कधीकधी मी हळवा होतो , बघुनी देव दानवांत

मित्रा, नैराश्य कधी कधी दिशा दाखवतं

काही प्रश्न अनुत्तरित असतात

तरीही शोधतो उत्तरे त्यांची

त्यांच्याच शोधात ते जगायचं शिकवतं

काही जवळ येतात , काही दूर जातात

कधी मिळतात कुणाला तर कुठे झोळी रिकामी

नैराश्यच तारते , ठरवते किंमत जगण्याची

हे भौतिक सुख मात्र लय हरामी , लय हरामी

हे त्यांच्यासाठी लागू आहे , जे त्यात डुंबत राहतात .. जर माणसाच्या जवळची माणसे , त्याला यथायोग्य सोबत देणार असतील तर मला वाटत इतर गोष्टी गौण आहेत .. मी त्या वर बसलेल्याकडे फक्त एकच मागणे मागतो ते म्हणजे माझ्या कुटुंबाला सुखरूप ठेव आणि त्यांना निरोगी उदंड आयुष्य दे .. बाकी मी कुठल्याही समस्येवर चुकूनही बघत नाही रे .. मुळात समस्या हि कधी नसतेच .. मानवी मनाची कीड आहे ती . मुंगीच्या पावलाने शिरते आणि आत जाऊन हत्ती बनते .. अगदी त्या नालायक संशयाप्रमाणे