बस इतकंच सांगायचंय

धन्यवाद धनंजय.
कवीचे नाव खाली दिल्याने संदर्भ लागणे सोपे झाले. विकीवर वाचल्यावर रोचक माहिती कळाली.
एका नविन साहित्यविश्वात असा चंचुप्रवेश करवुन दिल्याबद्दल अनेक धन्यवाद.
:)

बस इतकंच सांगायचंय

बगझिलात होत्या
त्या बग्ज
मी मार्क केल्या -
रिझॉल्वड
.
बहुधा तू त्या
होत्यास जपल्या
बिलिंगसाठी
उद्याच्या
.
मला माफ कर, त्या
पुरेश्या होत्या
टाईमशीट साठी
९ तास

(फाउंड विडंबक)
केशवटुकार

आवडली कविता !

(आनंदयात्रीच्याही भावना पोहचल्या) :)

-दिलीप बिरुटे

कविता मस्त आहे.... मुळ कविता दिल्या मुळे अजुन चांगल्या प्रकारे संदर्भ लागला!!!!
(केशवटुकारांचे विडंबन सुद्धा मस्त)

==निखिल
आमचा सध्याचा संशोधनाचा विषय :- मुंबईतिल रिक्षांचे मिटर

या संदर्भामुळे 'अमेरिकन नवतावाद' आणि 'प्रतिमावाद' हा विल्यम कार्लोस विल्यम्सच्या कवितांचा वैचारिक गाभा होता हे समजले. अन्यथा या विषयावर काहीच माहिती नव्हती.

वरील कवितेची वाङ्मयीन वैशिष्ट्ये आणि लिखित गेयता/वाचनीयता आपल्या रुपांतरात उतरली आहेच. शिवाय प्लम्सचे रुपांतर दह्यात केल्याने रूपांतराला अस्सल मराठीची डूब मिळाली आहे. सद्य महाराष्ट्रीय नवरा आणि बायको दोघेही नोकरीत असतात. तेव्हा ही कविता अगदी पुण्यातल्या एखाद्या घरात फ्रीजवर डकवलेल्या पिवळ्या चिकटकागदावर खरडलेली सहजपणे दिसू शकेल.

ही मूळ कविता फार प्रसिद्ध आहे हे निश्चितच. परंतु अजूनही याप्रकारच्या कवितेस मराठी अभिजात वाङ्मयात मानाचे स्थान मिळालेले आहे असे वाटत नाही.अजूनही मराठी मानस रोमँटिक, यमकबद्ध, वृत्तबद्ध, शब्द/अर्थालंकारांच्या कवितांनाच पसंती देते असे दिसते.

मराठीत अशाप्रकारचे नवे काव्यलेखन जाणीवपूर्वक करणारे काही कवी होते आणि आहेत - उदा. दिलीप चित्रे, अरूण कोलटकर आणि आजच्या काळात हेमंत दिवटे, वर्जेश सोलंकी , सचिन केतकर, मंगेश नारायण काळे, संजीव खांडेकर, मन्या जोशी, सलील वाघ इ. इ.
या कवींच्या कवितांना नवतावादोत्तर, नव्वदोत्तर, शतकोत्तर अशी अनेक विशेषणे बहाल झालेली आहेत. अशाप्रकारच्या कविता येथे वाचायला मिळतात. किंबहुना नव्या जाणिवा आणि संकल्पना यांवर आधारित लेखनाचे हे एक व्यासपीठच आहे म्हणाना!
(परंतु चारच अंकांनंतर हे अंक ऑनलाईन दिसत नाहीत.तसेच 'अभिधानंतर' हे छापील त्रैमासिक बंद केल्याचे कळते.)

मराठीत अशी कविता सहजपणे समाजमान्यता मिळवू शकत नाही. अशा प्रकारच्या काव्यावर (व्यंग्यपूर्ण) टीका होते आणि या कवींना 'आवॉर्डेच्छू' अशी शेलकी संबोधने मिळतात.

मूळ कविता, तिचे मायबोलीतील रुपांतर आणि प्रतिसादातील विडम्बन सगळीच साखळी अप्रतिम!
क्रान्ति {मी शतजन्मी मीरा!}
www.mauntujhe.blogspot.com

कविता आणि त्यावरील चर्चेमुळे नवीन माहिती समजली.
विसूनानांनी सुचवलेले दुवे उपयुक्त आहेत. दोघांचे आभार.

प्लमसाठी दह्याची योजना फारच कल्पक आणि योग्य !
-- लिखाळ.