राघू

ह्यावरून एक घटना आठवली -

कॉलेजात असताना एक विरह कविता लिहिली होती पण मुलीच्या भावाकडून फटके बसण्याची शक्यता होती म्हणून ती जाणीवपूर्वक बऱ्यापैकी दुर्बोध लिहिली. कसे ते आठवत नाही पण आमच्या मराठीच्या प्राध्यापकांच्या हाती ती कविता लागली व वर्गात ते रसग्रहण करायला लागले.
"कवीला ह्या कवितेत द्वैत-अद्वैताचे द्वंद्व मांडायचे आहे, मनाच्या गाभ्यातून उत्स्फूर्तपणे उमललेले पुष्प ईश्वराचरणी समर्पित करायचे आहे, --------वगैरे." खरं सांगतो तसं काहीही माझ्या मनात नव्हतं.

थोडक्यात दुर्बोध काव्यातून वाटेल ते अर्थ किंवा अनर्थ काढता येतात.

आसं है का?!
आमाला वाटलं की चांगलं खातं मिळाया हातपाय हालवणार्‍या एखांद्या मंत्र्याबद्दल हाय का.
बराबरच हाय बाकी.