण समजले.

मस्त झाला आहे कट्टा, जागा अगदीच सुरेख निवडली असल्याने "सोईसुविधांचा" प्रश्नच नाही.
बाकी नवी मंडळी म्हणजे पर्यायाने सुर्य, सुहास ( की सूहास ते एकदा ठरवा भौ ;) ) आणि मराठमोळा यांचे दर्शन झाले, बाकीचे आमच्या नेहमीच्या आघडीतले.
परा पवार ह्यावेळी फार बदललेले दिसले, बहुतेक निवडणुकीतला पराभव त्यांनी फार मनाला लाऊन घेतलेला आहे असे दिसतेय, वर अवलिया म्हंतात त्याप्रमाणे त्यानी ह्यावर्षी आंबेसुद्धा खाल्ले नाहीत, चालयचेच ...
बाकी आमच्या दोस्तदार धमालरावांबद्दल काय बोलायचे ( की कैच्या कै बोलायचे ) ? माणुस भयंकर विनोदी हो, कुठे काय बोलेले हे सांगता येत नाही. पण इथे अपाचेमध्ये जरा त्यांची "मुस्कटदाबी" झाल्यासारखे वाटले बॉ, कदाचित ढॅण्णटॅडॅण ढॅण्णटॅडॅणढॅण्णटॅडॅण म्युझीकमुळे असावे.

अपाचेही फारच बदललं हो, आमच्या काळी असं नव्हतं राव.

बाकी आम्हाला ह्या कट्ट्यातुन फोन न गेल्याने आम्ही नाराज आहोत ( फोन आल्यावर सगळे बील आम्हीच परस्पर भरले असते असे काही नाही, उगाच गैरसमज नको ), चालायचेच.
पुढेमागे टारबा भेटल्यावर त्याला एखादी धोबीपछाड घालुन आम्ही त्याचा बदला घेऊच ....

बाकी कट्ट्याच्या वॄत्तांत थोडा अधिक हीन व हिणकस होऊ शकला असता, तो ण केल्याबद्दल टारबाचा णिषेध ...!!!

आणि हो, एक महत्वाचे ...
"अपाचे" ला जाऊन तिथले "अपाचे टॉरंटो अथवा गो-टू-हेल" नावाचे अप्रतिम कॉकटेल न पिता बियर पीत बसलेल्या सर्व कट्टेकर्‍यांचा निषेध ...

आणि हो, ते शिवाजीनगराचा काय उल्लेख आहे शेवटी, जेवण कुठे केलेत ? का ठेसनावर रात्री १ वाजता भुर्जी वगैरे खाल्लीत ?

------
छोटा डॉन
डॉन्या म्हणे आता उरलो वॄत्तांतापुरता ... ;)

वा वा वा आम्ही येइपर्यंत सगळे प्रतिक्रीया देउन मोकळे ?

खरे तर या कट्ट्याला हजेरी लावणे आपल्या नशीबात आहे की नाही ह्याची शेवटच्या क्षणापर्यंत खात्री न्हवती. कॅफेत काम चालु असल्याने आम्ही काही एम .आर. दोस्तांसमवेत सुख दु:खाचे धागे विणत २ घोट पोटाखाली ढकल बसलो असतानाच अचानक ९.४० वाजता काडी पैलवान टारु यांचा धमकीवजा विनंती असा दुरध्वनी आला. त्या बरोबरीनेच धम्मु पैलवानांनी आपली सगळी शब्द संपदा आमच्यावर रीती केली. ४ घोट पोटात गेलेले आम्ही मग पेटुन उठलो. ताबडतोब शटर खाली घेउन अपाचेच्या दिशेने कुच केली.

अपाचे बाहेर धम्मुशेठ अत्यंत नम्र आवाजात कोणाशी तरी फोनवर संवाद साधत होते, त्यावरुन आम्ही तो फोन 'होम मिनिस्टरचा' असावा हे ताडले. आत घुसलो, टेबलवर सुर्य आणी टार्‍या ह्या दोनच व्यक्ती अपेक्षीत असताना चार व्यक्ती दिसल्याने संभ्रमीत झालो. काही क्षणातच सुर्य, मराठमोळा आणी सूहास ह्यांच्याशी ओळख करुन देण्यात आली. सूहासपेक्षाही खरेतर मराठमोळ्या जीवाला बघुन जास्त आश्चर्य वाटले. मला खरच मराठमोळा हा आमच्या विप्र,बिका, घाटपांडे, मोडक इत्यादी काकांसारखा कोणी काका माणुस वाटत होता ;)

सुख दु:खात कॅफेबाहेर रिचवलेला व्हिस्कीचा आधार अपाचेमध्ये मिळणार नाही हे कळताच आम्ही कसलाही विचार न करता 'पिचरला' हात घातला. आणी मग खर्‍या अर्थाने कट्टा रंगला. काही वेळातच 'आवडते पुरुष' तात्या यांना फोन लावण्यात आला. पिणे आणी चकणा संपवणे हा पराक्रम संपत असतानाच बाहेर जाउन उदरभरण करावे असा प्रस्ताव सर्वसंमतीने मान्य करण्यात आला.

काही वेळातच आम्ही अपाचे बाहेर पडलो, काही दाक्षीण्यात्य दारु प्रवाशांची मदत घेउन ग्रुप फोटो काढले, दाक्षीणात्यांनी त्यांचा ग्रुप फोटो काढायला मात्र मराठमोळ्याला जवळ केले. काही मिनिटांच्या त्यांच्या सहवासानंतर मराठमोळ जो गाडीवर बसला तो सरळ निघुनच गेला, काही वेळाने पुन्हा एक वळण घेउन आम्हाला सामील झाला.

शिवाजी नगरच्या 'संदीप' मध्ये पोटपुजेचा कार्यक्रम पार पडला. कोल्हापुरी चिकन हंडी आणी मी आणी मनीषने मागवलेली शेवभाजी असा फर्मास बेत रंगला. शेवभाजीचा खास काढलेला फोटु दिपाली ताईंच्या शेवभाजीच्या धाग्यावर टाकायचे ठरवण्यात आले.

कट्टा वृतांत लेखक म्हणुन हि & हि टार्‍याची नेमणुक करत आम्ही एकमेकांचा निरोप घेतला.

º°¨¨°º© परा ©º°¨¨°º©
फिटावीत जरा तरी जगण्याची देणी, एक तरी ओळ अशी लिहावी शहाणी...
आमचे राज्य

आम्ही काय खपलो होतो की काय राव... एक फोन तरी मारायचा फेकुन.. नाय तर मिस्ड कॉलतरी सोडायची राव... किती किती राग आला आहे माहीत आहे... !

धम्या... तुला काय बोलू मी... पण टार्या लेका तुला डॉन्या धोबीपछाड देणार तर मी तुला उचलून एकदा पंचगंगेत बुडवून नक्की काढणार... एकदम हलकट आहेस ;)

प-या सुकाळीच्या... नको नको ते एसएमएस करायला वेळ आहे तुझ्या कडे ... एक फोन नाय फेकु शकलास ... कमीने... मेरा खुन पिजाऊंगा.. जब मिलूंगा....

B)

नेक्स्ट कट्टाला फोन आला पाहीजे नाय तर..............

थोडेसं नवीन !

अरेरेरेरे.. एक मोठा कट्टा हुकला. असो पुढच्या वेळेला पुण्यात असलो की नक्की येणार कट्ट्याला. ..

पुण्याचे पेशवे
एरवी सगळे कागद सारखेच. फक्त कागदाला अहंकार चिकटला की त्याचे सर्टीफिकेट होते.
Since 1984