श श क २०२२

बिलीव इट ऑर नॉट

एका माणसाचा भ्रमनिरास

अर्थतज्ञ

तसा तो सगळे नियम पाळून रहात होता. पण सुरवातीचा काळ गेल्यावर, तरीही लॉकडाऊन चालू ठेवणे कितपत उपयोगी ठरेल याबद्दल साशंक होता.

आपली मते तो नेटवर नेटाने मांडत होता. रोगाच्या प्रसाराएवढेच आर्थिक परिस्थितीचेही भान ठेवले पाहिजे, असा त्याचा आग्रह होता.

धनाची पेटी

त्यादिवशी कधीनव्हे सूर्यनारायणाचे दर्शन घ्यायची ओढ लागली. आदल्या दिवशी रात्रभर काळजीने आईचा आणि माझा डोळा लागलाच नव्हता. दवाखान्यातील बेडवर नुसते पडूनच होतो. काळजी असली की, मन देवाचा आधार घेऊ लागते. तसेच काहीसे झाले होते माझे. तशी मी नास्तिक नाही पण फार पुजाअर्चना देखील करत नाही.

इच्छा

(पुणे)

अग, तुला लॅपटॉप तरी लावता येतो का? कशाला घेतेस?
असुद्या, सिडीज पण घेतल्यात.

(विमानामध्ये)

सुनबाईने मस्त नाष्टा केला होता नाही ? प्रसादनेहि तुमच्या आवडीच्या बाकरवड्या दिल्यात.
सुधाकरः आणि चिऊ तर माझ्या कडेवरुन परत माघारीच जात नव्हती.

(हॉटेल, केरळ)

चित्र

कातरवेळ

तीनचार तास रडून रडून तिच्या डोळ्यातलं पाणीसुद्धा आता वाहायच थांबलं होतं. ती भिंतीला टेकून मांडी घालून जमिनीकडे डोळे करून बसली होती. नजर मेल्यासारखी झालेली. तिच्या शेजारी चारपाच जणी बसल्या होत्या, पण त्या तरी किती सांत्वन करणार.

प्रतीक्षा

खरं म्हणजे तो येणार होता. त्याने आजपर्यंत कधीच त्याची वेळ चुकवली नव्हती.

भयस्मृती

रात्री ९:००

हॅलो.. अग पुराना मंदिर ची सीडी लावली आहे. डिंकी आणि अशुपण आहेत.
आलेच.
आई मी सोनीकडे जातेय.

रात्री १२:३०

हॅलो.. मीना गाडिची चावी घेतली आहे. डिंकी आणि अशुपण आहेत.
आलेच.

अग हा कुठला रस्ता??? आपण चुकलो आहोत.