घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
तुला आठवता कागदावरी उतरून आली ओळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
स्पर्शता तुला विसरून गेलो करायची अंघोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
तुझ्या सयीने हृदयाच्या छिद्राचे झाले बोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
तुझ्या अदा टोमणे बहाणे मिसळून झाला कोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
झोप नाही रात्रीला सोबत घुबड नि वटवाघोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
पाहताच तू दुजाकडे उठतात आगीचे लोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
कोरेगाव तू पार्क पुण्यातील अन मी कापूरहोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
किती मारल्या उड्या तवपुढे जैसे बेडूक टोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
तू पाहून मज हसता उठला केवढा गदारोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
लागून मागे तुझ्या जाहला पुरता बट्ट्याबोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ

घोळ झाला घोळ सखे गं घोळ झाला घोळ
तुला पटविण्या चालू सारा कवितेचा हा झोळ
सखे गं घोळ झाला घोळ