शिवशाहीर.....

समयोचीत मनोगत, आवडले.
जाणता राजाच्या एका प्रयोगाच्या वेळी त्यांचे जवळून दर्शन घेता आले होते.
काही लोक असे असतात ज्यांच्यावर आपोआप जीव जडतो. बाबासाहेब हे त्यातलेच एक आहेत.
भावपूर्ण श्रध्दांजली
पैजारबुवा,

तुम्ही तर साक्षात शिवरंगी रंगवलं आक्खं आयुष्य. मानाचा मुजरा तुम्हाला
असा हिरा पुन्हा घडणार नाही.जाणता राजाचा प्रयोग म्हणजे शहरात उत्सव असायचा.
नेमक्या शब्दात मांडले.

शिवशाहीर बाबासाहेब पुरंदरे यांना भावपूर्ण श्रद्धांजली!
__/\__

अनेक आठवणी मनात राहतील, त्यांनी ठेवलेला महाराजांच्या कथेचा ठेवा सोबत करत राहील.

मी फक्त एकदाच त्यांना ओझरते पाहिले आहे

ॠषीतूल्य माणूस होता ...

छान आठवण लिहिलास रे अभ्या !!!

भावपुर्ण श्रद्धांजली!!!

शिवशाहीरांना प्रत्यक्ष कधीच पाहिलं नाही, मात्र त्यांची ओजस्वी वाणी आणि तेजस्वी लेखणीने त्यांना अनुभवत आलोय.

लखलखता हिरा निखळला आज.
शिवशाहीरांना आदरांजली.

झोपाळ्यावर बसलेले शिवशाहीर बघताच मी अंग चोरुन वडिलांच्या मागे लपू लागलो. त्यांनी जवळ बोलावले. लहान मुलांनाही अहोजाहो करणारा तो मार्दवी स्वर, या बाळराजे हे कधीही न ऐकलेले संबोधन ऐकून का कोण जाणे रडायलाच येऊ लागले. वडिलांनी पुढे जाऊन त्यांना ते चित्र दाखवले. चित्राची सगळी कहाणी ऐकवली. शिवशाहीरांनी जवळ बोलावले अन इतक्या मायेन डोक्यावर हात फिरवला अन काय बोलले ते माझ्या कळण्याच्या पलिकडचे होते. घरी परत आलो ते एका धुंदीत. वडील काय सांगत होते उद्याच्या कार्यक्रमाचे तेही लक्षात आले नाही.

दुसरे दिवशी व्याख्यानमालेचे अखेरचे पुष्प होते. वडिलांसोबत पुन्हा माझेच वर्णी लागली. कार्यक्रम सुरु होण्याआधीच शिवशाहीरांनी स्वतःजवळ ठेवलेले ते मी काढलेले चित्र लोकांना दाखवले. नंतरची काही मिनिटे नुसते अधांतरी वाटत होते. लहानसहान चित्रकला स्पर्धात मिळवलेली बक्षीसे स्वीकारणे मला माहीत होते पण हे काहीतरी नवे होते. मला आवडीचे आणि आनंद मिळवणारे काही केल्यानंतर होणारे कौतुक नवीन होते.

💖
साक्षात खरोखरीच्या थोर "जाणत्या राजाने" कौतुक करावे केवढी मोठी गोष्ट !
आयुष्यभर जपून कोंदणात जडवावा असा अमुल्य ठेवा !

शिवशाहिरांबद्दल काय बोलणार.
असा शिवशाहिर पुन्हा न होणे !
शिवशाहिरांना भावपूर्ण श्रध्दांजली

(अर्कचित्र जबरीच आहे, +१ आवडले

शिवशाहीर बाबासाहेब पुरंदरे यांच्यासारख्या ऋषितुल्य व्यक्तिमत्वास भावपूर्ण श्रद्धांजली! आपण खरोखर नशिबवान आहात.

सुंदर आठवण
पिंपरीत एच. ए. मैदानावर आठ वर्षांपूर्वी जाणता राजाचा प्रयोग पाहिला होता. बाबासाहेब जरी नव्हते तरी हा प्रयोग त्यातले भावपूर्ण, जोषपूर्ण संवाद, खरे घोडे, उंट, शिवरायांचा जयजयकार, लढाईचे प्रसंग बघून रोमांचित झालो होतो. टाईम मशिनमधून साडे तीनशे वर्षे मागे जाऊन प्रत्यक्ष लढाई, राज्याभिषेकाला हजर आहे असे वाटत होते.
बाबासाहेबांना भावपूर्ण श्रध्दांजली

असा शाहीर पुन्हा नाही. अखेरचा दंडवत !!!

मनोगत आवडले.
कुणीतरी जवळचं सोडून गेल्यासारखं वाटतंय. भावपूर्ण श्रद्धांजली. _/\_

शब्द नाहीत.

वा अभ्या!! फार हृद्य आठवण सांगितलीत. सार्वजनिक जीवनात एखाद्याच्या निधानानं इतकं वैय्यक्तिक दु:ख वाटावं अशी माणसं विरळा!

माझी एक आठवण : पुण्यात ज्ञान प्रबोधिनीमध्ये झालेल्या एका संस्थेच्या गुरुपौर्णिमेच्या कार्यक्रमाला बाबासाहेब पुरंदरे प्रमुख पाहुणे म्हणून आले होते. शिवाजी ह्या विषयावर एक शब्द हि न बोलता, कृष्ण-अर्जुनाच्या गुरु-शिष्य नात्यावर अप्रतिम बोलले होते. (ते शिवाजी महाराजांवर बोलतील हा माझा स्टिरीओटाइप होता)

त्या कार्यक्रमाची आणखीन एक गंमत म्हणजे कार्यक्रमानंतर कुणीतरी चुकून बाबासाहेबांच्या चपला घालून गेलं होतं. त्या कार्यक्रमानंतर वर्ष-दोन वर्षांनी बालगंधर्व रंगमंदिरात दुसऱ्या एका संस्थेच्या कार्यक्रमात मी त्यांच्या मानपत्राचं वाचन केलं होतं. कार्यक्रम संपल्यावर बालगंधर्व च्या बाहेर मी त्यांना भेटलो आणि म्हटलं कि आपली ह्या आधी भेट झालीये. संध्याकाळ झाली होती. अंधार होता (स्ट्रीट लाईट्स होते). मला म्हणाले कि तुम्ही सांगू नका (ते सगळ्यांनाच अहो जाहो करत हा त्यांचा मोठेपणा
होता). आणि एखादा मिनिट विचार करून त्यांनी 'मागे ज्ञान प्रबोधिनीत एका कार्यक्रमात आपण भेटलो होतो. तेव्हा तुम्ही सूत्रसंचालन केलं होतं ... कार्यक्रमानंतर माझ्या चपला कुणीतरी घालून गेलं होतं' अशी सगळी घटना सांगितली होती. जो कुणी बाबासाहेबांची चप्पल त्या दिवशी घालून गेला त्याचे मला जाहीर आभार मानायचे आहेत. त्याच्यामुळे (का होईना), त्यांना मी लक्षात राहिलो आणि आम्हाला संभाषणाला विषय मिळाला.

'राजा शिवछत्रपती' कधीही उघडले तरी अजूनही तितकेच वाचनीय वाटते. इथे अमेरिकेत काही वर्षांपूर्वी ते आले होते तेव्हा त्यांच्या एका व्याख्यानाला जाता आले. तेव्हाही त्यांचे बोलणे अगदी गुंगवून टाकणारे होते. 'जाणता राजा' जेव्हा जोरात होते तेव्हा नेमके कधी जायला जमले नाही. पण इतरांच्या वर्णनातून त्याची भव्यता, शिस्त वगैरे लक्षात येते.

फेफ - तुझी आठवणही भारी!
सार्वजनिक जीवनात एखाद्याच्या निधानानं इतकं वैय्यक्तिक दु:ख वाटावं अशी माणसं विरळा! >>> १००%

पुन्हा न होणे !

वाहवा. खूप सुंदर लिहीले आहे. लेखाची सुरुवात - एकदम वेगळी आणि प्रांजळ - खासच. समयोचित लेखाबद्दल अनेक आभार.

कला अंगी राहिली पण पोटार्थी झाली. चार तुकड्याच्या मोहात त्या कलेला कसेही वळवले.

अस्सल कलावंताला ही खंत फार व्याकुळ करत असते.

आपल्याकडे दस्तावेजीकरण करताना अक्षरात लिहिले गेलं, मुखोद्गत केले गेले तो इतिहास चित्रात मात्र फार कमी दिसतो.

शिवशाहिरांनी आमचे वैगुण्य नेमके टिपले आहे. किमान 'शिवसेने'ने तरी हे काम अंगावर घेतले (पाहिजे होते) अजूनही घ्यावे.
शेवटले चित्र कुणी रेखाटले आहे ?

येणारा प्रत्येक जण कधी ना कधी जाणारच आहे हे माहीत असुनही काही लोकांच्या जाण्याने मनाला चुटपुट लागुन राहते. शिवशाहीर हे त्यातलेच एक. माझ्या गावात 'जाणाता राजा' चे प्रयोग एका मैदानावर झाले होते. त्याला काही नावही नव्हते .. नंतर मात्र ते मैदान आजपर्यंत "जाणता राजा मैदान" म्हणुन ओळखले जाते. एखाद्या गोष्टीची महिमा अशी असते . .

शिवशाहिरांना भावपूर्ण श्रध्दांजली

एका उत्तुंग व्यक्तिमत्त्वाकडून मिळालेल्या कौतुकाच्या थापेचे (पक्षी: पाठीवर मिळालेली थाप) एवढे चित्रदर्शी वर्णन वाचायला मिळाले त्यासाठी अभ्या यांस दंडवत.
एका पर्वाचा अस्त झाला. बाबासाहेब पुरंदरे यांना विनम्र श्रद्धांजली.

वीस वर्षांपूर्वी हनुमान व्यायाम प्रसारक मंडळाच्या स्टेडियममधे जाणता राजाचा प्रयोग पाहिला होता. शेवती बाबासाहेबांचे थोडक्यात भाषण ऐकले होते त्याची आठवण या निमित्ताने झाली.

त्या चित्राची छायाप्रत काढली होती का? मंदार जगताप यांनी रेखाटलेले बाबासाहेबांचे स्केच आवडले.

अभ्या भाऊ अगदी नेमक्या शब्दात मांडले आहे. बाबासाहेब पुरंदरे यांच्याकडून मिळालेली कौतुकाची थाप अतिशय स्पृहणीय आहे.जाणता राजा पाहून अनेक वर्ष झाली पण अजूनही ते डोळ्यांसमोर अगदी जिवंत आहे.शिवशाहीर बाबासाहेब पुरंदरे यांना विनम्र श्रद्धांजली_/\_

बाबासाहेबांचे आयुष्य छत्रपतींच्या जीवनकथाकथनात गेले आणि घाणेरड्या जातीय राजकारणामुळे बिचाऱ्यांना सरकारी पुरस्कार सुद्धा उघड्पणे देता आला नाही नतद्रष्ट मराठी समाज .. आज त्यांच्या कर्तृत्वपेक्षा याचिंच आठवण होते आहे .. हे दुर्दैव

लई भाग्यवंत माणूस तू.
एकतर अंगी कला, त्यात अशा तपस्वी कडून प्रत्यक्ष कौतुक!!

जाणत्या राजाला खऱ्या अर्थाने जाणणाऱ्या बाबासाहेबांना आमचा मानाचा मुजरा !!

आदरांजली !

अभ्या भावड्या,

माझ्या ग्रामीण खरडण्याबर तुझ्या भरभरून आलेल्या प्रतिक्रिया पाहूनच तू असा भरीव माणूस असशीलच असा कयास बांधला होता, तो पक्का झाला आज, तुला त्या वयात कळत नव्हतं पण एक वयोवृद्ध जाणकार वल्ली एका अडनिड्या वयाच्या वल्लीला त्यारोजी भेटली.

शिवशाहीर बाबासाहेब पुरंदरे.....

नुसतं नाव ऐकलं की असं वाटतं समशेरीवर मूठ पक्की झाली आहे, घोड्यावर मांड पक्की रुतली आहे अन शिंदेशाही पगडीच्या वर पटका करकचून आवळत आम्ही बारगिरीला बाहेर पडलो आहोत, महाराजांनी महाराष्ट्राला प्राण दिला, स्वराज्य दिलं अन उर्जितावस्था दिली, आम्हाला "आम्हीपण" दिलं अन शिवशाहीर ? त्यांनी कैक वर्षांनंतर महाराजांनी जे आम्हाला दिलं ते परत लख्ख घासूनपुसून आम्हाला दाखवलं, ह्या माणसाने उभं केलेलं "जाणता राजा" जितकं भव्य होतं त्याला तोड नाही,

"और मराठे कैसा हैं ?"

अशी टीम मेंबरनं मारलेली हाक आजही कण्यातून एक शिरशिरी सोडते कारण महाराज आम्हाला स्वातंत्र्य अन ताठ गर्दन देऊन गेले आणि बाबासाहेबांनी तेच आम्हाला परत परत शिकवले

शिवशाहीर बाबासाहेब पुरंदरेंना भावपूर्ण श्रद्धांजली

(सातारी मावळा, शिवतत्वपूजक आणि शिवशाहीर प्रेमी) वांडो

लहानपणी वाचन हेच खेळा व्यतिरिक्त एकमेव साधन, एकुलते एक वाचनालय, प्रथम ह ना आपटे नंतर गो. नी. दांडेकर ,बाबासाहेब मग रणजीत देसाई यांची पुस्तके म्हणजे दिवाळीचा फराळ.इतीहासाची गोडी लागली.
बाबा साहेबांन बद्दल सुरेश भटांच्या खालील ओळी चपखल लागू पडतात.

विझलो आज जरी मी,
हा माझा अंत नाही.....
पेटेन उद्या नव्याने,
हे सामर्थ्य नाशवंत नाही

भावपूर्ण श्रद्धांजली
शिवशाहीरांचे जीवन आणी साहित्य प्रेरणा स्त्रोत्र राहणार आहे.

असे व्यक्ती आपल्या आयुष्यात यायला, भेटायला भाग्य लागत ! अशी नररत्ने हल्ली फार दुर्मिळ !

मदनबाण.....

अभ्या
खूप छान , समयोचित लेख / आठवण .

नशीबवान आहात .
आपण त्यांना प्रत्यक्ष भेटला आहात . त्यांनी आपले कौतुक केले आहे .

एक चालताबोलता कोष लयास गेला .
श्रद्धांजली !

एक मित्र मोठा चित्रकार आहे . त्याचे बाबासाहेबांकडे जाणेयेणे , नेहमीचे . त्याने मला प्रॉमिस केलं होतं , त्यांची भेट घडविणे म्हणून . पण माझेच दुर्दैव नक्की . खूप वाईट वाटतंय ...

सुंदर आठवणी. मा. शिवशाहीर यांच्या "राजा शिवछत्रपती" ग्रंथामधील श्री. दिनानाथ दलाल या महान चित्रकाराने रेखाटलेल्या घटनाचित्रांची आठवण झाली .