मगं ! आज काय वाचताय ?

मी गेले काही दिवस कॉलिंग सहमत वाचतेय. छोटेखानी पुस्तक आहे. राजी सिनेमा ह्या पुस्तकावरून प्रेरित होता, ते पुस्तक. खरं तर एका बैठकीत वाचून होईल हे पुस्तक पण काही ना काही कारणाने राहून जाते.

आता ह्या धाग्यावर लिहायला म्हणून ( त्या मोटीवेशन ने) वाचून पूर्ण करेन.

डॉ. बाबासाहेब सावंत, कोकण कृषी विद्यापीठ, ह्यांची. ..."कृषी दैनंदिनी"...वाचत आहे.

सर्व प्रकारच्या पिकांची थोडक्यात तोंडओळख आहे.

आमच्या सारख्या अडाणी आणि वडीलोपार्जीत शेतकरी नसलेल्या लोकांसाठी उपयोगी आहे.

नुकतीच सुरुवात केली आहे. त्यामुळे जमेल तसे पुस्तका बाबत सांगत जाईन

How to Stop Worrying and Start Living हे डेल कार्नेगी चे पुस्तक पुन्हा एकदा वाचतोय

Co-Operate With The Inevitable हा अप्रतिम धडा सध्या वाचतोय या विलक्षण समजुतदार प्रकरणात एका jujitsu मास्टर चे कोट "bend like the willow; don't resist like the oak." असे अनेक सुंदर कोट्स व विजडम या व एकुण पुस्तकात खचाखच भरलेले आहे.
फार सुंदर समजुतदार जुन्या वळणाच्या विजडम चे बायबल

हे सर डेव्हिड अटेनबरोचे पुस्तक वाचतो आहे. त्यात वनस्पतीच्या बुध्दिमत्तेबद्दल ऊदाहरणासहित वर्णन आहे. त्यात मोजणे, बघणे. प्रवास करणे, स्वत:चा वंश वाढीचा प्रयत्न करणे, वगैरे अर्तक्य वाटतील अशा गोष्टींची तसबीरीसकट माहीती आहे.

उद्या पर्यंत संपवेन बहुतेक, परवाचे बघू परवा :)

दिवाळी नंतर सिक्कीम सहलीस जायचा विचार आहे. माहितीकरिता एक मराठी पुस्तक मागवले. छोटेसेच आहे पण छान माहिती दिली आहे.

'लव्हाळी'
च्यायभले! उद्या ८ च्या ठोक्याला हाफीसला कडमडायचेय आणि हे पुस्तक हातातून ठेववत नाहीये!

रॉबिन कूकचे इंटरव्हेन्शन वाचतोय.

बोकाशेठची स्केअरक्रो मालिका वाचून मायकेल कोनेली हे नाव बऱ्याच वर्षांपासून बादलीत होतं.
मग स्केअरक्रोचा नायक जॅक McEnvoy असलेलं पहिलं पुस्तक द पोएट गेल्या आठवड्यापासून बशीत येता जाता वाचतोय.

Denver Post crime-beat reporter Jack McEvoy specializes in violent death. So when his homicide-detective brother kills himself, McEvoy copes in the only way he knows how: he starts work on an investigative report about police suicides.
But soon his research reveals a sinister pattern—‘suicides’ by detectives in other cities that are strikingly similar to his brother's. McEvoy suspects a serial murderer is at work—a devious cop killer who's left a trail of poetic clues.
It's the news story of a lifetime—except that ‘the Poet’ already seems to know that McEvoy is trailing him. . . .

मी सध्या हैद्राबादी पेपर वाचतोकंआणि मिपा

पुन्हा एक पारायण करतोय रारंगढांगचे. मला वाटतं ह्या पुस्तकाबद्दल लिहायची काही गरज नाही इतकं सुप्रसिद्ध पुस्तक आहे ते.

विनोबा भावेंची "गीता प्रवचने" वाचतो आहे.
अत्यंत सोप्या भाषेत केलेले गीते वरचे निरुपण खरोखर वाचनिय आहे.
पैजारबुवा,

काय नाय विषेष पेपरात.
ऑटोमोबाईलच्या जाहीराती वाढल्यात.
टू व्हीलरात सगळ्या गाड्या १०० सीसीच्या वर येण्याचा प्रयत्न करताहेत. प्रत्येकाची कॉम्बी ब्रेक सिस्टम कशी वेगळी हे सांगायचा प्रयत्न चालूय. तंत्र एकच आहे, नावे वेगवेगळी आहेत. सुधारलेले सस्पेन्शन हा एक मुद्दा सगळेच सांगताहेत. आधीचे मायलेज हा मुद्दा मागे पडलाय.
फोर व्हीलरात डिस्काउंटाचा पाऊस सगळीकडेच आहे. एसयुव्हीचे वेड भारतीयांच्या मनात भरवायला इंडस्ट्री सफल झालीय. इथेही मायलेज हा मुद्दा बराचसा दुर्लक्षित होतोय जाहीरातीत.
टाईम बदल रहा है, नये इंडीया हे साथ.

बाराखडी वाचायला सुरुवात केली आहे

विशेषतः महाकाय समुद्री राक्षसाची गोष्ट अतिशय अदभुत व रंजक होती. उद्या 1984 पुन्हा एकदा वाचायचा विचार आहे, तो पर्यंत आज थोडं लिओ टोलस्टोय वाचावा म्हणतो.

रारंगढांग पारायण झपाट्याने उरकले, हाती काहीच नसल्याने ऍमेझॉन वर किंडलोपयोगी बुके चाळत असताना "मॅन इटर्स ऑफ त्सावो अँड अदर ईस्ट आफ्रिकन ऍडव्हेंचर्स" असे सणसणीत नाव असलेले पुस्तक सापडले, ह्या नावात काहीतरी ओळखीचे वाटले पण काय ते आठवेना. मग मेंदूवर जबर जोर देऊन बसलो अर्धा तास तसे आठवले "घोस्ट अँड द डार्कनेस" नावाचा एक इंग्लिश सिनेमा पाहिला होता कैक वर्षे आधी, त्सावो नदीवर पूल बांधायला आलेला कर्नल जॉन हेन्री पॅटरसन नावाचा अधिकारी अन त्याने त्सावोच्या गवताळ प्रदेशात केलेली दोन नरभक्षक सिंहांची कथा दाखवली होती.

हा तो सिनेमा :-

सिनेमात एकाच कथेभोवती कथानक फिरत असल्यामुळे असेल पण तो गडद वाटला, पुस्तक वाचायला आत्ता सुरुवात केलीये. उत्तम आहे, कर्नल पॅटरसन ह्यांची शैली अन अभिनिवेषहीन किंवा समकालीन इंग्रज लोकांइतका माज नसल्याने आलेल्या सहजपणातून बनलेले लिखाण आवडले. त्सावोच्या सिंहांची शिकार मोठा भाग असला तरी इतर सफारी, स्थानिक जीवनाच्या तपशीलवार नोंदी वगैरे मजेदार सुरस गोष्टी पुस्तकात सापडल्या आहेत (अनुक्रमाणिकेवरून तरी अदमास तसाच झालाय). हे पुस्तक पुढेमागे भाषांतरित करून मिपावर टाकायचे पक्के केलेच आहे ह्या निमित्ताने ग्रामीण लेखनाचा जॉनर सोडून इतर प्रयोगही करता येतील अन ते मिपाकरांना आवडतील अशी आशा आहे. :)

ही ३ पुस्तके

माझ्या संग्रही असून त्यातील काही भाग मी नियमितपणे पुन्हा वाचतो.

१. एक शून्य मी - पुलं
२. लक्ष्मणझुला - लक्ष्मण लोंढे
३. कोसला - नेमाडे

Jeffrey Archer च्या Clifton Chronicles पैकी Mightier Than the Sword पर्यंत आलोय.
कुणी वाचलेयत का? मला आवडले सगळे भाग! अजून दोन भाग शिल्लक आहेत.

धर्मराज सर - वाचुन झाले असेल तर मला मिळेल का पुस्तक? त्यानिमित्ताने भेट होइल.

मी सध्या The Mahabharata Secret वाचतोय.
लेखकः Christopher C. Doyle
अत्यंत थरारक आणि वेगवान कथानक.
बाकी, वाचून पुर्ण झाल्यावर....

लक्ष्मण लोंढे लिखित 'लक्ष्मणझुला’ या पुस्तकाबद्दलचा माझा जुना प्रतिसाद इथे डकवतो:

हे पुस्तक हा ३० लेखांचा संग्रह आहे. मूळ लेख पूर्वी ‘अंतर्नाद’ मासिकात सदर रूपाने प्रसिद्ध झाले होते. हे पुस्तक म्हणजे ललितगद्याचा एक उत्कृष्ट आविष्कार आहे. त्यातील लेख हे निसर्ग, विज्ञान आणि सौंदर्य या त्रिमूर्ती भोवती गुंफलेले आहेत. ‘प्रकृती कडून संस्कृतीकडे’ या लेखात हे स्पष्ट केले आहे की उपाशी पोटाने संस्कृतीच्या गप्पा मारता येत नाहीत पण, निदान पोट भरल्यावर तरी माणसाने संस्कृतीकडे वळले पाहिजे आणि तिचा मूलाधार आहे ती प्रेमभावना.

माणसाने पर्यावरणाची जी नासधूस चालवली आहे त्यावरील मार्मिक टिपणी एका लेखात केली आहे. निसर्गाने माणसाला हवा, सूर्यप्रकाश, पाणी, जमीन यासारख्या गोष्टी अगदी फुकट दिल्या आहेत पण आपण त्यांची हवी तेवढी कदर केलेली नाही याची जाणीव त्यातून होते.

स्थापत्यशास्त्रातल्या प्रगतीचा माणसाला केवढा गर्व असतो. पण जेव्हा आपण सफेद मुंग्यांनी तयार केलेल्या ५-६ मीटर्सच्या उंचीची वारूळे बघतो तेव्हा या नैसर्गिक चमत्कारापुढे आपल्याला नतमस्तक व्हावे वाटते याचे भान आपल्याला एका लेखातून येते.

‘कांचनमृगाच्या शोधात’ हा आपल्याला आत्मपरिक्षण करायला लावणारा लेख. ‘प्रगती’ कशाला म्हणायचे या मुद्द्याभोवती गुंफलेला हा लेख. प्रगतीचा आपण लावलेला ‘सतत वाढ’ हा निकष लेखकाच्या मते चुकीचा आहे. वाढ आणि विकास यातील फरक अगदी चांगल्या प्रकारे समजावून लेखक सुचवतो की प्रगतीची एकमेव फूटपट्टी पैसा हीच नसली पाहिजे.

पुस्तकाच्या मध्यात असलेला ‘हृदया हृद्य येक जाले’ हा लेख तर खरोखरच कळसाध्याय म्हणावा लागेल. आता अतिप्रगत संगणक युगात माणूस माणसाशी ‘जोडला’ गेलेला आहे खरे पण तो केवळ मेंदूने. त्याबरोबर माणसे एकमेकांशी हृदयाने जोडली गेली आहेत का हा लेखकाने उपस्थित केलेला प्रश्न आपल्याला अंतर्मुख करून जातो, नव्हे, सतावतो.

‘एक टक्क्याचा खेळ’ हाही एक विचारप्रवर्तक लेख. आपला समाज हा असंख्य गटातटात विभागला गेला आहे. अशा विविध गटांची टक्केवारी काढून मग अल्पसंख्य गटांना कमी लेखण्याचे वा हिणवण्याचे प्रकार सतत चालू असतात. या संदर्भात एका मूलभूत शास्त्रीय सत्याकडे लेखक आपले लक्ष वेधतो. ते म्हणजे मानव आणि चिपांझी माकड या दोघांच्या ‘डीएनए’ मध्ये फक्त १ टक्क्याचा फरक आहे. म्हणजे, अखिल मानवी संस्कृतीच फक्त १ टक्क्याची संस्कृती आहे. तेव्हा अजून माणसामाणसांत भेद वाढवणारी टक्केवारी आपण गाडून टाकायला हवी आहे की नाही?

.. तर असे एकाहून एक सरस लेख असणारे हे पुस्तक. प्रत्येक लेख सरासरी ४ पानांचा. हेही एक आकर्षण. निसर्ग –विज्ञान- तत्त्वज्ञान यावरचे सोप्या भाषेतील सुरेख चिंतन. हे पुस्तक माझ्या संग्रही गेली १७ वर्षे आहे. साधारणपणे १०-१२ वर्षांनंतर आपल्या संग्रहातली काही पुस्तके ‘शिळी’ वाटू लागतात. पण हे पुस्तक त्याला नक्कीच अपवाद आहे. दर ३ महिन्यातून मी ते एकदा बाहेर काढतो, त्यातील एखाद्या लेखाचा मनापासून आस्वाद घेतो. आयुष्यभर जवळ बाळगावे असे हे पुस्तक आहे.

सध्या "अर्थात" -अच्युत गोडबोले वाचून संपवत आणलेय. नंतर "समिधा"- साधना आमटे किंवा "पर्व" - भैरप्पा चालू करणार.

चांगला धागा. वाचतेय.

अंबानी & सन्स - लेखक : हॅमिश मॅकडोनाल्ड.
गेल्या कित्येक दिवसांपासून हे ३६६ पानी पुस्तक वाचून पूर्ण करायचा प्रयत्न करतोय, पण १३५ पानांच्या पुढे जाता आले नाहीये अजून :-)

अंबानी & सन्स ही जगातील श्रीमंत कुटुंबाच्या संघर्षाची कथा आहे. शून्यातून आपले विश्व निर्माण करणाऱ्या धीरुभाईंची रिलायन्स ही कंपनी भारतातील प्रमुख उद्योगांपैकी एक आहे. २००२ साली त्यांचे निधन झाल्यानंतर त्यांची मुले अनिल आणि मुकेश यांनी कंपनीची जवाबदारी आपल्या शिरावर घेत तिचा आणखी विस्तार केला.
अंबानी यांच्या कथेत आधुनिक भारताच्या विकासाची मोठी गोष्ट सामावलेली आहे. त्यात फक्त आर्थिक सत्तेबाबत माहिती नाही तर सरकार आणि मोठा उद्योजक यांच्यातील गुंतागुंतीच्या संबंधाबाबतही बरेच काही आहे.

फावल्या वेळात अमेझॉनवर खिडकी खरेदी करत असताना हे पुस्तक नजरेस पडले. आपणच माणूस असताना लेखक "माणूस आपल्याला कुठे घेऊन जाईल" असा प्रश्न विचारतोय हे रोचक आहे.

पुस्तकाची तोंडओळख आणि अमेझॉन आणि गुड रिडसवर वाचकांचे अभिप्राय वाचले आणि लगेच ऑर्डर केलं.

माणूस आणि तंत्रज्ञान हा विषय आहे पुस्तकाचा.