चंद्रधगीने रातराणी
उत्फुल्लपणे-
परिमळेल तेव्हा
व्याधविद्ध मृगशीर्ष जरासे
मावळतीवर-
ढळेल तेव्हा
केतकीत नागीण निळी
टाकून कात-
सळसळेल तेव्हा
नि:शब्दांची धून खोलवर
रुजून ओठी-
रुळेल तेव्हा
वास्तवतळिचे अस्फुट अद्भुत
कणाकणाने-
कळेल तेव्हा...
....वीज शिरी
कोसळली तरीही,
सावरेन मी
अद्भुत अवघे विरून, वास्तव
क्षणोक्षणी मग-
छळेल तेव्हा...
....आज जरी
निष्पर्ण तरी
बहरेन उद्या मी
प्रतिक्रिया
11 May 2021 - 12:04 pm | राघव
भावना आवडली. तुमचा शब्दसंग्रह नेहमीच व्यासंगाची साक्ष देतो. :-)
खासच!
अवांतरः
स्वप्रसिद्धीचा दोष पत्करून -
समान भावना दाखवणारी माझी एक कविता कदाचित आवडेल - ध्येय
11 May 2021 - 2:05 pm | ज्ञानोबाचे पैजार
खासच लिहिली आहे
आवडली
पैजारबुवा,
12 May 2021 - 11:36 am | Bhakti
बहारदार कविता.
सुंदर रचना!!
12 May 2021 - 11:40 am | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता. लिहिते राहा.
पुलेशु.
-दिलीप बिरुटे
14 May 2021 - 2:51 pm | प्राची अश्विनी
आवडली.
14 May 2021 - 2:54 pm | सुरसंगम
आवडली.