सप्रेम द्या निरोप

सर नमस्कार. अधुन-मधून येत राहा. खरं तर, पुस्तकांसाठी विशेषतः कवितांसाठी यावं वाटतंय आलो तर नक्की भेटेन किंवा मिपाकर प्रचेतस यांना बोलून पाहतो. मिपावर वाटलं की नक्की येत राहा. आता निरोप घेतो वगैरे असा काही पण करु नका. भ्रमनध्वनी क्रमांक साठवून ठेवला आहे. मिपावरील लेखन, गप्पा, प्रतिसाद आपल्या लेखनाने आनंद दिला आहे. मजा येत राहिली आहे. वालावलकर आणि आपण दोघांनी एक काळ नुसती भन्नाटा मजा आणली. पंधरा वर्षापेक्षा अधिक काळ आपल्याशी जालावर परिचय जालावरील लेखनामुळे झाला. आपण प्रत्यक्ष भेटलो नाही,बोललो नाही. संत साहित्यातील कवितांपासून आपल्या प्रेमात एक वाचक म्हणून पडलो ते आजतागायत. तेव्हा, येत राहा सर. :)

-दिलीप बिरुटे

गूँजते रहेगें ये अल्फ़ाज़ मिरे कानों में

कितने आराम से कह दिया खुदा-हाफ़िज़ तू ने

कधी त्या भागात आलो तर जरूर भेट घेईन.

गूँजते रहेगें ये अल्फ़ाज़ मिरे कानों में

कितने आराम से कह दिया खुदा-हाफ़िज़ तू ने

कधी त्या भागात आलो तर जरूर भेट घेईन.

राम राम .

आतमध्ये कुठेतरी तुटलं,
निरवानिरवीची भाषा करू नका, येत राहा, लिहित राहा, जोपर्यंत शक्य होतंय तो पर्यंत करा.

अरेबियन नाइट्स (गौरी देशपांडे ) यांचे भाषांतरीत सर्व भाग
मी घेण्यासाठी इच्छुक आहे.
घरी येउन नेऊ शकेन.
तुम्हाला फोन करतो.

काय कमाल अप्रतिम लेखन केले आहे तुम्ही _/\_
आत्म्याला सत्ता आहेच पण सातत्यही आहे.
सुंदर वाक्य!
तुमचे उपनिषदांवरचे लेख वाचत आहे, अप्रतिम खजिना मला गवसला आहे.
लिहित रहा!

मग ते ऑनलाईन असो की ऑफलाईन. मी पण असेच म्हणेन--जमेल तसे येत रहा, लिहीत रहा. नसेल तर वाचनमात्रे रहा.

बाकी लोकांसारखी माझी आणि आपली ओळख नाही, पण एवढंच सांगेन येत रहा वरचेवर.

पण,

एक विनंती आहे...

मिपाकर हा शेवट पर्यंत मिपाकरच असतो.

त्यामूळे, मिपा सोडून जाऊ नका...

शनिवार सकाळ साडे अकरा ते तीन श्री व सौ शरद हर्डीकर यांना सदिच्छा भेट दिली. श्री प्रकाश घाटपांडे व अमरेन्द्र बाहुबली यांचा सहभाग होता.प्रचेतस, रामचंद्र व इतर पुण्यातील मिपाकर काही अपरिहार्य कारणास्तव येवू शकले नाही.विजूभाऊ यांची थोडक्यात चुकामूक झाली.

अतिशय सकारात्मक विचार असणारे वयोवृद्ध ( त्यांचा उत्साह बघता वयोवृद्ध म्हणणे चूक वाटते. वय वर्ष सत्तयाऐंशी व ब्याऐंशी). लग्नास सहा दशकांहुन अधिक काळ गेला,अगत्यशील जोडपे. भेटल्यावर खुप वर्षापासून ओळख आहे असे वाटले. तीन तास यांच्या संगतीत व पाहुणचारात कसे निघून गेले कळलेच नाही.

भेटल्यावर कवी बोरकर यांचे शब्द आठवले,

कशाचा न लाग भाग
कशाचा न पाठलाग
आम्ही फूलांचे पराग

एक वेगळा लेख या दाम्पत्यावर लिहीता येईल जो इतर सर्वांनाच मार्गदर्शक ठरू शकेल. सकारात्मक दृष्टिकोन असल्यामुळेच मानसिक व शारीरिक दृष्ट्या स्वस्थ. पंचेंद्रिये संपुर्ण ताब्यात.

पुन्हा येण्याचे आग्रहाचे निमंत्रण.

श्री व सौ शरद हर्डीकर यांचे आशीर्वाद घेऊन तीन वाजता निरोप घेतला. उभयतांना हार्दिक शुभेच्छा.